A idź ty mutancie - Klaudia

- Hah niezbyt podoba Ci się bycie takim małym co? - spytałam rozbawiona.
Nie chciałam jednak tak od razu pójść spać. Wpakowałam się Williamowi na kolana i się w niego wtuliłam. A co mi tam...

Pokemon właściwie nie miał nic przeciwko, dopóki nie uprawiacie przy nim dzikiego seksu.
- No tak średnio. Mógłbym tyle rzeczy zrobić. Nowa generacja gry... trzeba pokemony stworzyć.
I tak dalej zaczął wymieniać ;P

- To dużo masz tych rzeczy - stwierdziłam, słuchając tego co opowiadał mi pokemon.
No racja, czegoś więcej z Williamem to my przy Arceusie nie porobimy. Dalej jednak chciałam sobie posiedzieć na jego kolanach.

Były i całusy i przytulanie. Całkiem przyjemne z resztą.
- Wiesz co, może jednak zakończmy to jak najszybciej.
Stwierdził William najwyraźniej spragniony pieszczot.

Oho, on też odczuwa od tego dłuższą przerwę.
- No dobra - powiedziałam.
Pocałowałam go jeszcze raz i ułożyłam się w łóżku do spania.

William uczynił tak samo. Wkrótce oboje zasnęliście. Śniły ci się jakieś głupoty a po chwili ocknęłaś się sprawdzając czy czasami nie jesteś w lochach. Było ok.

Odetchnęłam lekko z ulgą. Rety, ale mi się rzeczy śnią. Spojrzałam na Williama i pogładziłam go po policzku. Wkrótce próbowałam dalej zasnąć. Też chciałam mieć więcej luzu... Faktycznie im szybciej odzyskamy ciało Arceusa tym lepiej dla nas wszystkich.

Chciałaś zasnąć, ale już nie zdążyłaś. Chłopak poczuł twoje gładzenie po twarzy i ocknął się z uśmiechem.
- Dzień dobry.
Powiedział i cię ucałował. Arceus widocznie też już nie spał.

- Dzień dobry - uśmiechnęłam się.
Również pocałowałam chłopaka i to dość namietnie. Po chwili jednak stwierdziłam, że dość tych przyjemnosci na więcej i tak na razie nie możemy sopie pozwolić. Zerknęłam do plecaka i zrobiłam nam śniadanie.

Zrobiłaś kilka kanapek. będzie trzeba uzupełnić zapasy, to pewne.
- Może pójdę coś kupić?
Zaproponował William.

- Oki - powiedziałam.
Po chwili skończyłam jeść swoją ostatnią kanapkę. Siadłam przed Arceusem.
- Jak się spało? - spytałam go tak, zeby po prostu zagadać.

Pokemon najwyraźniej dobrze się wyspał.
- Normalnie w ogóle nie śpię.
Powiedział a William już wyszedł do sklepu.
- A tobie?
Dodał po chwili pokemon.

- Bardzo dobrze - powiedziałam. - Ja bym tak bez snu nie wytrzymała, chociażby z tego, że wszysko by się dłużyło - stwierdziłam, opierając się o łóżko.
Bawiłam się trochę końcem swojego ogona. Teraz jest dłuższy po tamtym wchłonięciu mocy z ruin.

Pokemon podniósł się i przeciągnął.
- Idzie się przyzwyczaić.
Stwierdził i w tym momencie wrócił William z siatką pełną jedzenia.

- Aha... - powiedziałam.
Po chwili swoim milusińskim zwyczajem przytuliłam do siebie Arceusa. Po tym wstałam.
- No i mamy zapasy - powiedziałam zadowolona jak William wrócił. - Wstąpimy po drodze do księgarni? Chciałabym coś o kucharstwie kupić - spytałam.

Chłopak zrobił duże oczy.
- No tu raczej ditto księgarni nie prowadziły.
powiedział zasmucony, że nie może ci kupić takiej książki.
-Ale coś tam jeszcze pamiętam z tych kursów.
Dodał po chwili.

- Oki, to najwyżej w następnym mieście - uśmiechnęłam się lekko i cmoknęłam Williama w policzek. - No to fajnie, pouczysz mnie czegoś - powiedziałam zadowolona.
Po chwili przygotowałam się do drogi i spakowałam swoje rzeczy.

Chłopak lekko zakłopotany potwierdził.
- Ale ja niewiele umiem.
Stwierdził po chwili.
- Chodźmy już z tego miasta.
Rzekł Arceus i podszedł do drzwi. Wy przodem, z resztą on i tak do klamki nie sięgnie.

- Zawsze coś, ja tym mniej potrafię - powiedziałam rozbawiona do Williama.
Po chwili otworzyłam drzwi i z tą ferajną wyszłam na zewnątrz. Jak opuściliśmy miasto to wypuściłam Darkrai. No dobra, dam mu jeszcze jakiś czas...

Pokemon sobie polatał schował się to tu, to tam i dalej sobie latał. Od tak beztrosko zupełnie.
- Wiesz, że można pokemona zresetować?
Spytał Arceus.
- Masz na myśli kasację pamięci?
Spytał William.
- Tia i osobowości.
Rzekł Arceus.

Przechyliłam głowę na bok.
- No to ciekawie - stwierdziłam.
Chociaż nie sądzę, by to było zbyt przyjemne rozwiązanie... Żyjesz sobie, żyjesz a potem reset i kończysz bez pamięci. Zresztą Darkrai to chyba by się nie spodobało jak i nie byłam do tego przekonana.

W sumie po wszystkim nie miałoby co mu się podobać.
- Kiedyś może ci się to przyda. Na przykład Giratina kiedyś zwariowała...
I tam poszła krótka opowieść o resetowaniu legendy.

Słuchałam tego co opowiadał Arceus.
- Hah, sporo interesujących rzeczy się można od ciebie dowiedzieć - stwierdziłam.
Co chwila zerkałam co porabia Darkrai. Pewnie jak zwykle patrzy na mnie spod byka.

A pokemon sobie siedział w krzakach i chyba coś tam znalazł. Co to mogło być? Po chwili pokemon wyciągnął z tamtą małego patrata, który od razu zaatakował scratchem i zwiał.
- Poszukiwacz pokemonów się znalazł.
Zaśmiał się William.

Popatrzyłam się rozbawiona na Darkrai.
- Mam nadzieję nie oberwałeś zbyt mocno? - spytałam się mrocznego pokemona i pociągnęłam go za łapę za sobą, bo w koncu wyciagnie nam wściekłego Rhyperiora czy coś...