Patrix i Saffari

O fuck! To się nieźle wrąbałem. Szybko schowałem Snivy'iego go plecaka i zacząłem uciekać tak szybko ile miałem sił w nogach. Nigdy więcej nie dotykać tych małych niedźwiedzi. To tylko pecha przynosi.

Ursaring nie zamierzał cię gonić. Gdy zacząłeś uciekać ten szybko wbiegł do szałasu by sprawdzić czy z jego maluchem nic się nie stało. Ty w tym czasie w ciągu 5 minut przebiegłeś około 2 km. No nieźle ... Po chwili padłeś na ziemię zmęczony i niemal od razu zasnąłeś tam gdzie leżałeś.

O w morde 2 kilosy w 5 min. to chyba mój nowy i najlepszy rekord z życiu. Padłem na twarz i zasnąłem. Miałem tylko nadzieję, że nie będzie mi się śnił kolejny koszmar.

Niestety, to czego się najbardziej obawiasz przyśniło ci się tej nocy.

Tak, tak ... chodzi o Venonaty. Śniło ci się że jadłeś zupę a tu kelner mówi że zrobiona jest ona z Venonatów. Od razu żygnąłeś i obudziłeś się zalany potem xd Snivy patrzył na ciebie już gotowy do drogi.

Mmm zupa z Venonat'ów. Trzeba kiedyś taką zrobić. Gdy już wstałem poraz kolejny zalany potem ruszyłem dalej, uważając na tego Ursaringa, który może być jeszcze w okolicy.

Musiałeś odnaleźć główną drogę, jeśli nie chciałeś spotykać takich miłych miśków. Snivy wskazał ci kierunek północ, czyli według niego powinniście tam iść.

Skoro Snivy tam mi każe iść to poszedłem. Miałem nadzieję, że tą drogą trafię na główną ścieżkę. Przy okazji rozglądałem się za jakimiś pokemonami.

Jak na razie nie widziałeś żadnych pokemonów chociaż parę razy wydawało ci się że w bujnej trawie coś się czai lecz nie byłeś pewny. Snivy też nic nie zauważył. Po chwili dotarliście do drogi lecz ... którędy teraz iść ?

Skoro dotarliśmy do głównej drogi to może udamy się w lewą stronę. Po chwili ruszyłem tam gdzie zaplanowałam. Rozglądałem się bardzo uważnie szukając pokemonów.

Po jakimś czasie ujrzałeś znajomy szałas. Snivy stanął w miejscu, zawrócił i zaczął uciekać. Ty zrobiłes to samo. Jednak to nie ta strona.

Widać, że szczęście mnie nie opuszcza. Zacząłem biec za Snivy'm. Gdy już znajdziemy się w dobrej odległości to odpocznę.

Biegliście tak z 10 minut, gdy przystanęliście i odpoczeliście sobie. Snivy wyciągnął z plecaka ciastka i zaczął jeść, dając ci jednego. Po chwili ruszyliście dalej.

Snivy trochę zgłodniałeś widzę. Gdy pokemon dał mi ciastko to je zjadłem. Ruszyłem dalej szukać jakiś pokemonów, których jeszcze nie widziałem.

Snivy wszamał szybko i zaczął prowadzić dróżką. Zagłębialiście się co raz to głębiej w strefę saffari, czułeś to. Nie było widać już tych robaczków, czy hoot-hoot'ów których było od groma na początku. Teraz nastała cisza ... cisza przed burzą.

Widać że tym głębiej tym puściej. Byłem trochę zdziwiony tym, że w głębi safari jest mniej pokemonów. Możliwe, że to przez pogodę nie ma tu nikogo prócz mnie i Snivy'iego.

Nie miałeś pojęcia dlaczego jest tu co raz mniej pokemonów. Może czegoś się boją ? Nie przejąłeś się tym i ruszyłeś w dalszą drogę rozglądając się. Niestety nic na horyzoncie.

To bardzo dziwne, że nic nie widać i nic nie słychać. Postanowiłem znaleźć takie drzewo na które dam radę się wspiąć. Gdy mi się uda to wchodzę powyżej korony i stamtąd próbuje coś wypatrzeć.

Znalazłeś bardzo dogodne drzewo, z którego wystawały małe gałązki po których szybko się wspiąłeś na górę. Z góry miałeś bardzo ładny widok. Oglądałeś się w wszystkie strony gdy ... czy to był Bulbasaur ?! Z daleka nie byłeś pewny lecz zauważyłeś małą bulwe która się ruszała. Było to bardzo daleko stąd, ale jednak widziałeś.

Nie mogłem uwierzyć, że to mógł być Bulbasaur. Przejrzałem się jeszcze dokładniej temu miejscu gdzie najprawdopodobniej był Bulbasaur. Po tym zszedłem z drzewa i ruszyłem w tamtym kierunku.

Było to około 10 km od ciebie. Z góry to się mogło wydawać blisko, lecz ... tak nie było. Ruszyłeś czym prędzej, a Snivy wlokła się za tobą nie nadążając.

Kurde jednak to dość daleko. Ale jak się sprężę to może zdążę tam dobiec zanim pokemon z tamtąd zniknie. Nie chciałem czekać za moim Snivy'm więc szybko go podniosłem i włożyłem do plecaka.

Pobiegłeś w stronę Bulbasaura. Biegłeś i biegłeś gdy nagle ... upadłeś i wylądowałeś twarzą w błocie (jak to często bywa). Wstałeś i nagle ktoś cię popchnął i znów wylądowałeś w błocie. Ktoś zaczął się śmiać. Lecz nei był to śmiech człowieka.

Wspaniale znowu twarzą w błoto. Szczerze powinienem się do tego przyzwyczaić. Ale gdy poraz drugi wpadłem twarzą w błoto to usłyszałem śmiech. Tylko zastanowiło mnie to że nie był to ludzki śmiech bo jeszcze nigdy nie słyszałem śmiechu pokemona.

-Skaj, skaj skaj ! skaj skaj skajjj. - tak mniej więcej wyglądał ten śmiech. Przetarłeś oczy i zauważyłeś:

Który tarzał się po ziemi i nie mógł wytrzymać ze śmiechu.

Nic nowego nawet pokemony mają ze mnie ubaw. Chociaż już wiedziałem kto był sprawcą mojego pierwszego upadku w błoto. Przeglądałem się w tego pokemona, który był wredny jak Ve..... Lecz wyciągnąłem z plecaka pokedex i zeskanowałem tego pokemona.