Gra Głuchego... halo...?

Dzień dobry. Wchodzę powoli do domu i się rozglądam, nawet nie wiem czy mogę usiąść. Venessa trochę się dziwnie czuję. Dziewczynko mogę trochę wody ? albo czegoś innego do picia ?Jak już dostane to idę pozwiedzać posesje.

Mam zły humor więc poprawiłem i zaznaczyłem na czerwono gdzie miałeś błędy. Posesje, powoli i wiele innych wyrazów z przedrostkiem "po" piszemy łącznie.
Matka podała wam dzbanek świeżej lemoniady i dwie szklanki.
- Tak więc kuchnia, salon i łazienka są do waszej dyspozycji.
Powiedziała i pokazała wam gdzie znajdują się wymienione wcześniej miejsca,
- Nie mamy pokoju gościnnego ale kanapa jest duża i w miarę wygodna.
Dodała po chwili kobieta, podczas gdy dziewczynka bawiła się ze swoim pokemonem.

Bardzo dziękujemy za gościnę. Biorę łyk lemoniady i wychodzę na podwórze się trochę rozprostować i świeżym powietrzem pooddychać. Rozglądam się czy na pewno jest bezpiecznie i czy nas nikt nie śledził a w szczególności te złodziejki. Siadam na drewnianych schodach i patrzę w niebo.

Było nad wyraz spokojnie, a po niebie wędrowały rozsiane z rzadka chmury. No było to ciekawe, zwłaszcza, że jedna przypominała sztangę a druga piersi. przynajmniej tobie tak się wydawało.
- Jak się trzymasz?
Spytała Vanessa gdy wyszła na zewnątrz.
-Ta cała sytuacja była "dziwna".
Stwierdziła po chwili jakże odkrywczo.

Jakoś leci ale dziwnie się tutaj czuje. Jutro z samego rana ruszymy przed siebie i mam nadzieję, że nie będziemy musieli nikogo ratować.Przytulam się do dziewczyny i rzucam piłkę dla nicponia by się trochę pobawił a po chwili wpuszczam Bulbasaura.

Po chwili wyszła także wasza gospodyni.
- Kiedyś byłam trenerką. Mogę pomóc jednemu z waszych pokemonów stać się silniejszym.
Zaproponowała wam kobieta, po czym usiadła na ganku.

Chciałbym by Bulbasaur ewoluował ale mu jeszcze trochę brakuje do tego. Patrzę na była trenerkę co dalej będzie robić i ciekawość mnie zjada co będzie robić z moim przyjacielem. Bulba rób wszystko dokładnie i się słuchaj. rozglądam się za córką gospodyni by się zapytać jak to na nią napadły te dziewczyny.

Dziewczynka jak widziałeś przez okno była na piętrze. Po chwili zniknęła ci z oczu, jakby się położyła. Pewnie zmęczona biedna. W chwilę później kobieta wzięła sobie twojego pokemona i zaczęła mu coś tłumaczyć. Ten rozbłysnął w końcu światłem i...
- To ewolucja?
Spytała zdziwiona Vanessa, na co kobieta odparła.
- To tylko atak Synthesis.
Czyżby twój pokemon poznał nowy ruch?

Dziękuje ślicznie za nauczenie Bulby nowego ruchu ale co on takiego robi ? Czekam cierpliwie aż pupil zademonstruje swój nowo poznany ruch. Zerkam jak się bawi nicpoń i czy mi kół nie odkręca od motoru. Venessa co my jutro będziemy robić ? głodny się zrobiłem, zrobisz coś do jedzenia ?

Bulbasaur po chwili przestał świecić a kobieta jak i Vanessa zrobiły facepalm.
- Sinthesis leczy trawiastego pokemona.
Powiedziały w jednym momencie. Po chwili spojrzałeś na teddiursę a ten bawił się grzecznie, aż za grzecznie jak na niego.

Dobra już nic nie mówię. Podchodzę do nicponia i się z nim bawię. Venessa to zrobisz te jedzenie ?Obserwuję kobietę która zajmuje się Bulbą. Ciekawe co jutro będziemy robić i co będzie zaraz do jedzenia.

Dziewczyna spojrzała na ciebie z wyrazem twarzy "czy wyglądam na służącą?" i poszła do kuchni. Oczywiście wcześniej poprosiła właścicielkę domu o pozwolenie na uszczuplenie zapasów w jej lodówce. Po dłuższej chwili był już omlet. Niby jajka zwykłe, a jednak dobrze przyrządzone mogą chwycić za kubki smakowe i wytarmosić je.

Bardzo dobre kochanie. Dziękuje. Zajadam się omletem i popijam lemoniadą która mi jeszcze została. Jak zjem to wychodzę na zewnątrz oglądać trening Bulby, ciekawy jestem jak go Gospodyni wzmocni. Zerkam również na nicponia czy niczego nie zepsuł już.

Gospodyni ćwiczyła z pokemonem ten atak aż doszedł w nim do perfekcji.
- Moje pokemony słynęły z umiejętności samoregeneracji.
Rzekła kobieta i puściła twojego podopiecznego na podłogę.
- Zawsze zatruwałam przeciwnika i czekałam aż opadnie z sił albo zmiana stanu go powali.
Vanessa po jej słowach zamyśliła się.
- Ale takie walki ciągną się godzinami.
Zauważyła dziewczyna. No ale zawsze coś za coś, nie ma nic za darmo.

Co racja to racja. Dziękuje. Podchodzę do Bulby i go podnoszę. Dobrze się spisałeś kolego, twardy z ciebie sukinsyn. Daje odpocząć Bulbie i sprawdzam co robi nicpoń, jak jest wszystko w porządku to pójdę zajrzeć do córki Gospodyni.

ogólnie misiek nie miał tu nic co byłoby w kręgu jego zainteresowań. W tym domu nawet talerze i patelnie były kwadratowe. Poszedłeś zajrzeć a ona już spała. Jak widziałeś przez okno, że się kładzie to ci się nie wydawało.
- Może lepiej już chodźmy spać.
Rzekła Vanessa gdy tylko słońce schowało się za widnokręgiem.

Rozkładam kanapę. A potem sobie nalewam picia na noc i się zbieram do spania. Jeszcze tylko zęby umyję, wezmę Bulbasaura do domu i nicponia by nic nie zmajstrował na zewnątrz. Czekam aż się Venessa ułoży i będziemy szli spać.

W końcu oboje usnęliście i to jak dwa kamienie. W końcu mieliście dzisiaj długi, pełen wrażeń dzień.
- Wstawajcie.
Obudził was cichy głosik dziewczynki. Widocznie już nie spała, jej matka także. W końcu słyszeliście dźwięk smażenia i bulgotania wody. Posiłek z prawdziwego zdarzenia.

Co prawda ciężko mi było wstać bo to nie moja godzina na wstanie, bym sobie jeszcze pospał. Wstaje powoli i się przeciągam. Zerkam na swoje pokemony i je budzę. Siadam do stołu mówiąc .... Dzień dobry ale smacznie pachnie. Piję sobie picie które mi zostało z nocy i poganiam dziewczynę.

Vanessa także szybko się ogarnęła, w końcu to śniadanie z prawdziwego zdarzenia. Po chwili mieliście już przed sobą po miseczce ryżu z warzywami oraz piersią z kurczaka. Wszystko pachnące, dobrze doprawione i zapewne smaczne.
- No to smacznego.
Powiedziała Gospodyni gdy wszyscy już siedzieli przy stole i jeszcze poszła po herbatę.

Zajadam się pysznym kurczakiem, potem popijam herbatką. Jak już skończę jeść to dziękuje i wychodzę na podwórze a po chwili sprawdzam motor czy wszystko jest okey. Jeszcze tylko pożegnać się zostało i w drogę ruszymy dalej.

Tak też się stało. Wkrótce pełni i gotowi do dalszej drogi ruszyliście w kierunku pojazdu.
- Dzisiaj mam nadzieję, że nie będziemy musieli ścigać złodziei.
Powiedziała lekko nieskładnie Vanessa i uwiesiła się na tobie. Jakieś dziwne to dla niej, nigdy nie była przylepą.

Przytulam się do dziewczyny a potem chowam Bulbasaura do pokeballa a nicponia usadawiam na baku paliwa. Po załatwieniu wszystkich spraw ruszamy powoli przed siebie zwiedzając okolice i w sumie też miałem nadzieję, że nie będziemy ratować żadnej dziewczynki ani ścigać bandziorów.

Ruszyliście przed siebie i po chwili dotarliście do rozdroża. Z jednej strony były bagna, z drugiej pustynia a wprost przed wami normalna droga.
- Ojejku... tyle pokemonów byśmy mogli spotkać.
Zachwyciła się Vaneesa.

Jak chcesz to przystaniemy tutaj i poszukamy jakiś ?Zapewne dziewczyna się ucieszy więc powoli schodzę z motoru i go podpieram na nóżce a potem się zastanawiam w którą stronę pójść. To co idziemy na pustynie czy na Bagna ? Zdejmuje po pytaniu nicponia z baku i go chowam do pokeballa. Pójdziemy tak gdzie dziewczyna wybierze.