Mikasa - jakby nie spojrzeć, na topie.

W końcu nadszedł dzień. Dzień wolności w którym dziewczyna mogła wyruszyć w podróż. Słońce grzało niemiłosiernie a doduo jak na złość wrzeszczał gdzieś w krzakach niemiłosiernie.

Pieprzony krzykacz, ciekawe co czują teraz rekruci gdy muszą się borykać z wkurzonym dowódcą...
Zarzuciłam sobie plecak na plecy i przytroczyłam dwa pokeballe po prawej stronie pasa i cztery puste po lewej. Kombinując z pokeballami postanowiłam że sprawdzę co ma mi do powiedzenia pokedex bo cóż... przy odprawie po prostu dali mi je ze stosu innych. Po czym skierowałam się wydeptaną przez setki nóg ścieżką w siną dal.

Cytat :

Nr w Dexie: #494
Nazwa: Victini
Płeć: -
Charakter: Spokojny i ciekawski pokemon. Mimo swego nastawienia kocha walki.
Typ: Ogień/Psycho
Lvl: 10
Ataki: Confusion, Quick Attack, Focus Energy, Incinerate, Searing Shot, Endure
Zdolność: Victory Star

Cytat :

Nr w Dexie: #595
Nazwa: Joltik
Płeć:
Charakter: Jest to bardzo żwawy pokemon, którego wszędzie pełno. Kocha zabawy, jedzenie i inne rzeczy przypominające pająki.
Typ: Robak/Elektro
Lvl: 7
Ataki: String Shot, Leech Life, Spider Web, Thunder Wave, Screech, Energy Ball
Zdolność: Compoundeyes

Pokedex mruczał coś i trawił informacje jakby wszystko zapomniał. Lecz w końcu dostałaś upragnione informacje. W oddali widziałaś miasto, obok którego znajdowały się koszary, z pewnością będzie tam normalna restauracja, gdzie dają normalne żarcie.

Poszłam w stronę koszar ignorując myśli o jedzeniu jako kategorie numer 2. Mając nadzieję że trafi się może jakaś robota czy coś. Pozwoliłam joltikowi poskakać radośnie między drzewami, a victini ciekawsko wlepiała swoje gały we wszystko co się rusza.


---
uznałam że victini ma rodzaj żeński ponieważ taki mi bardziej pasuje.

Victinie nie ma płci ale kij
____________
Poszłaś do koszar gdzie wszędzie panoszyli się nowi rekruci. Niedawno był czas naboru, ten okres zawsze doprowadzał wszystkich do szału. To bieganie we wszystkie strony, tłok i brak sensownych zajęć poza treningiem młodzieży. Aż szlak może trafić człowieka. W samym centrum była kwatera gdzie rozdawano wszystkim rozkazy.

Popchnęłam jakiegoś fajtłapę który mi zagrodzał drogę i co niby miałabym cię omijać nie? po czym kroki zaniosły mnie do kwatery głównej aby załapać jakąś robotę. taaak dajcie mi ofiarę... znaczy rekruta do trenowania

Ofiarę... o tak. Jakiś porucznik siedzący na samym środku wręczył ci kopertę z aktami. To była ta sama ofiara, którą przed chwilą popchnęłaś. Jak na państwo kierowane przez wojsko wszystko dobrze tu wyglądało. Poz częstymi wojnami o pietruszkę nic nie można zarzucić głównodowodzącemu generałowi.

Zasalutowałam i wróciłam się, pech chciał że chłopak nadal był w tym samym miejscu próbując wytrzepać swój nowiusieńki mundur z każdej drobiny kurzu, podeszłam do niego i stanęłam czekając aż mnie zauważy.

On najwyraźniej miał cię gdzieś. Takaś chamska to sobie stój i czekaj. Kadet otrzepywał się i otrzepywał długimi minutami nawet gdy był już czysty to dalej się otrzepywał.

kopnęłam go tak że się przewrócił na plecy, stanęłam na nim nogą i pochyliłam się rozwijająć mu świstek przed oczyma.
no kochaniutki mam nadzieję że umiesz czytać. Nie? pozwól że ci opowiem, ten oto świstek świadczy o tym że przez okres najbliższych trzech lat będziesz moją ofiarą nad którą będę mogła się dowoli znęcać jeśli nie będziesz wykonywał moich rozkazów. Skargi na mnie nic ci nie dadzą bo dowództwo dobrze wie jakim człowiekiem jestem. Teraz póki tu grzecznie leżysz w nowym mundurku zgaduj jaką ja mam rangę.

Chłopak uśmiechnął się szeroko.
- Oddziałowa cichodajka?
Rzekł po czym parsknął lekko się dusząc od kopnięcia. Co prawda nie może oddać swojej przełożonej, ale nawet cierpliwość szeregowca ma swoje granice.

Uśmiechnęłam się do niego, to może chciałbyś ode mnie całusa co? Przybliżyłam się i pocałowałam go w usta zostawiając na jego twarzy wyraz nie dowierzania po czym zdjęłam z niego nogę i poszłam w kierunku bramy. Krzyknęłam tylko ruszaj dupe prawiczku i ogarnij swój wzwód bo idziemy do miasta!

Chłopak w końcu się podniósł i ruszył z tobą. No był zdziwiony, nie ma co.
- Nie dodawaj sobie.
Powiedział jeszcze i polazł w kierunku miasta. Po kilkunastu minutach widzieliście już zarysy budowli. W końcu usytuowanie obozu wojskowego na wzgórzu to taktycznie dobre posunięcie.

Stanęłam w bramie miasta, trochę się tu zmieniło, niestety moja ulubiona karczma została zamknięta. Znasz może tu jakąś karczmę? byle cichą, na tym zwitku zapewne będzie nasza pierwsza wspólna misja tak więc musimy zjeść i obgadać. Byłabym nie spytała, masz jakieś pokemony?

Chłopak spojrzał na ciebie rozbawiony.
- Mam twardego, długiego węża.
Rzekł z dziwną miną i puścił ci oczko.
- Onixa mam.
Dodał po chwili, gdy nagle dostrzegłaś na skrzyżowaniu szyld karczmy.

tak tak zauważyłam pomachałam papierami a teraz właź i kupuj mi obiad, bez dyskusji

Chłopak spojrzał na ciebie. Hę? Że on ma stawiać?
- Jeszcze wypłaty nie dostałem.
Stwierdził a po chwili byliście w karczmie. Mała, urocza wszystkie ściany i podłoga wyłożone deską. Tylko sufit był normalny pomalowany na biało.

Chłopak wziął kanapkę i zapłacił za nią, tyle to jeszcze miał.
- Właściwie to nie pochodzę z bogatej rodziny. Z resztą nie myślałem, że dajesz charytatywnie.
Rzekł szeregowy. Ależ on był nieokrzesany.
- Poza tym ja za swoje zapłaciłem, więc to ty będziesz zmywać.
I znów puścił ci oczko. Oj słaby z ciebie przełożony.

Uśmiechnęłam się do niego i gdy robił kęsa kopnęłam go swoim butem ze stalowym noskiem w kostkę i gdy zaczął się krztusić złapałam go za włosy i przyjebałam jego twarzą o stół, wzięłam i zaczęłam jeść kanapkę.

No dobra co my tu mamy... mrucząc i pogryzając kanapkę czytałam raport tak aby mnie słyszał

Chłopak wyraźnie miał tego już dość. Wygiął się jakoś dziwnie i kopnął cię nogą w głowę. Ach... zupełnie jak balet.
- Chcesz żryć to sobie zarób a nie sterujesz światem.
Rzekł wyraźnie wkurzony po czym oberwałaś z pięści w nos.