A idź ty mutancie - Klaudia

Tak więc biorę list od Xatu i czytam jego zawartość. Po tym wręczam ptakowi raport. Ta agencja to ma wyczucie... Siadam na łóżku i czekam, aż William się obudzi. Mam nadzieję, że mu wkrótce minie ten ból brzucha.

"Mamy nadzieję, że zajęliście się już tym problemem. Teraz czeka was kolejna ważna misja. Odkryliśmy siedzibę Team Galaktic w tym mieście, lecz jego członkowie nie mogą sie dowiedzieć kim jesteś. Zbadajcie to."
- Ym... co?
Spytał zaspany William rozglądając się dookoła.

Przeczytałam Williamowi wiadomość od agencji.
- Już lepiej się czujesz? - spytałam Williama z troską.
Po chwili czekałam, aż się ogarnie i będziemy szukać tej bazy...

Chłopak najwyraźniej nie czuł się zbyt dobrze. Ale po chwili był gotowy do drogi.
- No dobra, chodźmy.
powiedział po czym udaliście się na stołówkę. Tam wypił tylko kubek herbaty i kromkę suchego chleba.

Ja natomiast zjadłam sobie jak to zwykle lubiłam dania z owocami. Próbowałam poprawić chłopakowi nastrój opowiadając mu śmieszne rzeczy z laboratorium czy później z ośrodka, zwłaszcza o moim nauczycielu, był on przezabawny.

Jednak Williamowi nie było do śmiechu.
- No dobra, chodźmy już.
Powiedział niemrawo a gdy zjadłaś wyszliście na zewnątrz.

Chodziłam z Williamem po mieście i się rozglądałam wokoło. Gdyby był jakiś poke-duch, od którego mogłabym się dowiedzieć czegoś o teamie G...
- Ech, a może pójdź do siostry Joy po leki? - spytałam, gdy znowu mijaliśmy PC.

Chłopak pokiwał przecząco głową, chyba spacer dobrze mu zrobił.
- Mogę zmienić szybko przebiec całe miasto i pooglądać co i jak.
Powiedział gdy mijaliście jedną z ławek.

- No dobra - powiedziałam.
Rozejrzałam się wokoło i wypuściłam Natu z balla. Prosiłam, żeby także sprawdzał okolice i jak co informował mnie o wszystkim.

William zniknął praktycznie tak szybko się przemieszczał a Natu zaczął latać wysoko. Po chwili oboje wrócili i wskazali jedno miejsce.
- Taki jeden magazyn podejrzanie wygląda.
Rzekł chłopak.

- Oki - powiedziałam.
Schowałam Natu do balla i poszłam z Williamem w kierunku tego magazynu. Tylko muszę być ostrożna... William przynajmniej ma ułatwione zadanie.

No on po tej całej akcji niczym nie musi się przejmować.
- Hm... widziałem dwóch strażników w uniformach. Może jakby ich tak ogłuszyć.
Zaproponował chłopak prowadząc cię do budynku.

Kiwnęłam głową. Zapewne to on ich ogłuszy... Czekałam aż chłopak to zrobi i jak już było po wszystkim co weszłam z nim do środka. Szkoda, że nie mam płytki typu duch przy sobie, wtedy byłoby o wiele łatwiej... Mogłabym przenikać wszystko. Chociaż William jest w pewnym sensie taki jak płytka...

Skoro czekałaś to William wziął sprawy w swoje ręce. Na początek zamienił się w dym i podleciał z wolna do strażników. Później zmaterializował się za nimi i było po wszystkim.
- Chodź szybko ich rozbierzemy i do śmieci.
Powiedział chłopak.

Kiwnęłam głową i tak też zrobiłam, potem walnęłam ich do śmieci, niech sobie tam leżą... Po tym przebieram się w ich strój i wchodzę do środka z Williamem. Mam nadzieję, że się nam uda...

Tam na drodze stanęła wam kolejna para.
- Nie znamy was. Czego tu szukacie?
William nie pokazał po sobie ani krzty paniki.
- Ym... jesteśmy nowi.
Powiedział a po chwili dostaliście kolejną odpowiedź.
- Hasło.
No to już po was...
- Psyt. Myślą coś o jedzeniu.
Szepnął ci jeszcze na ucho William.

No to nas mają, a ja nie znam hasła. Próbowałam wejść jednemu z nich w umysł...
- Hm, gdzieś to miałam - powiedziałam, przeszukując swoją torbę a nadal próbowałam mu wejść do myśli, wyjęłam notes i otworzyłam na najbardziej zabazgranych kartkach, żeby jak co było, że mi się pomyliło. - Emm, spagetti?

Kobieta z zespołu spojrzała na ciebie.
- Nie...
Powiedziała zwięźle a William zaczął zmyślać.
- Wiecie dopiero zaczynamy a tyle rzeczy było do zapamiętania.
Oboje patrzyli na was podejrzliwie.

- No właśnie - potwierdziłam słowa chłopaka.
Próbowałam nadal wejść któremuś do umysłu rety... Gardevoir przecież może czytać w myślach mi czy Williamowi...

Gardevoir jakby nie patrzeć jest bardzo silnym psychicznym pokemonem.
- Niech będzie.
W końcu zgodził się jeden ze zbirów i mogliście iść dalej. Jak to mówią, kamień z serca.

Odetchnęłam z ulgą. No tak, bym musiała dużo poćwiczyć... Tak więc szłam dalej z Williamem i się rozglądałam. Zastanawiało mnie co my tutaj znajdziemy ciekawego. Jak na razie dobrze szło.

Widzieliście różne dziwne urządzenia i przedmioty. Wyglądało to trochę jak magazyn zrabowanych zabytków.
- I co teraz?
Spytał cicho William.

- Nie wiem, chyba posprawdzajmy czy czegoś nie kombinują - powiedziałam do chłopaka i zaczynałam się rozglądać po tych wszystkich sprzętach by zobaczyć, co oni takiego knują.
Byłam ostrożna, żeby nie narobić hałasu. Wypuściłam Darkrai.
- Pilnuj czy ktoś nie nadchodzi, ok? - poprosiłam legendę.

William rzucił spojrzenie na chodzących strażników.
- Mam pomysł powiedział.
Następnie w swojej dłoni stworzył małą igłę z cienia i rzucił nią w żarówkę.
- Nie wiem co to ale mieszaj w kablach.
Powiedział i sam też zaczął to robić.

Tak więc zabrałam się za mieszanie tutaj przy obwodach. Czemu nie? Tylko będziemy musieli się zmyć, bo mogą zrozumieć o co tutaj chodzi... Co chwila zerkałam czy wszystko jest w porządku i czekałam na ewentualny alarm od Darkraia.