A idź ty mutancie - Klaudia

- Chyba jakiś patyk - mruknęłam.
Przesunęłam się bardziej na bok, żeby mi ten patyk nie przeszkadzał. Lekko zamyślona o pewnych sprawach spojrzałam na Williama. Rozmasowałam sobie plecy po tym patyku.

I patyk był murem pomiędzy wami i dzielił namiot na pół.
- Nie opuszczaj mnie.
Powiedział William z zaszklonymi oczyma.
- Żartowałem.
Dodal po chwili samemu narażając się na gniecenie w plecy.

Zaśmiałam się.
- No to może wybierzemy opcję ktoś na kimś, żeby nas nie rozdzieliło i żeby patyk nie gniótł? - zachichotałam i czekałam na reakcję chłopaka.
Zboczone skojarzenia mi przeszły po chwili po głowie.

Chłopak mrugnął do ciebie.
- Wolisz być u góry czy na dole?
I znów poszły podteksty. Chyba że na ścianie

Te ściany raczej się nie nadają, chyba że chcemy zniszczyć namiot.
- A to już według uznania, chociaż może na dole - zdecydowałam się w końcu bardzo rozbawiona tym.

Chłopak wgramolił się na ciebie, a później ześlizgnął się trochę a bok przekrzywiając przy okazji namiot.
- Nie będę cie tak bezpośrednio ugniatał.
Powiedział po chwili.

- No spoko - uśmiechnęłam się.
Pocałowałam chłopaka i ułożyłam się pod nim wygodnie. Mi mimo wszystko nie przeszkadzało takie ugniatanie zwłaszcza, ze to William.

Chłopak pocałował cię namiętnie.
- Ale w takiej pozycji raczej nici ze snu.
Powiedział robiąc minę liska chytruska.

Znowu się zaśmiałam.
- No cóż to możemy robić coś innego - powiedziałam, owijając sobie kosmyk jego włosów wokół palca.
Również go pocałowałam.

Chłopak spojrzał na ciebie i zaczął obcałowywać twoją szyję.
- Ale będziemy niewyspani.
Rzekł smyrając cie palcem po boku.

Oj następnym razem będzie odwrócenie ról. Było już późno, a dokładniej z 1 w nocy, zmęczeni tak leżeliście aż oczy same wam się zamknęły. Nadszedł ranek, a obudził cię William, któremu najwyżej wbijał się ten patyk w plecy. Oboje byliście niewyspani.

- Cześć - przywitałam się z chłopakiem.
Po chwili siadłam, żeby chłopak mógł zejść z tego patyka.
- Jak tam się wczorajsze podobało? - uśmiechnęłam się.
Obejrzałam swoje ciuchy.

Nie było z nimi aż tak źle.
- A świetnie.
Powiedział chłopak ubierając się wolno po czym wyszedł na zewnątrz aby się przewietrzyć.
- A co to?
Usłyszałaś po chwili.

Uśmiechnęłam się i po chwili także się ubrałam. Wyszłam w końcu z namiotu, także chcąc sie przewietrzyć.
- O co chodzi? - spytałam się chłopaka.

Chłopak odwrócił się do ciebie przodem a w dłoni trzymał... jajko?

- Takie samotne leżało.
Powiedział chłopak spoglądając na znalezisko.

Spojrzałam zaciekawiona na jajko.
- Fajne - powiedziałam.
W końcu wzięłam je sobie na ręce.
- Tak jak ty doceniałeś jedzenie gdy nie mogłeś jeść tak ja chciałabym się normalnie urodzić - powiedziałam z pewną melancholią w głosie.