A idź ty mutancie - Klaudia

Po chwili siadłam i zaczęłam niańczyć małą Deino. W końcu przeskanowałam ją pokedexem.
- Mała pieszczoszka - skomentowałam.
Dalej ją głaskałam i zabawiałam.

Cytat :

Nr w Dexie: #633
Nazwa: Deino
Płeć:
Charakter: Mała i ciekawska smoczyca. Kocha wszystko co nowe i nie zawaha się spróbować nawet chodzenia po klockach lego i to BOSO. Ten pokemon kocha przygody jak i pieszczoty.
Typ: Mrok/[volor=#660099]Smok[/color]
Lvl: 3
Ataki: Tackle, Dragon Rage, Astonish
Zdolność: Hustle

William także się podniósł a mała Deino zaczęła się w ciebie wtulać i żuć twoje spodnie. Po chwili stwierdziła, ze są niedobre.

Zaśmiałam się. Poprawiłam znowu tą apaszkę.
- Hm, chyba fajnie tak wygląda? - spytałam Williama.
Tuliłam do siebie smoczka a w końcu go puściłam.

Samiczka zaczęła biegać w koło jak walnięta, aż zaczęla jeść trawę. Ta widocznie też jej nie zasmakowała.
- Ślicznie. Prawie jak właścicielka.
William sprawił ci komplement i był bardzo z tego zadowolony.

Uśmiechnęłam się na ten komplement. Po chwili wpakowałam się chłopakowi przodem na kolanach i go objęłam zadowolona.
- No to fajnie, a ja na lepszego chłopaka niż ty trafić nie mogłam - uśmiechnęłam się i go pocałowałam.

Tuliliście się tak długo ale mała Deino zaczęła wąchać dmuchawce. Jak się jednym zaciągnęła to tak przeraźliwie kichnęła, że aż podskoczyliście.
- A ja na lepszą dziewczynę.
Rzekł William gdy tylko przestał się śmiać. Później smoczyca zaczęła targać jakiś kwiat... ale on nie był normalny.

Spojrzałam na małą Deino.
- Co tam dołapałaś? - spytałam.
Po chwili wstałam by popatrzeć co ona targa. Oby żadnego pokemona...

Na szczęście ten pokemon był niezwykle łagodny.
Hoppip szybko przewrócił małą Deino i w ramach zemsty zaczął ją łaskotać. Ta wręcz nie mogła wytrzymać.
- Dobrze, że to nie był jakiś Vieleplume.
Powiedział rozbawiony William.

- No, wtedy byśmy oberwali jakimś pyłkiem... na przykład trującym - wzdrygnęłam się. - Lub Solar Beam... - jeszcze gorsza wizja.
Rozejrzałam się wokoło. W koncu zwołałam swoje pokemony i pochowałam je do balli. Deino tylko sobie na ręce wzięłam. Z ciekawości przeskanowałam Hoppip.

Cytat :

Nr w Dexie: #187
Nazwa: Hoppip
Płeć:
Charakter: Bardzo spokojny i cierpliwy. Lubi pieszczoty i zabawy z innymi pokemonami.
Typ: Trawa/Lot
Lvl: 7
Ataki: Splash, Synthesis, Tail Whip
Zdolność: Leaf Guard

Mały Hoppip zaczął latać dookoła was i jak widać nie tylko on tu był. Wiele takich pokemonów chowało się gdzieś po krzakach.

Zerknęłam na skan. jednak go zostawię, niech bawi się w takim razie ze swoimi przyjaciółmi. Wzięłam Williama za rękę.
- To przejdziemy się po mieście? - spytałam go.

Chłopak złapał się za brzuch.
- A może jednak po restauracjach?
Spytał i wziął wasze wypożyczone rowery.

Zachichotałam.
- No tak, po restauracjach... - powiedziałam.
Ruszyłam z chłopakiem do miasta, oddałam z nim rowery i ruszyłam do jakiejś restauracji.

W końcu byliście w małej przytulnej restauracyjce na trzy stoliki. Na pewno wielu gości na raz się tam nie mieści ale za to jak intymnie.
- Jak ci się dzisiaj podobało?
Zapytał William a później złożył zamówienie.

- Było świetnie - powiedziałam do chłopaka.
Zajęłam swoje miejsce i czekałam na zamówienie. Sprawdziłam, która jest godzina. Pewnie niedługo trzeba będzie iść do agencji nocować... Ciekawe co Mavis porabia. Ostatnio dużo o niej myślę.

Może aż za dużo i faktycznie było dość późno. Właściwie już 18:00. Kelner w końcu przyniósł wasze zamówienia.
-Może lepiej jeszcze odwiedźmy sklepy. Jutro rano będzie trzeba wyjść i całkiem możliwe, ze przez 4 dni nie zobaczymy cywilizacji.
A się rozgadał...

- Oki - powiedziałam.
Tak więc zabrałam się za jedzenie i co jakiś czas dawałam co lepsze kąski Deino. Wkrótce jak mieliśmy wychodzić to schowałam ją do pokeballa. Ruszyłam z Williamem na szybki kurs po sklepach... No prawie, zahaczyłam jeszcze o odzieżowy, by nadrobić swe braki w ubiorze. Po tym poszłam do agencji.

W końcu byliście w pokoju. Tak cicho, pusto i spokojnie. Wreszcie mogliście iść spać, bo na nic innego po treningu sił wam nie starczyło.
- Mam nadzieję, że te urodziny zaliczysz do udanych.
Rzekł William tuląc się do ciebie.

- O tak, bardzo udanych - uśmiechnęłam się.
Tak więc tylko przebrałam się w piżamę. Nie chciałam spać w codziennych ubraniach. Po tym kładę się na łóżku przy chłopaku i się w niego wtulam.

W końcu zasnęliście. Z rana znów obudziły was promienie porannego słońca.
- Cześć.
Powiedział jeszcze zaspany chłopak, gdy tylko otworzyłaś oczy.

- Cześć - powiedziałam.
Cmoknęłam Williama w policzek i się w niego wtuliłam, owijając sobie ogon wokół nogi chłopaka. Tak bardzo nie chciało mi się wstawać..

Ale musieliście niestety. Chłopak podniósł cię i sam wstał.
- No to idziemy na stołówkę czy mam cię zanieść?
Powiedział patrząc na ciebie jakbyś była największym skarbem.

- Poradzę sobie przecież, ale dziękuję za troskę - uśmiechnęłam się i pocałowałam Williama.
A on był dla mnie największym skarbem. Przebrałam się szybko i spakowałam swoje rzeczy. Po tym poszłam z chłopakiem do stołówki.

Zjedliście szybko śniadanie i byliście gotowi do drogi.
- Dobra, to się zbieramy.
Powiedział chłopak i poszliście w kierunku północnym.
- Wziąłem karty.
Dodał po chwili.

- O to fajnie - powiedziałam. - Coś tam umiem, ale niewiele, więc przyda mi się mały kurs - uśmiechnęłam się.
Wypuściłam Darkrai i swoją Deino, którą wzięłam na ręce. Przynajmniej poke-koszmar się mnie słucha...