Czas na zemstę - Gra Yomi

- Może... - powiedział Mewtwo.
Wkrótce wykończona po tym wszystkim zasnęłaś. W końcu obudziłaś się rano. Albo raczej przed południem, bo była już godzina jedenasta.

Popatrzyłam nieco nieprzytomna na zegarek? -O... już jedenasta?- Ziewnęłam i usiadłam na łóżku. -No i znowu spałam w ubraniach.- Mruknęłam. Wstałam i popatrzyłam na swoje pokemony. Ruszyłam do łazienki trochę się odmierzyć.

Byłaś dalej nieco niewyspana. Może przez te ubrania.
- Cześć - przywitał się z Tobą Mewtwo.
Po chwili się odświeżyłaś w łazience i byłaś po tym znowu w pokoju.

-Cześć.- Przywitałam się z Mewtwo. Ziewnęłam. -Chyba idę najpierw coś zjeść.- Mruknęłam. -a potem może jeszcze pójdę spać.- dodałam i zerknęłam na resztę pokemonów czy jeszcze śpią czy nie. Poczekałam na nie i ruszyłam w stronę wyjścia.

Pokemony po chwili poszły za Tobą. Jak znalazłaś się w stołówce to zastałaś tam Ingo i Emmeta. Chyba także sobie nieco dłużej pospali.
- Siemka - przywitał się z Tobą Emmet.
Ingo nic ni mówił, bo miał kawałek bułki w ustach, którą mu brat wepchał.

-Cześć.- Odpowiedziałam. Poszłam coś sobie zamówić i dodatkowo wziąć jakieś żarło dla pokemonów, by mnie nie zjadły. Oraz oczywiście danie dla Mewtwo. Gdy już to załatwiłam to usiadłam przy stoliku bliźniaków. Moze jednak po jedzeniu odechce mi się spać.

Pokemony zabrały się uradowane za żarełko. Ty z czasem byłaś coraz bardziej przebudzona. Bliźniacy już prawie skonczyli swoje jedzenie.
- A tak ogólnie, dla kogo zawsze bierzesz danie na wynos? - spytał w pewnej chwili Ingo.

-Dla siebie. Na później.- Odpowiedziałam szybko. Przecież nie przyznam się, ze w pokoju trzymam legendarnego Mewtwo. -I czasami pokemonom daje, by mnie w nocy nie zjadły.- Dodałam. Miałam nadzieje, ze nie będą drążyć tematu, bo jakoś za bardzo nie miałam ochoty kłamać. Jeśli już to trochę naginać prawdę.

- Aaa, to dosc szczupła jesteś jak na tyle jedzenia - stwierdził Emmet, a Ingo go natychmiast uciszył, bo to wyszło tak niezbyt, zwłaszcza to "dość".
Po chwili obydwaj skończyli, a Ty i Twoje pokemony nieco później.

Wzruszyłam tylko ramionami. Wolałam, by w końcu przestali drążyć temat. Popatrzyłam na swoje pokemony. -To kiedy ruszamy do następnego miasta?- spytałam się braci. Jeszcze trochę czasu zostało do uruchomienia wiertła i nie wykluczone, ze Rocketsi będą jeszcze planować jakieś wyskoki.

Mistrzowie Metra kiwnęli głowami, ze tam. Po chwili Ingo dał Ci jakąś płytkę.
- Dostaliśmy kilka TM'ów i HM za złapanie Rocketsów, jako że nam towarzyszysz to może akurat ci się przyda kiedyś - powiedział Ingo.
Ta płytka to... HM Surf!

-Dziękuje.- powiedziałam zaskoczona. HM Surf... akurat Lapras mógłby się go nauczyć. -Myślę, ze nawet bardzo mi się przyda. Jeszcze raz dziękuje.- Dodałam. Zerknęłam na swoje pokemony. Jednak Team Rockets musiał nieźle zajść wszystkim za skórę skoro oferują za ich złapanie nagrody.

No na pewno zaleźli ludziom za skórę. Zwłaszcza podczas wczorajszego koncertu.
- To my idziemy zebrać nasze rzeczy, tak za pół godziny przed pokecenter, ok? - powiedział Emmet.
Po chwili bliźniacy poszli do swojego pokoju, a Ty dostałaś danie dla Mewtwo. Zobaczyłaś jak Skiro idzie sobie korytarzem.

Zerknęłam tylko w stronę Skiro i ruszyłam do pokoju. Nie miałam za bardzo ochoty teraz gadać z chłopakiem. Będe musiała trochę ponagli Mewtwo, by szybciej zjadł i oddać komputer. W końcu za pół godziny mamy ruszać. Zerknęłam na swoje pokemony.

Mewtwo szybko uwinął się z jedzeniem i wskoczył do pokeballa. Po chwili jak wyszłaś to okazało się, że Skiro czekał pod ścianą naprzeciwko Twoich drzwi.
- Em... cześć - przywitał się. - Cóż chciałem jednak zaoferować ci pomoc... Biega o twojego ojca, mogę pomóc w dostaniu się tam - powiedział Skiro niezbyt pewny czy zaraz nie dostanie w twarz czy gdzieś indziej.

-No, ok. Tylko że jednak niestety jest ważniejsza rzecz od ratowania mojego ojca. Póki co. Jak rozpierdzielą wszystko to nie będzie kogo ratować.-Odpowiedziałam. Popatrzyłam na niego podejrzliwie. -Skąd wiesz kto jest moim ojcem?- spytałam się go i zerknęłam na swoje pokemony.

- Tak przypadkiem, przeglądałem papiery w domu i znalazłem jakiś wydruk z Tobą jak miałaś chyba z 5 lat mniej? - podrapał się po policzku. - I po tym dotarłem do tych informacji - powiedział. - No wiem co się kroi, też tam zmierzam ale widzisz co się po drodze dzieje... - skrzyżował ręce.

-No, ok.- Odpowiedziałam. -Ale wołałabym, byś przynajmniej na razie aż tak nie afiszował się znajomością ze mną.- odpowiedziałam. -Nie chce by ktokolwiek mnie skojarzył z poprzednim mistrzem.- dodałam. To było niezbyt bezpieczne skoro Skiro wiedział kim jestem. zawsze ktoś może go zaszantażować, a wtedy by ratować skórę może zacząć sypać. -Dobra to jak coś to wyślij jakąś wiadomość czy co. Na razie.- Powiedziałam w końcu i ruszyłam w stronę wyjścia.

Po chwili rzucił Ci greatballa.
- To jeszcze takie drobne przeprosiny za to jak wpadłem ci do pokoju - powiedział i poszedł w swoją stronę.
Wkrótce byłaś przed pokecenter, gdzie czekali na Ciebie bracia.

Poprawiłam plecak i ruszyłam w stronę bliźniaków. Schowałam Greatball i zerknęłam jeszcze czy wszystkie pokemony są ze mną. -Juz jestem gotowa.- powiedziałam i poklepałam Lucario po łepku. Przynajmniej będzie można ruszyć do następnego miasta.

- Oki - powiedział Emmet.
Po chwili więc ruszyliście w drogę. Wszystkie pokemony z Tobą były. Lucario po chwili wzięła Cię za rękę i tak szliście. Było chłodno, ale nie padało.

Pogłaskałam Lucario i zamyślona ruszyłam za braćmi. Miałom nadzieje, ze przynajmniej nie będzie padać. Cały czas wracałam do propozycji Skiro. To było nawet kuszące, ale musiałam działać ostrożnie. Jeśli będą zdesperowani to staną się zdolni do wszystkiego. Dosłownie. Akcja na koncercie była prawdopodobnie tylko próba zastraszenia i pokazem siły Teamu.

Rozmyślałaś o tym naprawdę długo. Aż nie zauważyłaś w pewnej chwili, że już jest południe. Bracia postanowili się na chwilę zatrzymać, by wypuścić swoje pokemony i dać im okazję do pochodzenia sobie luzem. Twoje stworki dorwały się do krzaków malin jakie tutaj rosły.

Popatrzyłam na swoje pokemony i wypuściłam w końcu też Laprasa, by posiedział sobie na świeżym powietrzu. Zamyślona przyjrzałam się pokemonom braci. pewnie tych stworów używają w Battle Subway. Zerknęłam na swoje. Być może kiedyś uda się mi im dorównać. Moze kiedyś.

Pokemony braci rozbiegły się po okolicy. Mogłaś zobaczyć między innymi Klinklanga, Galvantulę, Chndelure, Eelektrossa i kilka innych ciekawych stworów. Poke-elektryczny węgorz nic ino tulił się do Ingo. Lapras zadowolony zaklaskał płetwami i zaczął zjadać maliny z krzaków, jakie były przy nim.