Czas na zemstę - Gra Yomi

Wstałam i wykopałam się z łóżka. Wzięłam ubrania i poszłam się przebrać. Musiałam w końcu jeszcze przed ta jedenastą iść zapisać się na turniej. Nie chciałam lecieć potem jak obłąkana, by sie zarejestrować. Gdy wróciłam z łazienki poszłam szybko coś zjeść.

Pokemony wstały zaraz po Tobie. Pobiegły do kuchni, by tam czekać na jedzonko. Jak tam jednak poszłaś to okazało się, że Mewtwo wszystkim się zajął no i było też śniadanie dla Ciebie. Legenda teraz czytała jakąś kolejną ksiażkę, tym razem przygodową.

-Dzięki.- Powiedziałam do Mewtwo i zaczęłam jeść. Zerknęłam na swoje pokemony. -Jak coś to będę mówić, ze nikogo nie ma w domu ok?- popatrzyłam na legendę i jak tylko moje pokemony zjadły schowałam je do pokeballi. Zamyślona ruszyłam w stronę wyjścia.

- OK - odpowiedź.
Po chwili byłaś gotowa do drogi. Zza drzwi łazienki wychylił sie Twój ojciec.
- Powodzenia - powiedział.
Wkrótce wyszłaś i po drodze napotkałaś... Ingo i Emmeta. Ci spojrzeli na Ciebie niemalże zszokowani.
- Fay, jak się tu znalazłaś? - spytał Ingo jakby nieco zatroskany. - Myślałem, że poszłaś dalej bez nas... - powiedział. - Lub coś gorszego - dodał.

-Cześć.- przywitałam się z nimi. No, myśl szybko. -Jakoś się tak stało, że musiałam szybko do domu wrócić i niestety nie mogłam was powiadomi.- wyjaśniłam. Przecież, nie powiem całej prawdy, ale i tak niezbyt dobrze się z tym czułam.

- Ahaaa... - powiedział Emmet.
- No cóż to dobrze, że nic ci nie jest - powiedział Ingo. - Będziesz brała udział w turnieju? - zaciekawił się.

-Tak. Właśnie idę się zapisać.- Odpowiedziałam i sprawdziłam pokeball z Deino czy czasem mi gdzieś nie uciekła. Jeszcze by przywlekła jakąś bombę czy coś. Zamyśliłam się i zerknęłam ukradkiem w stronę swojego domu.

Deino cały czas była w pokeballu.
- To fajnie, powodzenia - powiedział Ingo. - Nas jeszcze czeka papierkowa robota - powiedział i tu pociągnął niezbyt zachwyconego Emmeta za kołnierz.

-Na razie.- Powiedziałam do braci i ruszyłam zapisać się w końcu na ten turniej. Zerknęłam jeszcze w kierunku bliźniaków. Oby nie skapnęli się w którym domu mieszkam, bo będę miała jeszcze znowu niespodziewanych gości. Może jednak aż tak źle nie będzie.

Na szczęście chyba się nie skapnęli. Wkrótce doszłaś do miejsca, gdzie miał się odbywać turniej i tu już jakimś cudem postawiono arenę... Mogłaś się zapisać i po chwili dostałaś informacje o której masz być walczyć. Twoja kolej jest o 12. Uczestników jest tak dużo, że przydziela się ich do różnych tur. Twoja jest akurat trzecia.

Zerknęłam która jest godzina i poszłam pokręcić się w okolicy. Pewnie jakoś ten czas mi upłynie. Rozejrzałam się i zamyślona sobie zaczęłam chodzić. Pewnie w turnieju wezmą udział silniejsi ode mnie trenerzy. Musze się więc liczyć z tym, ze już na pierwszej walce mogę przegrać.

Była godzina prawie dziesiąta, więc masz trochę czasu na spacerowanie. Widziałaś tutaj dużo znajomych twarzy z miasteczka, ale jeszcze więcej było turystów, którzy przyjechali zobaczyć turniej. Uczestników kilkoro także się znalazła.

Zamyślona chodziłam sobie po miasteczku i przyglądałam się czy czasem coś podczas mojej nieobecności się nie zmieniło. Byłam ciekawa z kim najpierw będę walczyć najpierw. Może mam jakieś szanse, by nie przegrać w pierwszej walce.

Chodziłaś tak i chodziłaś... W końcu było pół godziny czasu do tego, nim będziesz się miała wstawić na arenę, więc lepiej już ruszać. Na wielkiej tablicy informacyjnej zauważyłaś, że walczysz z jakąś dziewczyną. Miała na imię Lindana.

Zerknęłam na tablicę i ruszyłam w stronę areny. Czyli mam walczyć z jakąś dziewczyną. Ciekawe czy będzie silnym przeciwnikiem. Rozejrzałam się i przyspieszyłam, by nie spóźnić się na walkę. Póki co do walki brałam pod uwagę Lucario, Laprasa i Shinx.

Doszłaś na swoją część areny po kilku minutach i miałaś jeszcze trochę czasu. Ledwie minutę przed rozpoczęciem przybiegła Twoja przeciwniczka. Było losowanie kto wybiera pierwszy pokemona i... jej kolej! Wypuściła Sewaddle.

Przez chwile popatrzyłam na Sewaddle i wypościłam Laprasa. -Dobrze, Lapras. Zacznij od Sing, by spróbować uśpić przeciwnika, a następnie Confuse Ray, by go oszołomić. Potem jeszcze Mist i przejdź do atakowania. Wyślij w stronę przeciwnika Ice Shards. Jeśli będzie chciał atakować użyj na nim Ice Beam, a następnie jeszcze raz spróbuj uśpić go Sing. Jeśli jednak uda mu się ciebie uderzyć znowu wyślij w jego stronę Ice Shards.- wydałam polecenia swojemu pokemonowi.

Tak więc zaczęła się walka... Po chwili jednak okazało się, że Sewaddle był zaskakująco łatwym przeciwnikiem i po tej strategii Lapras dał mu radę. Dziewczyna zdawała się być tym niezbyt przejęta.
- No cóż, dostałam go wczoraj więc nie ma się co dziwić - powiedziała w końcu. - Dzięki za walkę i papa! - machnęła Ci i wybiegła z areny.

Lapras + 0,3 do lv.

Popatrzyłam tylko na dziewczynę, a potem na swojego Laprasa. Poszło szybciej niż myślałam. Schowałam swojego pokemona do pokeballa i ruszyłam w stronę wyjścia, by zobaczyć kiedy jest moja następna walka i z kim mam się zmierzyć.

Kolejna walka ma być o godzinie 15. Będziesz tym razem walczyła z chłopakiem o imieniu Odd. Strasznie fioletowo ubrany z tego co widziałaś... Jak się okazało była tu restauracja, salon gier kilka sklepów i innych...

No to znowu muszę czekać na następną walkę. Westchnęłam i ruszyłam w stronę restauracji. Chciałam w końcu coś zjeść, bo od śniadania już minęło trochę czasu. Rozejrzałam się jeszcze i poszłam coś przekąsić przed następną walką.

Po chwili poszłaś do restauracji. Był tu naprawdę wielki wybór. Wkrótce zjawił się też Ingo. Widocznie zrobił sobie małą przerwę. Chłopak Ci machnął na przywitanie i po chwili wziął kartę dań i zaczął ją na stojąco przeglądać.

Kiwnęłam tylko Ingo i poszłam zamówić sobie jakiś zestaw obiadowy. Usiadałam przy wolnym stoliku i czekałam aż moje danie zostanie przyniesione. Na razie nie ryzykowałam wypuszczenia Deino, bo pewnie znowu przyniesie jakiś karabin czy tam granat. Zerknęłam jeszcze w stronę Ingo i zamyślona popatrzyłam przez okno. Pierwsza walkę udało mi się wygrać prawie że fartem, bo trafiłam na niedoświadczonego stworka.

Wkrótce chłopak także się na coś zdecydował i po chwili namysłu usiadł przy Tobie.
- Rety, ale miałaś szczęście przy pierwszej walce - zauważył i po chwili zaczął sobie popijać mineralną, którą dostał na początku do picia.

-Właśnie, sama bym nie pomyślała, ze będę miała takiego farta.- powiedziałam i zerknęłam czy czasem już nie niesie mi ktoś mojego dania. -Ciekawe jak mi pójdzie w drugiej walce. Nie mogę cały czas liczyć na szczęście.- Dodałam.