Czas na zemstę - Gra Yomi

Po niedługim czasie dostałaś swoje danie. Jak się okazało Ingo też zamówił sobie jakiś zestaw obiadowy, tylko że inny.
- Cóż na pewno pójdzie ci dobrze - uśmiechnął się. - Dobrą masz strategię - dodał po chwili i zabrał się za jedzenie.

-Może.- Mruknęłam tylko i wzięłam się za swoje danie. Nie byłam zbyt pewna zwycięstwa. Nawet nie wiedziałam jakich pokemonów użyje przeciwnik, a w walce mogłam liczyć tylko na trzy pokemony. Zamyślona zerknęłam w stronę okna. ciekawe jak sobie radzą w domu.

No o tym pojęcia nie miałaś. Wkrótce skończyliście jedzenie i kelner zabrał wasze naczynia. Ingo spojrzał na zegarek.
- Hm jeszcze mam z godzinę... - mruknął.
A była 13.30.

Zerknęłam na zegar i zamyślona podrapałam się po głowie. -Moja walka zaczyna się o 15.- powiedziałam i sprawdziłam pokeball z Deino. Wolałam się upewnić czy czasem nie wyszła i nie ruszyła na poszukiwanie jakiś bomb. -Będziesz sędziował walkę?- spytałam się Ingo.

Deino siedziała w pokeballu.
- Tak, jak na razie arena jest podzielona na mniejsze, więc muszę obserwować kilka osób naraz... - powiedział. - Cóż a ty akurat jesteś w mojej części - dodał.

Pokiwałam głową. -Jak tam twój Haxorus?- Spytałam się. -Jest już trochę normalniejszy?- Dopytałam się. O ile zmienienie zachowania z kociej na psia można nazwać normalną. Skoro moja Deino wykopuje bomby i granaty to raczej nie powinnam tego komentować.

- Tak już normalnie szczeka i aportuje - zaśmiał się Ingo. - Zdążył już nawet zdewastować jedną toaletę - dodał rozbawiony.
Po chwili Deino wyskoczyła z pokeballa i teraz była na Twoich kolanach. Zaczęła się do Ciebie tulić.

Pogłaskałam smoka po łepku. -To dobrze. Przynajmniej nie musisz latać i cały czas go pilnować tak jak ja swojego futrzaka.- Pokazałam na Deino. -Cały czas jakimś cudem wykopuje jak nie bombę to jakiś granat. Sama nie wiem skąd ona je bierze.- dodałam rozbawiona.

Ingo zrobił duże oczy.
- Rety poważnie? - spytał się rozbawiony. - Hah no to już się boję co będzie jak mu wyrosną trzy łby - powiedział. - No to w takim razie mój haxorus to pikuś - zauwazył.

-Na poważnie. Ma już na swoim koncie... niech no pomyśle...- podrapałam się po głowie. -Dwie bomby, skrzynkę z karabinami, z jednym nawet latała i straszyła ludzi oraz granat, który wykopała na moim podwórku.- Wymieniłam i pogłaskałam Deino po łbie. -też się boję, ale nie tylko jej. Mojego Larvitara tez się zaczynam obawiać.- dodałam rozbawiona.

Ingo robił coraz większe oczy jak wymieniałaś jej rzeczy znalezione przez Deino a zdziwił się na słowa o Larvitarze.
- Hm a czemu zaczynasz się go obawiać? - spytał.

-Bo mnie traktuje jak swoja mamusie. Już sobie wyobraziłam jak z zacieszem na mordzie szarżuje na mnie Tyranitar.- wyjaśniłam i się zaśmiałam. Nawet miło mi się rozmawiało z Ingo. -mam tylko nadzieje, ze im to wszystko z ewolucja przejdzie.- Dodałam i podrapałam smoka po mordką.

- No nie wiem mojemu Haxorusowi na przykład nie przeszło - powiedział Ingo i zrobił żartobliwie złowieszczą minę. - Może po prostu ucz go samodzielności - dodał Mistrz Metra po chwili namysłu.

-No cóż, może jednak mu przejdzie. A Deino zawsze mogę zrobić kurs na sapera.- Powiedziałam rozbawiona. zerknełam która jest godzina. Nie chciałam się spóźnić na walkę. -Ewentualnie będę spać na podłodze.- Dodałam i zaśmiałam się. Juz sobie wyobrażałam Tyranitara i Hydreigona leżące na moim łóżku.

Była czternasta.
- No tak na moje łóżko czasem pakują się pokemony Emmeta - powiedział Ingo.
On także co jakiś czas patrzył na zegarek. Ale jakoś dziwnie bardziej zainteresowany zdawał się być Twoją osobą.

-Dlaczego akurat na twoje?- Spytałam się rozbawiona i już wyobraziłam sobie elektrycznego węgorza i ogromnego pająka na łóżku. To było nawet zabawne. Jest 14 czyli mogę posiedzieć jeszcze z półgodziny. Zamyślona pogłaskałam Deino po łepku. I jest jakoś dziwnie mną zainteresowany... o co mu chodzi?

- Emmet je nasyła na mnie - powiedział rozbawiony Ingo. - Jego często bierze na różne żarty - dodał. - Ale przynajmniej ja wtedy mogę nasłać na niego swojego Haxorusa i już spokój - zaśmiał się chłopak.

Uśmiechnęłam się. Haxorus na pewno robił porządek z Emmetem. -A niestety, a może stety musze jakoś zmieścić się ze swoimi pokemonami na jednym łóżku. Przynajmniej mam w nocy ciepło.- parsknęłam ze śmiechu.

- Hah no tak zarazem i plusy i minusy - powiedział.
Po chwili zamówił wam po koktajlu bo macie jeszcze czas na siedzenie nim trzeba będzie iść.
- Ogólnie niedługo ruszasz dalej? - spytał się Ingo. - My nawet nie zdążyliśmy wrócić do Nimbasy - westchnął.

-Tak. Znowu będę musiała ruszyć do Nimbasy.- Odpowiedziałam zamyślona. No tak, przecież jest jeszcze wiertło. Chociaż niby budowa ma być opóźniona o 2 miesiące. Wolaam jednak tam wyruszyć i zrobić z tym porządek. Nie miałam ochoty ścigać rozwścieczonej Giratiny.

- Będziesz chciała to załapiesz się z nami na naszego Archeopsa i Braviary - zaproponował Ci Ingo.
Po chwili zaczęliście popijać swoje koktajle. Były orzeźwiające i bardzo dobre.

Kiwnęłam głową. -Czego, by nie. Jeszcze nie udało mi się złapać żadnego pokemona do latania.- Odpowiedziałam i popijałam ten koktajl. Nawet bardzo dobry był. Zerknęłam na zegarek i pogłaskałam Deino. -A żeby wyrosły mojej Deino skrzydła to chyba jeszcze sobie poczekam.- zaśmiałam się.

Ingo się uśmiechnął. Deino się w Ciebie wtulała a po chwili porwała cytrynę ze stołu i ją bezczelnie na Twoich oczach zjadła.
- Rety jak coś takiego w ogóle można zjeść - powiedział Ingo, wpatrując się w smoczka.

-Można, można. Ona potrafi zjeść całego grejpfruta. Ze skórką zaznaczam.- Odpowiedziałam i poklepałam ją po łbie. -Ona jest nawet bardzo ekologiczna w karmieniu, bo uwielbia zjadać skórki od owoców. Czekoladą gorzka z reszta tez nie pogardzi. Kawy wole jej nie dawać, bo będę miała jeszcze cały dom rozwalony.- Powiedziałam rozbawiona i pogłaskałam Deino. -Bądź grzeczna.- Poprosiłam smoczka.

- Od kawy to by była wulkanem energii - zaśmiał się. - Wiem co było z Pachirisu Emmeta. Mały dosłownie cały pokój zniszczył i pobiegł potem w prostej linii nie wiadomo gdzie... No i wzrokiem było ciężko za nim nadążyć - dodał.
Deino się do Ciebie tuliła.
- Hm, dałabyś się wieczorem gdzieś zaprosić? - spytał się nagle Ingo.