Gra Głuchego... halo...?

- Bądź twarda on musi zrozumieć swoje błędy. Zatrzymuje się na wjeździe do miasta i czekamy cierpliwie na misia, jak nie mogłem go zmusić do biegania to przynajmniej zrobi sobie długi spacer. Może podczas swojej przechadzki się zastanowi nad swoimi czynami.

Misio szedł i szedł, a wam już zaczęło się nudzić.
- Może zabłądził.
Powiedziała lekko zaniepokojona dziewczyna. W chwilę później dojrzeliście na wzgórzu uszy i ten charakterystyczny księżyc na łebku teddiursy.
- A już się bałam.
Odetchnęła z ulgą Vanessa.

Spokojnie, nie da się zabłądzić. Czekam aż się zbliży a jak już będzie blisko to podchodzę do niego i kucam przy nim. Słuchaj jak coś ci się podoba to mi powiedz a nie się błąkasz po nocach i kradniesz różne kółka, rozumiesz ?Mam nadzieję, że myślałeś nad swoimi psikusami które nie były fajne dla tamtych osób. Jak misiek okaże prawdziwą skruchę to go biorę na ręce i jedziemy na atrakcję dziewczyny.

Misiek wreszcie przyszedł i... jak powiedziałeś, że ma ci powiedzieć co mu się podoba to zrobił minę z serii "niby jak". No ale mniejsza, pokemon cię wysłuchał a poźniej się rozpłakał i właściwie nie wiadomo czy na prawdę czy na niby. A jak go wziąłeś na motor to od razu zasnął.
- A się wymęczyło biedactwo.
+0,8 teddiursa

Bardzo dobrze, będzie spokój później. Jedziemy do pokecenter i tam odkładam Teddiursa na łóżku a potem go przykrywam kocykiem. Jak już wszystko będzie git to jedziemy na atrakcje dziewczyny, oczywiście moja pamięć jest świetna i zapomniałem na co ale jej się nie przyznam.

Teddiursa przewrócił się na drugi bok i wyglądał trochę jak mała mumia, no ale mniejsza. Wkrótce wyruszyliście, oczywiście najpierw zamknęliście okna i drzwi na wszelki wypadek. Po dłuższej chwili byliście już na obszernej łące gdzie stały motolotnie. Były kolorowe, duże i małe też. Nawet dwuosobowe. Gdzieś tam w oddali dostrzegliście wysokiego mężczyznę, pewnie instruktor.

Podchodzę do niego i oczywiście mówię ... Chciałbym zapłacić i wynająć motolotnie. Jak się zgodzi to wsiadam z dziewczyną do dwuosobowej maszyny i mam nadzieję, że nas nie zabije.

Instruktor się zgodził i zaczął wam wszystko tłumaczyć. Żeby w lewo to trzeba pociągnąć tam itd. aż można było się zgubić w gąszczu środków bezpieczeństwa.
- No to gotowy?
Spytała w końcu Vanessa mając nadziej, że was nie pozabija.

Gotowy, startuj. Patrzę powoli jak się wznosimy w powietrze i latamy sobie jak ptaki a raczej jak przerośnięte ptaki. Latamy sobie i nic złego się nie dzieje, mam tylko obawy co do lądowania. Nie zabij nas Venessa.

Lataliście całkiem sprawnie mimo przejściowych turbulencji. Po chwili gdy tak szybowaliście wpadł na ciebie mały pokemon. Widocznie niezadowolony z niespodziewanego przerwania lotu zaczął cię dziobać, co bardzo rozbawiło Vanessę.

Staram się ogarnąć latającego pokemona i wyrzucić go za burtę małego samolociku. Ile jeszcze będziemy latać Venessa ?Mam nadzieję, że już zaraz będziemy lądować i nie rozbijemy się jak Tupolew w Smoleńsku.

Lądowanie było z goła inne, trochę trzęsło lecz po chwili osiedliście delikatnie na podłożu.
- Nie było tak źle, tylko ten ptak.
Zaśmiała się dziewczyna i ruszyła na ławkę. W końcu rzadko ma się okazję do latania tak wysoko i to bez jakichkolwiek uprawnień.

Było fajnie i przyznam, że się bałem a od tego się aż głodny zrobiłem. Podchodzę do właściciela i dziękuje mu za maszynę i wspaniałe kilka minut jak nie godzinę. Może pojedziemy gdzieś zjeść ? A po jedzeniu sprawdzimy nicponia ?Tak czy inaczej poszedłem do motoru i usiadłem na nim a po chwili odpaliłem.

Dziewczyna z uśmiechem na twarzy się zgodziła. Z resztą ona do jedzenia to była pierwsza.
- Pewnie jeszcze śpi.
Stwierdziła dziewczyna i usiadła za tobą na motorze.

Z nim to nie wiadomo nigdy moja droga. Ruszamy do jakieś dobrej knajpki i bierzemy sporo jedzenia by się najeść a potem płacę szybko za rachunek. Mam obawy co do snu nicponia bo pewnie się przebudził i znowu coś ukradł okrągłego mimo, że mu kupiłem zabawkę.

Gdy weszliście do pokoju zobaczyliście, że misiek dalej śpi. No to było słodkie... ale coś nie gra.
- Poduchy.
Powiedziała zaskoczona dziewczyna i zaczęła przeszukiwać pokój.

Dobrze, że dziewczyna zauważyła bo ja nie zwróciłem na to uwagi. A co jest nie tak w tych poduszkach ? Przeszukuje pokój z dziewczyną bardzo dokładnie ale sam nie wiem czego szukać. Jak okaże się, że znów coś zwinął to dopiero dostanie ode mnie w tyłek łobuz mały.

No w poduszkach było to nie tak, że tam były tylko poduszki. Vanessa wyjrzała w końcu przez okno i pisnęła jak przerażona myszka.
- On próbuje ci koła wykręcić motoru.
Powiedziała bardzo zdziwiona tym faktem.

Wyglądam szybko na podwórko krzycząc .... E nie rusz tego ! Niech ja cię tylko dostane w swoje ręce. Biegam szybko na dół i łapie miśka, nie wiem co mu zrobię jak go złapie ale coś się wymyśli. Na pewno go schowam do pokeballa bo nie ma miejsca z którego by nie wyszedł.

Pokemon zaczął uciekać, ba nawet biegał. I zaczęło się ganianie jak w starych, dobrych komediach.
- No to jest zabawne.
Stwierdziła dziewczyna, ale ty końcu złapałeś miśka do pokeballa.

No proszę on nawet zaczął biegać, dla chcącego nic trudnego jak to się mawia.Ja mu jutro do tyłka do kopie. Sprawdzam koła w motorze i dokręcam śrubki w razie czego. Wracam do pokoju i wypuszczam Bulbasaura i Weavile. Bulba kładź się przy drzwiach a Weavile przy oknie, macie nie pozwolić nicponiowi wyjść z pokoju w razie czego, jak wyjdzie z pokeballa.Mam nadzieję, że zostane go w pokeballu a teraz kładę się spać.

Wszyscy zasnęliście. Śniło ci się, że jechałeś na swojej maszynie i po chwili koła odpadły fundując ci bolesne lądowanie. Gdy się obudziłeś, czułeś niepokój a wszystko było w jak najlepszym porządku. Pokemony i dziewczyna jeszcze spały a pokeball był pełny.

To tylko zły sen, powtarzałem chyba tak z 5 minut a potem jeszcze raz poszedłem motor sprawdzić tak na wszelki wypadek. Jak będzie wszystko w porządku to wracam do wyrka a potem jeszcze postaram się zasnąć. Mam nadzieję, że rano będzie jeszcze w porządku.

Właściwie już było rano a gdy wróciłeś to dziewczyna jak i pokemony były już na nogach.
- Jejku, spałam jak na szpilkach.
Stwierdziła Vanessa i przeciągnęła się leniwie.
- A ty jak spałeś?
Zadała jeszcze pytanie.

Ja to miałem jakiś pieprznięty sen. Śniło mi się, że jadę motorem a potem mi się nagle koła odkręciły. Krótko mówiąc też się nie wyspałem. Idę z dziewczyną na śniadanie budząc po drodze dwóch moich pupili. Po śniadaniu wychodzę na podwórko i wypuszczam nicponia.