Corvis Corax - stalowa ręka

Po chwili jak wyszedłeś z łazienki to Leo poszedł tam po Tobie. W końcu obydwaj leżeliście opatuleni kołdrą i kocem.
- To dobranoc - powiedział chłopak i Cię pocałował.
Wkrótce zasnęliście. Obudziliście się rano wypoczęci i było wam bardzo ciepło nadal.

No to był jeden plus. Można było się poprzytulać i powiedzieć, że "było zimno".
- Jak się spało?
Spytał Corvis i przytulił się pod wcześniej podanym pretekstem.

- A bardzo dobrze - powiedział Leo.
Jemu bardzo podobało się takie tulenie. Leżeliście tak z pół godziny, ale trzeba w końcu wstać... Przy oknie był tremometr. Wskazywał na -5 stopni, więc nie jest tak źle jak wczoraj. To pewnie przez to słońce.

Na dworze tylko tyle? No to całkiem fajnie. Corvis podniósł się z łóżka i rozpoczął ubieranie.
- Ciekawe co nas dzisiaj czeka z nimi.
Powiedział zamyślony chłopak.

- No nawet bardzo - powiedział Leo.
Po chwili jak się ubraliście to chłopak pociągnął Cię do stołówki. Tam siedziała Klaudia.
- Cześć, jak tam? - zagadała, jedząc kanapkę.

Corvis wziął co tam dawali i przysiadł się do nich. Trochę nieuprzejmie, no ale trudno.
- A dobrze, a u was?
Spytał niebieskowłosy jedząc coś.

Była tylko Klaudia.
- A dobrze, chociaż Samuel już nie mógł wytrzymać w tamtej postaci i teraz czeka na nas poza miastem - powiedziała dziewczyna, kończąc swoje śniadanie.
Po chwili wy też zjedliście.

No skoro jest poza miastem, no to wypadałoby go odwiedzić.
- Dobra zbierajmy się.
Stwierdził chłopak gdy tylko wypił do końca swoją herbatkę.

Po chwili byliście już na zewnątrz. Nie było źle. Wkrótce poszliście za wzgórze niedaleko miasta i tam ujrzeliście kogoś takiego, tylko ubranego cieplej:
[KLIK]
- Yo - przywitał się z wami.

No to ładnie. Kolejny gad mutant... jakby w ogóle to jeszcze robiło na kim wrażenie.
- Witaj.
Powiedział niebieskowłosy i rozejrzał się dookoła. W końcu do miasta jest niedaleko, jeszcze ktoś zobaczy.

Samuel ziewnął. Po chwili wzdrygnął się. Coś małego i trójkątnego właśnie próbowało mu zamrozić ogon, To był chyba jakiś pokemon!

- Ty mały... - zdenerwował się Samuel.

Corvis szybko podbiegł i podniósł stworka narażając się na zamrożenie. Ojoj...
- Nie rób, on jest taki mały i fajny.
Powiedział chłopak i zeskanował malucha.

Cytat :

Nr w Dexie: #361
Nazwa: Snorunt
Płeć:
Charakter: Bardzo pocieszny i przytulalski pokemon. Uwielbia wszelkie ogony i z jakiegoś powodu je zamraża.
Typ:
Lvl: 16
Ataki: Powder Snow, Leer, Bite, Icy Wind, Double Team,
Zdolność: Ice Body

Pokemon dał Ci się wziąć za ręce, a Samuel odmrażał koniec swojego ogona niezbyt zachwycony tym wszystkim.

Hm... fajny taki był. Miły trójkątny i w ogóle.
- Hej maluchu, dasz mi się złapać?
Spytał Corvis i wyciągnął do niego rękę z karmą. łapówka zawsze dobra.

Pokemon zjadł karmę.
- Snoo - powiedział zadowolony.
Czyli wyglądało, że poszedł na tą łapówkę.
- Hah, dał ci się po dobroci a ja najpierw musiałam walczyć z swoim Landorusem by mnie uznał - powiedziała rozbawiona Klaudia.

E tam, po dobroci zawsze fajniej. Chłopak stuknął pokemona pokeballem a gdy się złapał to znów go wypuścił.
- Mały a może masz ochotę na...
I wyciągnął dusk stone zdobyty w czasie pościgu za kłusownikami.

//Chyba raczej dawn ;p//

Pokemon spojrzał na Ciebie i pokręcił łebkiem. Chyba nie chciał świeżo po złapaniu ewoluować i pobyć tą swoją małą formą. Klaudia zainteresowana popatrzyła się na zwierzaka a Vepro zjadał drzewo...

A fakt, dawn stone, czy tam down stone jeden pies. Szkoda, w sumie ewolucja jest taka fajna...
- No dobra, a może nas poprowadzisz? Na pewno znasz okolicę.
Stwierdził Corvis i pogłaskał malucha.

- Sno, sno - powiedział pokemon twierdząco.
Samuel chyba w końcu doprowadził swój ogon do porządku bo poruszał nim zadowolony. Vepro w pewnej chwili dziabnął Twoją zmutowaną rękę i... zmienił się w Dialgę!
- Wow, ale jak to? Przecież on zawsze zmienia się w istotę podobną, od której ma DNA... - powiedziała Klaudia i spojrzała na Ciebie badawczo.

Oh... smutne. Ale trzeba to naprawić najlepiej cofnięciem zwierza w czasie. Corvis się wysilił jak tylko się dało, może wyjdzie.
- Ym... ja tam się nie znam na waszych stworach.
Rzekł zaskoczony chłopak.

Vepro po chwili sam wrócił do normalnej postaci. Dziewczyna popatrzyła się na Ciebie.
- No cóż a opowiecie mi coś o was? - spytała się.
Samuel obecnie potłukł się z jakimś większym pokemonem...

Corvis uśmiechnął się szeroko po czym dla bezpieczeństwa założył rękawiczkę.
- No więc jestem Corvis a to Leo. Nie wiem czy powinienem to mówić ale jesteśmy parą.
Chciała wiedzieć no to ma.

Dziewczynę to nieco zdziwiło.
- Um... No tak tak też może się zdarzać - powiedziała w końcu. - No cóż to do waszych informacji ja z Samuelem też - mrugnęła do was.

Chłopak zrobił duże oczy.
- To znaczy, że wy jesteście...?
Zaczął Corvis ale nie dokończył. Lecz po chwili co innego palnął.
- To ty jesteś facetem czy on to ona?
Chyba nie do końca się zrozumieli.

Dziewczyna zrobiła facepalm.
- Biega o to że parą - powiedziała zażenowana.
Leo w obecnej chwili nie mógł ze śmiechu.
- Hm o co chodzi? - spyta Samuel, podchodząc do was i otrzepując się ze śniegu.