A idź ty mutancie - Klaudia

Uśmiechnęłam się. Nie dbałam o krycie ogona czy uszu, ona wiedziała... Ciekawe co u Mavis, ale ona pewnie jest zapracowana.
- Jestem pewna, że tak - powiedziałam.
Mój pierwszy tort urodzinowy... Ale najpierw... zdmuchnęłam świeczki. No i życzenie, które może wyjawię kawałek później... Lub w ogóle.

W końcu zaczęliście jeść i wszyscy się zajadali wypiekiem.
- Pamiętasz jak po raz pierwszy cię tu przywieźli?
Powiedziała kobieta.
- Jaka przestraszona byłaś, że cię zutylizują.

- Tak, pamiętam - kiwnęłam głową. - Wtedy to się sporo strachu najadłam, tyle nieznajomych rzeczy i wszystkiego się bałam... - powiedziałam zamyślona.
Taaa... wtedy ledwo niedługo mogłam żyć, a już chcieli mnie tego życia pozbawić...

Kobieta się uśmiechnęła.
- W ogóle nie wiem, kto mógł się do czegoś takiego posunąć.
Kobieta jednak po chwili wyciągnęła jakiś okrągły pakunek.
- Niewiele zarabiam ale prezent ci kupiłam.
Powiedziała i podała ci zapakowanego ładnie grat balla.

- O super, dziękuję - powiedziałam, parząc się na balla, którego otrzymałam.
Schowałam swój prezent i po chwili przytuliłam się i do Williama i do woźnej. Bardzo mi się to wszystko podobało. Moje pierwsze urodziny, które w ogóle ktoś obchodził prócz mnie...

Właściwie nikt wcześniej o nich nie wiedział, no prawie.
- To co dzisiaj robimy?
Spytał chłopak spoglądając na ciebie.
- W razie co mam kilka pomysłów.
Dodał po chwili.

- W takim razie jestem otwarta na propozycje - uśmiechnęłam się.
Zabrałam się za dokończenie swojej części tortu. Po chwili wypuściłam swoje pokemony (oby się zmieściły) i każdy dostał dużą porcję smakołyków. Niech też wiedzą, że dzisiaj mam urodzinki...

W takim wypadku... chłopak zabrał cie na dwór nic nie mówiąc aż w końcu znów znaleźliście się nad jeziorem.
- Teraz na łódkę.
Powiedział tylko wprowadzając cię na łudź rybacką.
- Zrobimy sobie śniadanie na wodzie co ty na to?
Zapytał uśmiechnięty.

- Świetny pomysł - powiedziałam.
Pochowałam swoje pokemony, chyba że chciały zostać na brzegu by się pobawić. Kolejny świetny pomysł chłopaka. Dzień wspaniale się zapowiadał.

W końcu byliście na środku jeziora, a chłopak rozłożył obrus na środkowym pomoście i bagietki. Świeże bagietki i różne dodatki, oraz jakiś soczek owocowy.
- Słyszałaś?
Zapytał chłopak a w twoim plecaku coś zatrzeszczało.

Moja pierwsza myśl: jajko.
- Tak - kiwnęłam głową.
Szybko zdjęłam plecak i popatrzyłam w środku na jajko. Czyżby pokemon się wykluwał?

Jednak nie. Fałszywy alarm, po prostu przy ruchu jajka twój notatnik pogniótł się do reszty.
- Szkoda. Kupię ci nowy.
Powiedział chłopak dając ci całusa.

- To fajnie, bo ledwo mi w nim kartek zostało - zachichotałam.
Odwzajemniłam całusa i znowu spokojnie siedziałam, zabierając się za śniadanie. Bardzo mi się to wszystko podobało.

Chłopak po chwili wyskoczył do wody. I o dziwo udało mu się zanurkować. Kilka minut później wyłonił się z perłą w dłoni.
- Pół nocy to ćwiczyłem, żeby wyłowić to dla ciebie.
Powiedział chłopak gramoląc się na łódkę ze swoją zdobyczą.

William naprawdę bardzo się starał...
- Rety, świetnie - powiedziałam, tuląc się do niego.
Wzięłam perłę i zafascynowana na nią spojrzałam. Jeszcze nigdy nie widziałam prawdziwych pereł.

Chłopak uśmiechnął się szeroko.
- Takie robią clampearl'e.
Wyjaśnił zabierając się za swoją bagietkę.
- Może dzisiaj trochę potrenujemy.
Zaproponował, ale to jakoś mało rozrywkowe zajęcie.

Kiwnęłam głową. W końcu dokończyłam swoje jedzenie.
- Hm no może - powiedziałam zamyślona.
W sumie taki trening mógłby być zabawny.

W sumie... chłopak miał jakiś pomysł.
- Piłka.
Powiedział zadowolony następnie zniknął i po chwili wrócił z pustą piłką plażową.

Ciągle jakieś niespodzianki.
- Gramy w wodzie? - spytałam się go rozbawiona.
No to teraz trzeba nadmuchać...postanowiłam wziąć tą piłkę ja i ją nadmuchać, będzie ta satysfakcja...

W końcu piłka była pełna a chłopak spojrzał na ciebie.
- Ym... no to wracajmy do brzegu na płyciźnie będzie fajnie.
Stwierdził i zaczął wiosłować.

Tak więc jak dotarliśmy do płycizny to zdjęłam zewnętrzną część ubioru. Będzie mi tylko przeszkadzało i weszłam do wody. Jeszcze tylko ogon musi wodą nasiąknąć, by mi po powierzchni nie pływał... Czekałam aż chłopak wejdzie do wody.

Chłopak miał z tym niemałe trudności. Mimo dużych chęci przez jakieś pięć minut stał na wodzie próbując przebić jej powierzchnie aż w końcu się udało.
- Teraz możemy grać.
Powiedział zadowolony ze swojego postępu i rzucił do ciebie piłkę.

Trochę smiać mi się chciało widząc próby chłopaka stanięcia w wodzie nie na niej. Wypuściłam na brzegu wszystkie swoje pokemony. Niech także się wyszaleją. Po chwili odbiłam piłkę do chłopaka. Później trochę w niego falę zrobię, ale to później... Z pomocą trawiastej płytki... Lub uderzenie powietrza... Zobaczę jeszcze.

Fala była silniejsza niż przewidywałaś, aż William się przewrócił i znów wylądował na wodzie.
- I znów to samo.
Powiedział lekko poirytowany, ale tym razem poszło mu sprawniej. W tym czasie twoje pokemony zaczęły wygrzewać się na słońcu. No oprócz clampearl'a który wolał mokre dno.

Po chwili sięgnęłam do torby i podałam swojemu poke-małżowi przedmiot ewolucyjny - Deep Sea Tooth. Tak więc jak w najbliższym czasie zdobędzie poziom to mi ewoluuje. Wkrótce znowu zaczęłam się bawić z Williamem, aż w koncu się do niego swoim zwyczajem przytuliłam.