A idź ty mutancie - Klaudia

Nieznajoma istota od początku waszego przybycia tu ruszyła tylko głową i nic poza tym. Aż dziwne.
- Ja jestem portalem, widzisz tą taflę?
Zaczął.
- Gdy ewoluowałem zostałem uwięziony między wszystkimi istniejącymi światami i przez tą dziurę zaczęły się one mieszać. Powstawały różne anomalie i ludzie nauczyli się korzystać z nich. Tak powstała magia.
William robił duże oczy a darkrai się chował, jakby się nieźle bał.
- Arceus postanowilł swą mocą zamknąć przejście, ale skończyło się na tym, że wylądował w jednym z pustych wymiarów.

Arceus... znalazł się w pustym wymiarze?
- I on nadal tam jest? - spytałam. - Można go jakoś uwolnić? - drugie pytanie.
Spojrzałam na Darkrai i spytałam go, czy chce do pokeballa i jak tak to go tam chowam.

Darkrai sam normalnie do niego wskoczył.
- Nazywają mnie strażnikiem wymiarów, ale nic nie mogę zrobić.
Powiedział opuszczając łeb jeszcze bardziej.
- Chyba, że...
Znów zaczął.

No nieźle, Darkrai aż tak bardzo się bał...
- Chyba że...? - spojrzałam wyczekująco na stwora.
Czyli jest jednak jakiś sposób na wydostanie Arceusa?

Oczy pokemona rozbłysnęły czerwienią.
- Chyba, że pomożecie mi ewoluować.
Powiedział uśmiechając się na samą myśl o wolności.

Przechyliłam głowę.
- No okey... Tylko pytanie jak ty możesz ewoluować? - spytałam tego dziwnego, lustrzanego pokemona.
Nie byłam co do tego pewna, lecz powinno się spróbować.

Pokemon spojrzał na was.
- Potrzebuje dwóch rzeczy. Perły i kuli chaosu. Została ukryta w najwyższej wieży zamku, ale jest strzeżona przez charizarda.
Ostrzegł was strażnik portalu.

Dotknęłam swojej kieszeni, w której miałam perłę od Williama. Spojrzałam na chłopaka, ale to był prezent od niego. W końcu ruszyłam w kierunku najbliższej wieży. Chłopak powinien sobie poradzić z tym Charizardem... Ewentualnie spróbuję go zamrozić, chociaż ma typ ogień... ale przecież jego drugi to lot i jest w porządku.

W końcu dotarliście na samą górę, albo i dół... mniejsza. Ten charizard jednak nie był normalny. Ogromny szary gad zagradzał wam drogę do kuli. William spojrzał na pokedex i już w ogóle nie wiedział co ma robić.
- Poziom 100.
Szepnął tak aby nie zbudzić bestii.

- O kurcze... - powiedziałam ściszonym głosem.
Użyłam swojej powietrznej płytki.
- Spróbujmy go oblecieć - powiedziałam.
Uniosłam się w górę i spróbowałam przelecieć nad pokemonem....

Ten sapnął aż was odrzuciło. Lecz w końcu przelecieliście na drugą stronę.
- Weźmy ją razem, ani ja ani ty w takiej formie tego nie utrzymamy.
Stwierdził chłopak i włożył dłonie pod kulę z lawy rozmiaru piłki do siatkówki.

Kiwnęłam głową i wzięłam kulę razem z chłopakiem. Zaczęłam z nim tak lecieć, starając się ominąć Charizarda i nie spuścić mu przypadkiem tej kuli na łeb. To byłoby masakryczne co by się działo, jakby gonił nas rozwścieczony pokemon...

jakimś cudem udało wam się dotrzeć na drugą stronę. Choć w pewnym momencie było ciężko. W końcu wybiegliście z pomieszczenia a pokemon pewnie nawet się nie zorientował o co z tym wszystkim chodzi.
- Szybko lecimy na miejsce.

Tak więc ruszyłam z Williamem w kierunku pokemona, który jest w tamtej sali... Jak byli śmy na miejscu to wyjęłam perłę, którą dostałam od chłopaka. Ale to był prezent od niego, nie chciałam go ot tak oddawać... Chyba jednak będę musieć.

Pokemon gdy tylko to zobaczył ożywił się z lekka. Niestety i tak nie mógł się ruszyć.
- Szybko zanim się obudzi.
Popędzał was stwór.

Tak więc podałam temu pokemonowi te dwa przedmioty. Miałam nadzieję, ze nas nie oszukał. Spotkałam niezbyt pewna na Williama i złapałam go za rękę. No i nie chciałabym mieć do czynienia ze wściekłym Shiny Charizardem na 100 poziomie...

Pokemon zaczął się świecić a dookoła pogoda rozszalała się. Grzmoty i błyskawice, teraz charizard na pewno się obudzi. W końcu dostrzegliście przed wami coś takiego.

- O kurcze - powiedziałam.
Wtuliłam się przestraszona w Williama na widok tego pokemona. O rety, co takiego się stało z tym pokemonem? Brr... strach się bać.

Wiliam także się wystraszył.
- Mogę teraz dowolnie otwierać przejścia. Jestem wolny.
Powiedział potwór przeciągając się z trzaskiem.
- Mogę otworzyć dla was jeden portal w ramach podziękowania.
Dodał.

Kiwnęłam głową i wyszłam zza Williama.
- Dobra to otwórz portal, przez który Arceus będzie mógł wrócić do tego świata - powiedziałam do stwora.

Stwór jak zdążyłaś zauważyć był znacznie większy od arceusa a nawet od goroudona którego wcześniej spotkałaś. Istota klasnęła w łapy i uderzyła nimi o podłogę. Powstał na niej ogromny krąg który zaczął się świecić, a powoli zaczął się z niego wyłaniać arceus. Wtem... jak coś nie huknie... To charizard uderzył dziwną istotę z fire blast zamykając tym samym przejście. A Arceus...? jego dusza została tu a ciało... jeszcze tam jest.

- O nie! - krzyknęłam.
Tak więc w końcu ten Charizard sie tutaj zjawił... Szybko zmieniłam swoją płytkę na lodową. Dmuchnęłam w Charizarda, żeby przynajmniej spróbować go zamrozić. Byłam lekko roztrzęsiona po tym wszystkim, ale muszę coś zdziałać.

Pokemon nieznanego gatunku szybko się otrząsnął po czym korzystając ze zdobytego przez ciebie czasu zaczął ładować atak. Po kilku chwilach wystrzelił prosto w charizarda czymś co było promieniem złożonym z ziemi, wody, powietrza i ognia. Ognisty pokemon od razu padł.
- Było blisko.
Odsapnęła ta legenda i upadła na kolano.

Otrząsnęłam się i zdjęłam z siebie efekt lodowej płytki. Przynajmniej ten Charizard padł niezdolny do walki, ale... jak z Arceusem? Przecież oddzielił się od ciała i portal już zamknięty.
- Zamiast być lepiej to jest gorzej... - powiedziałam.

William szybko do ciebie podbiegł i przytulił.
- Na pewno da się coś zrobić.
Powiedział chcąc cię pocieszyć. Podczas gdy olbrzym odpoczywał wyczerpany.