Psycho Carver

choroba ?, Marian, gdzie ty jesteś?! Będzie trzeba go odszukać, lecz na razie trza się skupić na tym taurosie, lecz gdy Marian się pojawi, chowam Kasię, gdyż ten tauros nie zna litości, a takie zadania są głównie dla Mariana pomyślałem, następnie powiedziałem do Kasi-Kasiu, na czas nie pojawienia się Mariana ty będziesz walczyć, lecz gdy Marian wróci, to on walczy, jasne? Albo po prostu jak on wróci to zaatakujecie go we dwójkę. Dobra, teraz zrób tak, najpierw camouflage, następnie growl, potem pare razy sand attack, i na koniec atakuj go z 20x tackle, ale pamiętaj o unikach. Po powiedzeniu tego patrzyłem na rezultat tej walki i czekałem z niecierpliwością na Mariana.

Kasia spojrzała się na Taurosa i przerażona nie wiedziała od czego zacząć. Lecz Tauros nie miał litości, i z całej siły uderzył Horn Attack, po czym walił co chwilę Tackle a Kasia nie wytrzymując tylu ciosów, padła nieprzytomna na ziemię. Schowałeś ją do balla, i gdy już byłeś skazany na ''pożarcie'', nagle pojawił się Marian i razem z tobą teleportował się w jakiś dziwne miejsce. Rozglądnąłeś w około i zauważyłeś że wszędzie tryskają płomienie. Byłeś w jakiejś grocie gdzie wszędzie był ogień.

O choroba ?, Kasia poległa, a ja nic nie mam do obro, co jest? Marian! Uff, dzięki bogu! No to teraz trzeba się dowiedzieć, gdzie jesteśmy pomyślałem, następnie wykrzyknąłem-Halooo, czy jest tutaj ktoooo?! Co tutaaaj się dzieję?! Następnie czekałam na reakcje czego kolwiek.

Usłyszałeś wybuch gejzeru i nagle zaczął spadać deszcz ognia ! Twój Marian chwycił was automatycznie i Teleportowaliście się znowu. Abra był wykończony a wy byliście w bezpiecznym miejscu. Chyba wróciliście w to samo miejsce bo zauważyłeś świeże ślady kopyt Taurosa który musiał gdzieś już uciec. Abra pierwszy zdołał aż tak daleko się teleportować. Sądząc po ognistym krajobrazie było to gdzieś niedaleko Cinnabar, a jest to bardzo daleko stąd. Dlatego jest taki wykończony.

Osz choroba ?, ogien na nas spa, ee, Marian, co on? Przeteleportował nas aż tak daleko? O choroba ?, nie wierzę w to pomyślałem, następnie powiedziałem do Mariana- Marian, wróć do pokeballa, tak będzie najlepiej, lepiej, żebyśmy dotarli jakoś do pierwszego miasta. Następnie powędrowałem w stronę pierwszego miasta w Kanto.

Po jakimś czasie wędrówki, nawet się nie spodziewałeś że tak szybko lecz już byłeś w mieście Virdian. Jak się dowiedziałeś od obywateli, lider tej sali gdzieś zniknął. Twoje pokemony były głodne i ty w sumie też.

Ahh, viridian city, to miasto podobno ma lidera , ale zniknął z tego co słyszę,mhm, to jest bardzo dziwnie podejrzane, lecz nie czas na jakieś rozmyślanie, trzeba coś zjeść pomyślałem, następnie weszłem do centrum pokemon mówiąc- Dzień dobry, emm, zapomniałem jak to do pani mówią, a więc, mam tutaj te dwa pokemony do wyleczenia, i chciałbym również zapytać, czy tutaj dają jakieś jedzenie dla pokemonów, i ludzi? Gdyż ja i moje pokemony umieramy z głodu, lecz najpierw lepiej je wyleczyć

Pielęgniarka się zaśmiała i powiedziała:
-Jestem Siostra Joy, miło mi. W pokoju obok jest stołówka, możesz iść tam zjeść, a twoje pokemony wyleczę w ciągu 20 minut a w tym samym czasie je nakarmię porządnie. Także się nie martw. - rzekła i uśmiechnęła się do ciebie po czym wskazała drzwi do stołówki.

Cóż za miła kobieta, no, to trzeba podziękować poyślałem, następnie powiedziałem do Siostry Joy- Ahh, no tak, a ja nazywam się Carver Kwiatkowski, i bardzo, bardzo dziękuję za wszelką troskę o moje pokemony, nie wiem, co bym bez ciebie zrobił, Siostro Joy. Następnie pomaszerowałem do drzwi, gdzie jest stołówka.

Siostra Joy aż się cała zarumieniła, a ty poszedłeś zjeść. Z pełnym brzuchem wyszedłeś z stołówki, i wróciłeś do punktu wyjścia, czyli czekało cię odebranie pokemonów.
-Widzę szybko się z tym uporałeś. - powiedziała nieśmiale pielęgniarka.

No tak, nie ma się co wstydzić, ty siostro, jesteś starsza niż ja, więc wiadomo, no to tak, przybyłem również po swoje pokemony, proszę chwilkę poczekać Powiedziałem do siostry Joy, następnie wziąłem jakiś długi papier i napisałem:



Jakież to życie by było, jakież to przeżycia by były, jakież to płacze by były, gdyby nie Siostra Joy, prosto z centrum pokemon. Ona potrafi wyleczyć pokemony, ona cię ugości na parę dni, ona będzie dla ciebie uprzejma, więc zapamiętaj sobie, drogi człowieczku, gdy jesteś spragniony, głodny, a w pobliżu nie ma restauracji, udaj się do centrum pokemon, tam Siostra Joy wskażę ci drogę do ich stołówki, oczywiście też, jeżeli masz swoje pokemony ranne, przyjdz do Siostry Joy, a ona, swą tajemniczą mocą, wyleczy je w pare minutek, więc nie bój się o czas, jeżeli kochasz swoje pokemony, pozwól im wypocząć, u Siostry Joy. A piszę to ja, Carver Kwiatkowski, który to wszystko pisał, z inspiracją Siostry Joy

Następnie podałem jej ten papier, pokazując jej ten wierszyk, następnie zabrałem swoje pokemony, i poszedłem w jakieś miejsce do treningów, w końcu pokemony same się nie wytrenują.

Siostra Joy jako że była bardzo nieśmiała, dostała jeszcze większego rumieńca, i uciekła na zaplecze nic nie mówiąc. Chyba ją bardzo zaskoczyłeś. Wskazała ci przez ramię na inne drzwi. Zrozumiałeś że tam jest pole treningowe więc tam ruszyłeś. Gdy wszedłeś do pomieszczenia to szczęka ci opadła. Wszędzie byli trenerzy ze swoimi pokemonami, którzy trenowali zawzięcie. Naliczyłeś ich z pięćdziesięciu.

choroba ?, ile tu trenerów, mhm, ciekawe, który z nich jest taki równy, lub słaby, bo tacy na dobry początek tacy trenerzy się nadadzą pomyślałem. Następnie przywołałem Mariana i Kasię, i potem podeszłem do jakiegoś trenera i powiedziałem-Witaj, czy chciałbyś zawalczyć ze mną?

Trener spojrzał się na twoje pokemony i wybuchnął śmiechem.
-Dzieciaku wyjdź stąd. Nie znajdziesz tutaj godnego przeciwnika. - rzekł a ty zauważyłeś że wydawał polecenia Raichu i Steelix'owi.
-Chociaż jednak był tu taki jeden dzieciak, poszukaj go. - powiedział i dalej trenował swoje pokemony.

Cóż za człowiek, każdy ma prawo tu być i trenować swoje pokemony! O, czyli jest jakiś ktoś, z kim mam szansę zawalczyć? świetnie pomyślałem, następnie rozpocząłem poszukiwanie tego dzieciaka.

Zauważyłeś że w kącie sali siedział chłopak, mniej więcej w twoim wieku. Siedział smutny, a obok niego leżał:

O, jest ten chłopak, zaraz, czemu on taki smutny jest? To jest troszeczkę dziwne, zobaczmy więc, co się stało. pomyślałem, następnie podeszłem i zagadałem do chłopaka- Hej, co się stało, coś cię drapie? Może zdołam ci pomóc?

-Każdy się ze mnie śmieje że jestem słaby i nie ma tu dla mnie miejsca. - powiedział przygnębiony patrząc się na ciebie.
-Tak w ogóle to jestem Jacek. A ty ? - powiedział żywiej patrząc na twojego Abre i Deerlinga.
-Też jesteś początkujący ? Co ty na to żeby stoczyć walkę 2vs2 ?

Mhm, no tak, ze mnie jakiś facio też się naśmiewał, że nie ma tutaj miejsca, a kogo to obchodzi? Przecież to jest miejsce dla KAŻDEGO do treningów, no okej, ja jjestem Carver Kwiatkowski, no dobra, co powiesz na dwu walkę? Byśmy wiesz, poznali swoje pokemony z lepzej strony? powiedziałem.

Spytaliście się o walkę w tym samym momencie, i zaczęliście się śmiać. Jacek powiedział że lepiej będzie walczyć na dworze, bo tu jest za dużo ludzi i kiepsko się będzie ruszać. Wyszliście więc z pokecenter i skierowaliście się za miasto.

Lol, ale to śmieszne, w tym samym momencie spytaliśmy się o dwu walkę, no to świetnie, zobaczymy kto jest lepszy. pomyślałem. Następnie wyszedłem wraz z Jackiem za miasto, następnie przywołałem Mariana i Kasię, i czekałem na to, co powie Jacek.

-Dobra to robimy tak. Mamy do wyboru po dwa pokemony, i robimy walkę jeden na jednego. Gdy któryś z pokemonów padnie, to wchodzi drugi. Zwycięzca to ten, którego pokemon będzie stał na nogach. Wychodź Kamil !

-[b]Ciekawe jak sobie poradzisz z moim starterem !

Hah, no to na pewno nie mam szans, Kasiu, chodż do mnie, Kasia, no to my raczej zaczynamy walkę. Una początek camouflage, żeby cię przeciwnik nie mógł znależc, następnie sand attack, a na koniec użyj pare razy tackle! Mam nadzieję, że dasz radę! Odrzekłem.

-Nie poddawaj się. Mój Squirtle ma dopiero 8 lvl. - powiedział Jacek i rownież wydawał polecenia.

Deerling'owi udało sie użyć Camouflage i dobrze to zadziałało bo Squirtle przez chwilę nei wiedział gdzie jest twoja sarna, a ona to wykorzystała trafiając parę razy Sand-attack dla zmniejszenia i celności i raz krytycznie waląc Tackle. Squirtle nie był dłużny i jakoś udało mu się trafić także Tackle.

D-80%
S-80% (-2 celność)

Hej, ale mój Deerling ma dopiero 7 lvl, tak samo jak mój Abra, więc masz tutaj przewagę lvl. No dobra, wracajmy do walki, Kasiu, znowu użyj camouflage, lecz potem użyj growl, potem sand attack, i znowu pare razy tackle go walnij Odrzekłem