A idź ty mutancie - Klaudia

Wkrótce oboje zasnęliście a obudziliście się z samego rana bo słońce strasznie dawało wam po oczach.
- Dzień dobry.
Przywitał cię William przeciągając się.

- Cześć - przywitałam się z Williamem.
Cmoknęłam go w policzek i po chwili przyszedł mi pewien pomysł... Zaczęłam łaskotać chłopaka z rana swoim ogonem. Może akurat ma łaskotki...

Już to przecież przerabialiście, a łaskotanie oznacza tylko jedno.... wojna. William zaczął się śmiać a później łaskotać ciebie ze wszystkich sił i tą niezwykłą szybkością.

O kurcze... No to ja też muszę przejść do działań. Użyłam roślinnej płytki i owinęłam swoimi pnączo-włosami chłopaka.
- Haha mam cie - zaśmiałam się.

Chłopak puścił ci oczko.
- No prawie.
Powiedział i zmienił się w dym. Po chwili był już za tobą i to on cię trzymał.
- Haha to ja cię mam.

No tak, potrafi się zmieniać w dym... Zdjęłam z siebie efekt płytki i wtuliłam się w chłopaka.
- No tak, ty mnie masz - powiedziałam rozbawiona.
Cmoknęłam go w policzek i dalej się tuliłam.

A on tulił ciebie i tak staliście przez dobre kilkanaście minut.
Co dzisiaj robimy? W końcu mamy misję.
Powiedział chłopak tuląc cię dalej. A już jutro twoje urodziny...

- No chyba w końcu niedługo trzeba będzie na nią ruszyć - powiedziałam zamyślona.
Chociaż jutro moje urodziny, nie chciałam ich spędzić zbytnio na misji. Dalej tuliłam się do chłopaka... Wkrótce trzeba będzie się ubrać.

William w końcu wpadł na pomysł.
- Dzisiaj możemy poprosić o dostęp do archiwów a jutro zrobimy sobie wolne, że niby wyciąganie wniosków.
Zaproponował i... nie chciało mu się ubierać. Tobie z resztą też no ale trzeba.

- No fajny pomysł - powiedziałam do niego.
Cóż dla mnie mógłby cały czas łazić bez ubrań, miałabym na co popatrzeć ale no trzeba... Tak więc ubieram się. A ogólnie to ciekawe czy spotkam tu kogoś znajomego jeszcze z pobytu tutaj.

W końcu oboje byliście ubrani a po chwili wyszliście prosić o dostęp do akt. Zaraz przy wyjściu zauważyłaś starą woźną, która na początku opowiadała o świecie. Normalnie aż się rozryczała.

- Dzień dobry! - przywitałam się z nią uradowana.
Podeszłam do woźnej.
- Jak się pani ma? - spytałam pełna entuzjazmu.
To od niej dowiadywałam się tylu rzeczy o świecie.

Kobieta oparła się o mop i zaczęła opowiadać jak to jej córka urodziła dziecko ile to ono nie ważyło i jak duże nie było.
- A ty jak się trzymasz?
Spytała spoglądając na ciebie.
- Może mogę wam jakoś pomóc?
Zapytała.

Dla mnie to co opowiadała było ciekawe. Lubiłam słuchać o takich rzeczach.
- U mnie wszystko w porządku, wykonuję zadania razem z Williamem i jak na razie świetnie nam idzie - powiedziałam. - Jak na razie to nie, idziemy poprosić o dostęp do akt - wyjaśniłam.

Kobieta się wyprostowała.
- Może wam pomogę. Też je układam, niby nic a z nudów sobie poczytam.
Powiedziała prowadząc was do recepcji gdzie pracował młody chłopak. Nie znałaś go pewnie nowy, ale to on właśnie miał klucze do archiwów.

- O to super - powiedziałam.
Tak więc ruszyłam za nią do recepcji. Tam wyjaśniłam chłopakowi o co chodzi i poprosiłam o klucze. Ewentualnie pokazałam swoje dokumenty, że pracuję w agencji.

Po dłuższej chwili zamulania chłopak dał wam klucz. W końcu byliście w długim pomieszczeniu z ruchomymi regałami. Staruszka zaprowadziła was na środek sali, w lewo były papiery a w prawo puste półki.
- Tam macie wszystkie raporty z ostatnich pięćdziesięciu lat.
Powiedziała.
- Starsze są w piwnicy.

- Dziękuję za pomoc - powiedziałam do staruszki.
Rozejrzałam się tutaj.
- No to czas poszukać, Mavis mówiła, żebyśmy szukali w jak najstarszych przekazach - zamyśliłam się, chyba o archiwum jej chodziło.

Chłopak spojrzał na ciebie.
- To wszystko to raporty z misji. Najstarsze są w piwnicy.
Powiedział chłopak rozglądając się dookoła.
- I właściwie to jest może a my szukamy kropli.
Dodał zrezygnowany.

- No - podrapałam się po głowie.
Wypuściłam Darkrai.
- Oki, pomożesz nam w szukaniu? Tylko proszę, bez złośliwości tym razem - powiedziałam do niego. - Szukamy informacji o legendzie, która pewnie ma coś wspólnego z tymi wszystkimi rzeczami, które nas dotąd spotkały - wyjaśniłam krótko.

Staruszka spojrzała na was.
- Takie sprawy z reguły są oznaczane jako niewyjaśnione. Oznaczają je takim niebieskim paseczkiem na grzbiecie.
Podpowiedziała wam woźna.

- Przynajmniej tyle mamy ułatwione - stwierdziłam.
Byłam bardzo wdzięczna woźnej. Opowiadała mi o świecie tyle rzeczy, do tego legendy o pokemonach... Podziękowałam jej i lekko się ukłoniłam. Czas zejść do piwnicy... Piwnice z reguły są straszne.

Kobieta wzięła was ze sobą i poszliście razem do piwnicy.
- Zakończone misje mają jeszcze czerwone paski a niewyjaśnione zielone.
Dodała jeszcze i wpuściła was do piwnicy. Była dziesięciokrotnie większa od archiwów i zawalona cała teczkami, i nawet ręcznie pisanymi książkami.

Westchnęłam. Zabrałąm się za żmudne przeszukiwanie najstarszych papierzysk co chwila patrząc na Darkrai podejrzliwie. Ewentualnie mu pogrożę, że go potnę na paski z swoją stalową płytką jak kamień w górach.