Coś tam, coś tam było - Lau

Agata biegniemy na polane najblizsza i lecimy za sespolem R. ogarnelam wzrokiem balagan A ty jakby cos sie dzialo to dzwon.

Chłopak skinął głową, a ty z Agatą pobiegłaś na polanę. W końcu wsiadłyście na niezadowolonego Moltresa i wyruszyłyście w drogę.
- Obyśmy ich dogoniły.
Powiedziała dziewczynka.

Moltres wiem ze nie chcesz tak podrozowac ale jestes najszybszy i jedyny na ktorym da sie podrozosac. Agata wypatruj ich.

W końcu dostrzegliście w powietrzu balon z logiem zespołu.
- Chyba w złą stronę patrzyłyśmy.
Stwierdziła dziewczynka pokazując zamiast w dół to w górę.

Moltres podlec tam niezauwazalnie i Aerial Ace wraz z Ember w nich powiedzialam gdy dziewczyna mi ich pokazala.

Do przedziurawienia balonu starczyło samo ember. Balon po chwili zaczął spadać z łoskotem aż w końcu zawisnął na jakimś drzewie.

Zlec tam albo nas podrzuc. Agata szykuj sie na skok. pokazalam jej balon.

W końcu zeskoczyłyście. Pokemon był niestety zbyt duży aby normalnie tu wylądować i to jeszcze z pasażerami. Przeklęty gęsty las. Gdy spadłyście zobaczyłyście dwóch zbirów. Właściwie zbira i "zbirkę".

Cofnelam Moltresa do balla i wyciagnelam Magnemita Magnemite ThunderSchock w nich.

Oni szybko schowali się za koszem i przyszykowali się do walki. Facet oczywiście poleciał na ciebie ze swoim koffingiem.

Przeciwnik oberwał z thundershock po czym zrobił zasłonę z poison gas co było kompletną głupotą. Po chwili pokemon przyrżnął w twojego magnemite z tackle akurat w tym momencie gdy ten wykonywał flash cannon. Doszło do niemałej eksplozji, która poraniła oba pokemony.
Magnemite: 60%
Koffing: 50%

W końcu przeciwnik padł i jak widać Agata również dała sobieradę.
Magnemite +0,5lv

Złodzieje spojrzeli po sobie i zaraz zaczęli uciekać w las. Nawet dziewczyna pokazała wam język.

Magnemite ThunderSchock i zaczelam biec za nimi

W końcu dorwałyście tych dwoje. Ci zostawili pokeballe a później zniknęli w kłębach dymu z małego granatu zupełnie jak ninja.

Schowalam balle do kieszeni i skierowalam sie do domu profesora.

Agata poszła za tobą, droga była kręta, lecz całkiem przyjemnie się po niej szło. Wietrzyk szumiał liśćmi a po niebie spacerowały baranki z chmur.

Jak tam mala? spyatalam agaty wyciagajac eevee i niosac ja na rekach.

Dziewczynka uśmiechnęła się szeroko.
- A dobrze. Tylko się zmęczyłam.
Stwierdziła i szła dalej z wolna. Tymczasem Eevee tulił się do ciebie, lubił głaskanie.

Glaskalam stworka po lebku i usmiechnelam sie na komemtarz dziewczyny. Nikt nie mowil ze bedzie latwo.

Ta oddychała głęboko.
- Mam za krótkie nogi na taki sprint.
Stwierdziła i zatrzymała się na chwilę. Kilka minut później znów ruszyłyście a waszym oczom ukazał się dom profesora.

Usmiechnelam sie. Nie ide wcale szybko. gdy dom profesora ukazal sie moim oczom zwolnilam choc zastanawialam sie co z psorkiem.