A idź ty mutancie - Klaudia

No to był dziwny sen. Dziewczyna zrobiła złowrogą minę i nagle... zdała sobie sprawę, że ma nogę do łydki zakopaną w ziemi.
- Że co?
Powiedziała Monic z nutką zdziwienia i wściekłości.
- Nie wiem co to.
Powiedział tylko rozbawiony William.

- Ja tym bardziej - powiedziałam. - Ale ja nie mam ziemnej płytki, więc mnie nie musisz oskarżać - dodałam roześmiana.
Po chwili wstałam i próbowałam ciągle złapać oddech by mieć siły na dalszą drogę.

Zanim Monic się uwolniła ty już miałaś dość sił aby iść dalej. Widać połowa twego DNA miała limit odnośnie korzystania z tej mocy.
- Już przestańcie się kłócić bo nigdy tam nie dojdziemy.
Powiedział poirytowany William.

Ale zawsze coś mogę użyć. Ewentualnie potrenuję czy coś.
- No dopsz - powiedziałam przymilnie do chłopaka i się do niego lekko przytuliłam.
Cmoknęłam go w policzek i jak się Monic uwolniła to szłam dalej.

W końcu ruszyliście dalej. Przez te wasze kłótnie straciliście sporo czasu, który William chciał nadrobić szybkim marsze. Zarówno tobie jak i Monic takie tempo nie odpowiadało.
- Chce ci się tak?
Powiedziała zmęczona czerwonowłosa. Za grosz kondycji na dłuższą metę.

Starałam się jakoś nadążać na Williamem i nie miałam żadnych żali odnośnie tego. Cóż w końcu to przeze mnie i Monic jesteśmy tak zacofani z czasem.
- No, my tak całymi dniami wędrujemy, najgorsze to było to przedzieranie się przez dżunglę - powiedziałam do Monic.

A ona zrobiła minę w stylu "i tak mnie to nie obchodzi".
- Nie łatwiej wynająć samochód?
Spytała w końcu czerwonowłosa, a William zrobił facepalm.

- Wiesz po jaskiniach i górach raczej nim nie pojeździsz - powiedziałam do dziewczyny.
Starałam się być cierpliwa a na kolejne denerwowanie się i tak nie miałam jak na razie sił. Chciałam spokojnie podróżować i nic więcej.

Ta się zamyśliła poważnie.
- No to po prostu helikopter zostaje.
Stwierdziła jakby to było coś normalnego i dostępnego dla wszystkich.

Facepalm.
- No dobra jak se chcesz - powiedziałam.
Nie miałam ochoty na dalszą dyskusję. Wzięłam Williama pod ramię i z nim szłam. Lekko się tuliłam raz po raz.

W końcu się ściemniło i niestety, ale będziecie musieli biwakować na drodze.
- No i nas noc zastała.
Stwierdził jakże błyskotliwie William.

Po chwili ja zabrałam się za robienie nam kolacji. I udawałam, że do porcji Monic dodaję jakiś dodatkowy składnik. Ciekawe czy mnie obserwowała i jak potraktuje potrawę. Wkrótce rozdałam porcje i wypuściłam pokemony, by także sobie podjadły. Darkraiowi nie nudzi się już to siedzenie w cieniu dziewczyny?

Kto go tam wie. Może zasnął... Monic w każdym razie nie miała zamiaru jeść twojej potrawy. Zabrała ze sobą jakiś "zdrowy" gruz i kilka owoców. To była jej kolacja, natomiast William zajadał się ze smakiem tym co mu dałaś.
- Bym spróbowała ale nie chcę się otruć.
Stwierdziła dziewczyna. W tym czasie pokemony zajęły się wchłanianiem karmy.

Zaśmiałam się.
- Cóż nie masz się czego obawiać nie chciałabym byś osobą winną czyjeś śmierci - powiedziałam rozbawiona.
Spojrzałam zadowolona jak William zajada się ze smakiem tym co zrobiłam. Zabrałam się za jedzenie swojej potrawy. Jak tylko zjadłam wyjmuję z plecaka basenik dla Huntaila i Magikarpia. Przy pomocy powietrznej płytki go nadmuchuję a po tym przy pomocy wodnej go napełniam jakimś ruchem tego typu. czas będzie na mały trening... Tylko pytanko jaki?

To już tylko zależy od kreatywności gracza. W końcu nim bardziej zaskakujący tym lepiej.
- A już myślałem, że będziemy mogli się pomoczyć.
Powiedział zawiedziony William a pokemony zaczęły zataczać kółka w wodzie.

- Hah, no to jak chcesz to jest jeszcze duuużo miejsca - powiedziałam do chłopaka rozbawiona.
Po chwili kazałam pokemonom dobrać się w pary. Takie, by w miarę zbliżone były do siebie wzrostem. Ewentualnie te najmniejsze do mnie. Dałam im po kawałku liny i... przeciąganie! Z tymi mniejszymi ja ćwiczyłam, powinnam dać sobie radę. To będzie taki trening na siłę.

O trenować to na siłę trochę niezdrowo. Magikarp i huntail mieli swoje właśnie sznurowadło i się przeciągali, natomiast reszta konkurowała ze sobą.
- Też trochę przy okazji potrenujesz.
Zaśmiał się William i spoglądał na wasze trudne zmagania. Żadna ze stron nie chciała odpuścić.

Zaśmiałam się. Tak więc z całych sił ciągnęłam tą linę. Nie chciałam używać żadnej płytki bo to było nie fair. Przynajmniej będzie dobra zabawa. Tylko ciekawe jaka strona wygra... To jest coś... Nieraz w filmach to widziałam. Na trening jak dla mnie odpowiada.

Przeciąganie trwało aż... się poślizgnęłaś i twoja drużyna przegrała. Szkoda, a tak blisko było.
- Nic ci nie jest?
Podbiegł szybko William i pomógł ci wstać.

- Jest OK - powiedziałam.
Po chwili wstałam i popatrzyłam się po swoich pokemonach.
- Oki to teraz typowy trening na ataki, każdy znajduje sobie cel i stara się w niego celować. Czyli jakieś drzewo czy kamień.
Po chwili spojrzałam na Huntaila i Magikarpia. Wzięłam patyki i powbijałam je w ziemię wokół baseniku, to będą ich cele.

O... taki trening z celowania. Po chwili pokemony zaczeły strzelać do swoich celów, a Darkrai, ku twojemu zaskoczeniu, chciał trafić Monic z blizzard. Ta uciekała jak oszalała aż w końcu pokemon dał sobie spokój.
- Jak tak dalej pójdzie to mnie przegonisz.
Powiedział zadowolony z ciebie William.

Zaśmiałam się.
- Oj tam na tym mi zejdzie dużo czasu - uwiesiłam się chłopakowi u szyi. - Darkrai świrtny cel - powiedziałam do pokemona i okazałam mu kciuk uniesiony w górę.
Po chwili dalej tuliłam się do chłopaka i zerkałam jak pokemony sobie radzą.

Pokemony po dłuższej chwili waszego tulenia miały naprawdę dość.
+0,9lv
- Uf... jużnoc jest. Trzeb by było iść się wyspać.
Z resztą Monic już dawno wlazła do namiotu i schowała się tam przed Darkraiem. Pewnie już śpi...

Zerknęłam na pokemony. Po chwili w nagrodę za trening dostały po dużej porcji smakołyków i jak chciały to mogły spać poza ballami. Ewentualnie dostały jakieś koce czy cuś... My tam z Williamem wzajemnie się pogrzejemy.
- Oki - powiedziałam i wsunęłam się z chłopakiem do namiotu.

W końcu wszyscy spali, a tobie śniły się wszystkie przypadki Monic. Jak się obudziłaś to brzuch cię bolał, zupełnie jakbyś całą noc się śmiała.
- Gadałaś przez sen.
Powiedziaal zmęczona czerwonowłosa i rzuciła w ciebie poduszką.