A idź ty mutancie - Klaudia

- Co gadałam? - spojrzałam nieprzytomnie na dziewczynę.
Po chwili siadłam i odrzuciłam w nią mocno poduszką. Wygramoliłam się na zewnątrz, poruszając miarowo swoim ogonem. Rozejrzałam się jak tam pokemony i zaczęłam nam robić sałatkę owocową.

Pokemony miały się dobrze, ale odpowiedzi nie dostałaś. Dziewczyna po prostu zasnęła i jak widać Williamowi też twoje gadanie dało się we znaki. Tylko pokemony, które spały na zewnątrz, były pełne energii i sił.

Spojrzałam na Williama.
- Przepraszam... - powiedziałam potulnie.
Siedziałam na zewnątrz i myślałam co by tutaj porobić...

Monic siedziała spokojnie na trawie, a właściwie leżała. Widocznie jeszcze nie doszła do siebie a William chodził jak zombie.
- Może byś zrobiła nam kawy? Inaczej pewnie nie ruszymy dzisiaj w drogę.
Kawa, ani William ani Monic nigdy jej nie pili. Może jakieś delikatne odmiany z mlekiem ale nie taką normalną.

Kiwnęłam głową.
- No dopsz - powiedziałam.
Po chwili zabrałam się za przygotowywanie im kawy. No i nie zbyt mocnej... Wodę szybko podgrzałam używając swoich płomieni. Po tym podaję obydwóm napój. Zabrałam się za kończenie sałatki i każdemu dałam po porcji, pokemonom także.

Monic byla tak niewyspana, że nawet nie protestowała. Po prostu łyknęła i zajęła się jedzeniem. William również wypił spory łyk napoju i położył się na trawie.
- Jeszcze chwilka i będę gotowy.
Stwierdził i po dłuższej chwili ruszył do namiotu celem spakowania go.

Było mi przykro, że William nie wyspał się przeze mnie... Po chwili go wyprzedziłam.
- Ty sobie jeszcze poodpoczywaj a ja spakuję rzeczy - powiedziałam i tak też zrobiłam.
Niech przynajmniej tyle chłopak odpocznie. Pokemony pochowałam po tym do balli a basen złożyłam i też sobie wpakowałam do plecaka.

Gdy już było wszystko gotowe ruszyliście na przód. Cały czas musiałaś uważać czy Monic nie zasnęła na stojąco za wami, bo była niezwykle zmęczona.
- W następnym mieście kupię stopery.
Powiedziała w końcu.

- A po co? - zdziwiłam się.
Szłam dalej. Wzięłam Williama za rękę by mi gdzieś z tego zaspania nie zapodział się w czasie drogi i szłam dalej. Niedługo dotrzemy do miasta? To będę musiała schować uszy i ogon... Bo obecnie moja kita sobie majtała beztrosko na boki poza spodniami.

Dziewczyna zrobiła facepalm i rzekła.
- Stopery takie do uszu.
Następnie przyśpieszyła trochę kroku. Nie chciała zgubić w końcu Williama, którego taszczyłaś za rękę.

O ja nawet nie wiedziałam że coś takiego jest, ale przemilczałam... Zerkałam co chwila na Williama. Raz po raz przebudzałam go strumieniem wody jak mi zasnął w czasie drogi.
- Hm chyba jednak za słabą tą kawę zrobiłam - mruknęłam.

No może troszkę. Ale przynajmniej byli w stanie iść. Gdzieś koło południa dostrzegłaś na horyzoncie miasto.
- Łóżko.
Pisnęła Monic uradowana, a William od razu odzyskał siły do drogi.

Spojrzałam na nich.
- No dobra to wy może sobie wynajmiecie pokoje, pośpicie a ja połaże po okolicach - powiedziałam w końcu po chwili namysłu.
Odprowadziłam więc Williama i Monic, wynajęłam im osobne pokoje w pc i sama ruszyłam na spacer po mieście.

Oboje zasnęli, właściwie już w drodze do łóżka. A ty mogłaś sobie pochodzić spokojnie po mieście. Jakby to nazwać...wypad z przyjaciółkami tylko bez nich. Tyle możliwości się przed tobą rozciągało, walki pokemon, kino czy spacery po parku. Naprawdę wiele mogłaś dzisiaj zrobić.

Uśmiechnęłam się na myśl o tym wszystkim. To może najpierw... Zakupy! Tak, między innymi książka kucharska, odkupić koszulę Williamowi i uzupełnić swoją garderobę... Po tym poszukam jakichś przeciwników do walki. Cóż to się nazywa wolność. Ale w towarzystwie też bardzo fajnie.

W końcu znalazłaś dobrze zamaskowaną księgarnię a później to tylko rundka po odzieżowych i mogłaś zająć się szukaniem przeciwnika. W końcu nie można tak łazić bez celu. Po dłuższym spacerku znalazłaś się w parku, gdzie były przygotowane miejsca pod walki. Nawet jakaś właśnie się toczyła i widzów było też sporo.

Tak więc podeszłam tam i zaczęłam obserwować walkę. Zaczęłam przeglądać swoje pokeballe. Rozważałam, który stworek byłby gtowy do walk. Deino i Magikarp odpadają... Cała reszta nawet nieźle, zwłaszcza Darkrai i Gliscor. Ale każdemu trzeba dać szanse.

W końcu było "pozamiatane" i pole było wolne. Jakiś chłopak po chwili zaczął szukać przeciwnika do walki. Może to okazja...
- Na pewno nikt nie chce?
W końcu usłyszałaś jego głos. Hm... chyba bardzo tego chciał.

Rozejrzałam się i odszukałam chłopaka.
- Ja chcę - powiedziałam, wyjmując pokeballe.
No to przeciwnika do walki mam. Ciekawe tylko jakie są jego stworki...

Chłopak wypuścił swojego pokemona.

Następnie podszedł do ciebie i przywitał się grzecznie.
- No dobra, ty pierwsza.
Rzekł i poszedł na swoje miejsce.

Także przywitałam się z chłopakiem. Po tym wypuściłam... Gliscora.
- Zacznij od wzmocnienia się swoim Harden, po czym odbij się od ziemi ogonem w jego kierunku i uderz Poison Jab! Następnie znowu się oddal i zrób mieszankę poison Jab z Sand-attack, po czym sypnij tym piaskiem na ognistego ślimaka aby go zatruć! Jak zaatakuje to ty szybko uderz w ziemię zaraz obok niego Eartchquake, po czym poleć w górą i Harden, a następnie zrzuć Poison Jab! Zacznij kołować nad pokemonem, aby go zdezorientować po czym szybko opadnij na ziemię z Eartchquake!

Oba pokemony zaczęły od harden, po czym slugma oberwała z poison jab. Jednak nie zmarnowała tego czasu, wykonała yawn. Następna kombinacja okazała się być pudłem. Następnie oba pokemony oberwały swoimi atakami, Gliscor z Rock Throw a slugma z Earthquake. To całkowicie zdezorientowało oba pokemony, jednak jeśli isę nie pośpieszysz, twój podopieczny zaśnie.
Slugma: 50% +obrona
Gliscor: 70% +obrona