A idź ty mutancie - Klaudia

- No bardzo fajne, tylko mi się będzie pewnie po nocach śniło - powiedziałam rozbawiona i cmoknęłam chłopaka w policzek.
Sprawdziłam, która jest godzina. Chyba już wieczór. Jutro z rana trzeba będzie pójść i pewnie dostaniemy jakieś zadanie z agencji.

Była dopiero 18:35 więc jeszcze trochę czasu jest.
- Może chodźmy coś zjeść.
Zaproponował William i także cię cmoknął. Pogoda była cudowna, słoneczko schowało się za chmurami dzięki czemu temperatura przyjęła znośne wartości.

- Oki - powiedziałam.
Tak więc po chwili poszłam z Williamem coś zjeść. Ogólnie to zastanawiało mnie, kiedy on ma urodziny. Zaraz się g zresztą o to spytam.

W końcu znaleźliście się na miejscu. Asortyment był naprawdę duży. Aż nie mogłaś się zdecydować co zjesz.
- Ja wezmę czekoladę.
Stwierdził William i złożył zamówienie na gorący płyn.
- Czy mi się wydaje czy masz jakieś pytanie?
Dodał po chwili.

- No tak, kiedy masz urodziny? - spytałam się Williama.
Hah, ta jego zdolność w czytaniu intencji... W końcu zamówiłam sobie jakiś drink bezalkoholowy i do tego sałatka z kurczakiem... Je uwielbiam. I ten sos...

Było przepyszne. W końcu William uśmiechnął się szeroko i rzekł.
- W nowy rok.
To raczej rzadko spotykana i fajna data na takie rzeczy.

Przełknęłam to co miałam w ustach.
- O to naprawdę fajna data - powiedziałam.
Zerknęłam w kalendarz jak dużo mamy czasu. Zaznaczyłam sobie datę i jadłam dalej.

W końcu byliście pełni i mogliście iść już do pokoju.
- No to trochę dużo czasu.
Powiedział chłopak podnosząc się z krzesła. Po chwili dostaliście rachunek na niemałą sumkę, którą zapłacił z własnej kieszeni chłopak.

Po chwili poszłam z chłopakiem do pokecenter, żeby wynająć pokój. Jak już tam byłam to wzięłam piżamę i powędrowałam do łazienki. Po tym wracam do pokoju i kładę się na łóżku. Czekam, aż chłopak się ogarnie na noc.

Chłopak strasznie długo siedział w łazience aż w końcu zasnęłaś. Ale ci się głupoty śniły... byłaś w statku kosmicznym, który był w tobie a później biegałaś po księżycu i tam biegłaś sama za sobą i na końcu... na końcu zjadłaś sama siebie.
- Obudź się.
Usłyszałaś głos chłopaka.
- Strasznie się rzucałaś.
Stwierdził po chwili.

Pokręciłam głową i usiadłam, omal nie zderzając się czołem z chłopakiem. Przetarłam oczy i próbowałam się obudzić.
- Nawet nie masz pojęcia jakie głupoty mi się śniły - powiedziałam do Williama.
Przytuliłam się jednak do niego po chwili.

Bardzo mu się to podobało, oczywiście nie te głupoty tylko tulenie.
- Nie martw się, pewnie przez ten głupi film.
Powiedział chłopak, a po chwili usłyszałaś jak coś uderzyło w okno. To Xatu, chyba nie zauważyła że jest zamknięte.

- Hah pewnie tak - powiedziałam i cmoknęłam chłopaka w policzek.
Spojrzałam zdziwiona na Xatu.
- Oj, współczuję ptaszynie - powiedziałam i po chwili otworzyłam pokemonicy okno.
Pewnie miała jakąś wiadomość. Dałam Xatu trochę smakołyków i zabrałam się za czytanie.

List zawierał jedną, prostą treść. "Po urlopie? To do roboty". A tak naprawdę było w nim napisane:
"Waszym zadaniem jest odnalezienie adamant orb i drugiego kamienia związanego z dialgią i palkią. Zbadajcie tajemnicę spear pillar."
- Teraz jesteśmy załatwieni.
Stwierdził chlopak, gdy tylko Xatu odleciała.

Moja mina: poker face.
- No nie no to kaput jak my niby mamy to wykonać skoro dostaliśmy zupełnie inne polecenie od Arceusa? - poirytowałam się.

Chłopak również spojrzał na list.
- Proste, nie wykonamy. Pójdziemy na miejsce i powiemy prawdę o tamtym miejscu. W końcu nic nie zrobią bez kryształów.
Zaproponował William. W sumie to pierwsza misja, której nie podołają.

Zamyśliłam się.
- No dobra - kiwnęłam głową.
Tak więc trzeba będzie ten kryształ ukryć, zbadać Spear Pillar i kłopot z głowy... Miałam przynajmniej taką nadzieję.
- Przynajmniej jesteśmy tylko my jako grupa - powiedziałam i wykrzywiłam się a samą myśl o osobie pokroju Monic. A ogólnie to ciekawe jak tam potem było z tym Snorlaxem...

No to było ciekawe... może całkiem niedługo się dowiecie.
- Mam pomysł jak się pozbyć drugiego kamienia, ale to przy następnym jeziorze.
Stwierdził William i przytulił cię mocno.

Również wtuliłam się w chłopaka.
- No to fajnie, jestem bardzo ciekawa - pocałowałam go.
Po chwili przebrałam się... Wzięłam krótkie spodenki. Może ogona nie będzie widać i bluzkę na ramiączkach. A co mi tam, teraz nie muszę się przejmować tym pasem sierści na plecach.

Ciężko było ci ukryć ogon, ale w końcu ci się udało. Trochę to wyglądało jakbyś miała pieluchę, i to bardzo rozśmieszyło chłopaka.
- No ładnie.
Zaśmiał się ale szybko powstrzymał śmiech w obawie przed fochem na pięć minut.

Popatrzyłam się niezadowolona na swój tyłek.
- Jednak długie... - stwierdziłam i tylko popatrzyłam się na chłopaka wzrokiem typu "no uchroniłeś się cudem od focha".
Przebrałam spodenki na dłuższe spodnie.

W tych znowu było ci gorąco. Tak źle i tak niedobrze.
- Pamiętasz tą sukienkę co ją uszyłem jak nie mogłem spać?
To nie było pytanie retoryczne. To była propozycja.

Zamyśliłam się na chwilę.
- No, w sumie ona powinna być w sam raz - uśmiechnęłam się.
Wzięłam sukienkę i się w nią przebrałam. Będzie nawet spory luz dla ogona w takim razie.

No i wyglądało ładnie, nie da się zaprzeczyć. Czerń to trochę nie twój kolor, lecz do srebrzystych włosów pasował idealnie.
- Teraz jesteśmy ubrani pod kolor.
Zaśmiał się William i przytulił cię mocno.

Uśmiechnęłam się.
- No bardzo ładnie to wygląda - powiedziałam.
Potuliłam się do niego chwilę i pocałowałam chłopaka prosto w usta. Po tym zabrałam się za pakowanie swoich rzeczy i jak chłopak był gotowy to wyszłam.