A idź ty mutancie - Klaudia

Tak więc szybko podbiegłam do pokemona. Wyjęłam z plecaka swoje obydwa Potiony i dałam je stworowi, żeby ten odzyskał przynajmniej trochę sił. Spojrzałam na Arceusa. Nie chciałam, by znowu został tu uwięziony! Za nic w świecie...

Pokemon ocknął się. Ta moc... tak bardzo go osłabiała... Jednak otworzył znów portal a Arceus błyskawicznie złapał was wszystkich i przeniósł przez przejście. W końcu byliście w normalnym świecie.
- Udało się.
Odetchnął William z ulgą.

Kiwnęłam głową ucieszona.
- I wszystko już w porządku - zakręciłam się wokół własnej osi wręcz uradowana tą całą sprawą.
Popatrzyłam się na Arceusa. Wyglądał wspaniale w tej postaci. Hah szkoda, że nie mamy zdjecia z tego jak wyglądał jak poke-maluch.

Na pewno było to słodkie, że szok.
- Dziękuję. Oto wasza nagroda.
Rzekł po czym zniknął, a wy staliście w... pokoju w centrali? No ładnie. A czym była ta nagroda? Lepiej przeszukajcie plecaki.

Uśmiechnęłam się lekko. Rozejrzałam się po swoim pokoju. Mój tak jakby dom...
- Hm, ciekawe o co mu chodziło - powiedziałam.
Po chwili sprawdziłam swój plecak według rady MG <>. 

Fanfary... tam dam da dam... W środku leżał mały doskonały przedmiot. Co to było...? Chyba TM'y, a dokładniej Rest i... znów fanfary... Thunderbolt.
- Wow...
Tyle usłyszałaś gdy William otworzył swój plecak.

Ucieszyłam się na to co dostałam. Spojrzałam na Williama.
- Co dostałeś? - spytałam się go zaciekawiona.
Fajnie, będę mogła nauczyć swoich stworków nowych ataków...

Chłopak wyciągnął z plecaka coś niesamowitego. Masterball.
- A ty?
Spytał zaciekawiony po czym położył się na łóżku. Podróże między światami były bardzo męczące.

Pokazałam mu swoje TM'y. Ale miał super, Masterball... Zresztą jak na razie nie czułam potrzeby posiadania takiego. Ataki dla pokemonów były dla mnie czymś znacznie lepszym. Odłożyłam plecak na bok i położyłam się zadowolona przy chłopaku.

Byliście tak zmęczeni, że aż nie chciało wam się ruszyć. Po dłuższej chwili przytulania oboje zasnęliście. W końcu nadszedł ranek, przedpołudnie i południe gdy niechętnie otworzyłaś swe oczy. Jak to mówią urlop, a najlepsze jest to, że macie jeszcze dwa dni wolnego.

Ziewnęłam i się przeciągnęłam.
- Cześć - przywitałam się z Williamem, jeśli nie spał.
Fajnie, mamy dwa dni dla siebie. Dosć długo pospaliśmy, ale przynajmniej odpoczęliśmy.

Ale pół dnia już mniej. Szkoda, a tyle rzeczy można było zrobić w tym czasie.
- Jak się spało?
Spytał William i dał ci całusa. Później ziewnął głośno.

- Bardzo dobrze - powiedziałam i odwzajemniłam Całusa. - A tobie? - spytałam się, bawiąc się kosmykiem jego włosów.
Przeciągnęłam się.

William również dobrze spał, tak dobrze, że aż miał siły żeby wstać.
- Dawno się tak nie wyspałem.
Stwierdził po czym znów się do ciebie przytulił.
- Najchętniej bym tu został z tobą cały dzień... ale brzusio się nie zgadza.
Dodał ze smutną minką.

- No to chodźmy coś zjeść - powiedziałam.
Również tuliłam się do chłopaka i zadowolona poruszałam ogonem. Cmoknęłam go w policzek. Po chwili jednak siadłam i przy Williamie zabrałam się za totalną zmianę garderoby.

W końcu byłaś przebrana, chłopak tak samo. Mogliście teraz iść na śniadanie w waszej agencyjnej stołówce.
- Dzień dobry, Dawno was tu nie było.
Powiedziała kucharka i dała wam kompotu. Jeszcze tylko wybrać co tam chcecie zjeść.

- Dzień dobry - przywitałam się z kucharką.
Tak więc wybrałam sobie co mi bardziej odpowiadało i siadłam z chłopakiem przy jednym stoliku.
- Smacznego - powiedziałam i zabrałam się za wcinanie.

William również życzył ci smacznego a później poświęciliście się w pełni zajadaniu. Może nie było jakoś wykwintnie ale na pewno zdrowo i treściwie.
- To co dzisiaj robimy?
Spytał chłopak gdy skończył swoją porcję.

- Nie wiem... najchętniej bym gdzieś posiedziała... może kino? - zaproponowałam.
Po chwili odniosłam naczynie i wyszłam z chłopakiem z siedziby agencji. Chciałam przynajmniej trochę spokoju...

William się zgodził a po chwili byliście już na zewnątrz. Szukaliście kina, ale nic z tego. To miasteczko miało wiele atrakcji związanych z wodą, pływaniem i innymi ale kina brak.
- Najbliższe kino jest w następnym mieście dwie godziny drogi stąd.
Poinformowała was w końcu kobieta z kiosku.

Westchnęłam.
- No to raczej jutro się przejdziemy, dzisiaj nie mam zamiaru ruszać się poza miasto - powiedziałam do Williama i przytuliłam się do niego.

William również nie był zadowolony z tego faktu.
- No dobra, to może chodźmy na plażę.
Zaproponował chłopak i przytulił cię mocno. Że też centrala musi być na takim odludziu.

- No oki - powiedziałam.
Cmoknęłam Williama w policzek i wzięłam go za rękę. Ruszyłam z chłopakiem na plażę mając nadzieję, że znajdziemy jakiś kawałek, gdzie nie będzie ludzi...

Właściwie ludzi nie było wcale. Chyba dlatego, że to godziny pracy. Tylko dwoje dzieci kąpało się w oddali, na drugim brzegu.
- Pamiętasz shelldera?
Zaśmiał się chłopak.

- Pamiętam - powiedziałam. - Myślałeś, że to ja cię gryzę - zaśmiałam się.
Spojrzałam na te dzieciaki. A tam, z takiej odległości nie zauważą. Przebrałam się w coś luźnego i skoczyłam do wody. Wypuściłam swoje pokemony, by pobawiły się na plaży.