A idź ty mutancie - Klaudia

W końcu dotarliście do wielkiej sali gdzie stał posąg dialgii. Na środku jej czoła widniał jakiś kamień, który świecił tak samo jak ten, który już posiadacie.
- To Adamant orb.
Oświadczył po chwili Arceus.

Wzięłam Adamant Orb.
- No to teraz trzeba ruszyć w kolejną trasę... - powiedziałam. - A tak właściwie to jak daleko to jest? - spytałam i spojrzałam na swoją mapę.

Arceus zrobił minę, która mówiła wszystko. "Jak wy nic nie wiecie".
- Wystarczy odtworzyć odpowiedni wzór położyć kryształy w dobrym miejscu i nie trzeba nigdzie iść.
Powiedział pokemon, a wy zrobiliście niemałe oczy.

No to mnie bardzo zdziwiło.
- Aha... - powiedziałam. - To przynajmniej to, tyle mamy mniej - powiedziałam.
Rozejrzałam się po pomieszczeniu. Ale to chyba nie tu? Musimy przynajmniej na zewnątrz wyjść...

Arceus spojrzał na ciebie.
- Może być i t jeśli jesteś w stanie wyryć symbole w tym podłożu.
Rzekł pokemon a William przyglądał się figurze.
- Coś tu jest, jak nic.
Stwierdził i wyciągnął... kolejną płytkę? No normalnie wysyp dzisiaj.

- No to lepiej na zewnątrz - powiedziałam.
Spojrzałam zdziwiona na Williama. Kolejna płytka?
- Ciekawe jak ta na mnie wpłynie - stwierdziłam i ją wzięłam.

Całą twoją skórę porosły szare łuski a oczy nabrały czarnej barwy. Włosy, trochę jakby w macki się zmieniły a twe zęby stały się bardziej "kłami".
- No to mamy smoczą płytkę.
Stwierdził chłopak.

Obejrzałam się zainteresowana.
- No to super - powiedziałam zadowolona.
Zdjęłam z siebie efekt płytki i ruszyłam z Williamem i Arceusem w kierunku wyjścia.

Zeszło wam całkiem długo... a właściwie to jeszcze dłużej bo drogę zablokował wam geodude. I to nie jeden a całe stado. Wredne poki zapchały przejście swoimi ciałami.
- No ładnie, będzie trzeba jakoś je przesunąć.
Stwierdził William.

Zamyśliłam się.
- Raczej nie byłabym w stanie ich wywiać - stwierdziłam.
Po chwili wzięłam garść karmy i ją rzuciłam w jak najdalsze górne schody. Ciekawe czy pokemony na to pójdą.. I mam nadzieję, że mi karmy wystarczy.

Pokemony zaczęły pędzić jeden przez drugiego dzięki czemu mogliście się wymknąć bokiem.
- Nareszcie światło.
Powiedział William gdy dotarliście na powierzchnię. W tym czasie arceus zaczął wyznaczać jakieś miejsca.

Ha, wydostaliśmy się! Przyglądałam się temu co naznacza Arceus i starałam się to robić z bok, by czasem czegoś nie zatrzeć itp. Przytuliłam się do Williama, korzystając z tej chwili spokoju i cmoknęłam go w policzek. Już niedługo i koniec tego wszystkiego.

Arceus zaznaczył na ziemi pięć okręgów znajdujących się w równych odstępach od siebie, następnie szóste duże koło, które przechodziło przez resztę.
- W tych małych muszą stanąć równe filary i po sprawie.
Powiedział pokemon a William zrobił duże oczy.
- Skąd my ci mamy filary wytrzasnąć?

- No właśnie... - powiedziałam.
Zamyśliłam się. Ewentualnie mogłabym użyć swoich włosów w typie Steel i coś popróbować. No to dopiero... Arceus czasem mnie zaskakuje i to w różnych sensach.

Pokemon spojrzał na was.
- Nie możecie podnieść gruntu siłą woli? Albo chociaż zrobić z lodu?
Spytał jakby to były zupełnie normalne umiejętności.

- Hm, z lodem to nie bedzie kłopotów - powiedziałam.
Po chwili użyłam lodowej płytki i zabrałam się za robienie dilarów takich jak mówił Arceus.
Miałam tylko nadzieję, że lód utrzyma się wystarczająco długo.

W końcu ci się udało, i wyszło w miarę równo. Arceus wziął od was kule po czym wprowadził je do kręgu. Zaczęły wirować wokół własnej osi aż w końcu wyrwały z innego świata dwa legendarne smoki.
- Czego!
Warknęły w tym samym momencie.

Byłam trochę zmęczona po tym tworzeniu filarów, ale mi się udało. Szybko zdjęłam z siebie efekt płytki. Jak te smoki tak warknęły to się nieco wzdrygnęłam. Trzeba będzie jednak powyjaśniać im całą sytuację i jak Arceus tego nie zrobi to ja się za wszystko zabieram i wyjaśniam Dialgii i Palkii o co nam chodzi.

Arceus spojrzał na smoki, które niemal parsknęły śmiechem.
- Milczcie i słuchajcie. Ona wam objaśni.
I pokemon zrzucił wszystko na ciebie... oj nieładnie. No ale trudno... bardzo trudno. Pradawne gady były ogromne, normalnie jak tamten groudon.

No tak, nie dziwię się im... Zobaczyć Arceusa w takim stanie. Tak więc zabrałam się za odpowiadanie całej tej sprawy jak to Arceusa wciągnęło do innego świata i próbowaliśmy go wydostać, ale udało nam się tylko częściowo itd... W koncu jak skończyłam to czekałam na reakcję Dialgii i Palkii. Prawdziwe kolosy są z nich.

Pokemony spojrzały po sobie a później na arceusa.
- Gdyby nie było to ważne dla świata ponabijalibyśmy się z ciebie te 200 lat.
Stwierdziła dialgia, która za to dostała od palkii w łeb.
- No to szybko.
Powiedział drugi smok i przeteleportował was do zamku. W końcu władca przestrzeni nie

Rozbawiły mnie te słowa Dialgii. Jak po chwili Palkia nas telepotrtowała to było naprawdę super. Teraz będzie czas pogadać z tym nieznanym pokemonem i.. ciało Arceusa odzyskane! Spojrzałam na Williama. To było wszystko świetne.

W końcu się zaczęło. Nieznany pokemon wcignął was wszystkich przez portal do pustego wymiaru a po chwili sam tam wlazł. Widocznie nieźle go to zmęczyło, ale jakoś się trzymał. Dialgia i palkia przeszły do dzieła. Widzieliście jak powstaje malutki świat zupełnie odmienny od waszego. W końcu dostrzegliście ciało Arceusa na jednym z pagórków. Mała powłoka rozsypała isę, a po chwili pokemon powstał w całej swej okazałości.

Rozglądałam się wokoło zafascynowana. No to było dopiero coś... Ucieszyłam się jak zobaczyłam, że Arceus odzyskał ciało i podskoczyłam, po czym wpadłam na Williama.
- No i wszystko jest już dobrze - powiedziałam zadowolona z tego wszystkiego.

W tym czasie strażnik znów otworzył portal. Najpierw przez niego przeszli dialgia i palkia a później... pokemon osłabł. Niesamowitym musiało to być dla niego wysiłkiem.
- Niech to...
Warknął arceus.
- Powstrzymam ten świat przed rozpadnięciem się a wy go ocućcie jakoś.
Rzekł pokemon.