Czas na zemstę - Gra Yomi

Spacerowaliście dość długo. Każde nawet dostało pokeballa, do którego można złapać jednego pokemona z parku.
- Jak coś toppowiedz mi, jakiego pokemona szukasz, bo ja znam praktycznie cały park - powiedział Ingo i cie pocałował w usta.
Zaczęliście bardzo miły spacer. Na jednym z wzniesień był świetny widok na okolice.

Zamyśliłam się i podrapałam po głowie. -Hm... sama nie wiem...- podrapałam się po głowie. -Może jakiegoś wodnego Milotika czy tam Gyaradosa.- w końcu zdecydowałam. Byłam bardzo zadowolone z pocałunku i odwzajemniłam się tym samym.

- Gyaradosy to raczej są tu zbyt silne - zamyślił się. - Ale milotice jak najbardziej - uśmiechnął się Ingo.
Po tym zaczął cie prowadzić do jednego z największych jezior, po czym kawałek przedzieraliście się przez krzaki. Jak sięookazało, byłatu ukryta zatoczka , gdzie na skałach było mnóstwo tych pięknych pokemonów.

Prawie opadła mi szczęka gdy zobaczyłam pełne jeziorko tych pięknych pokemonów. Rozejrzałam się i zadowolona pocałowałam Ingo w policzek. Zaczęłam obserwować Milotiki. Te węże morskie całkiem ładnie prezentowały się na skałach. Opalały się czy co?

Ingo uśmiechnął się, widząc twój zachwyt.
- Zawsze zbierają się tu o tej porze, by się powygrzewać i przy okazji pochwalić swoimi ciałami przed innym . To są wielkie narcyze - powiedział ingo.
Usiadł na jednej ze skał i dalej obserwował pokemony.

-Właśnie widać. Chociaż trzeba im przyznać to, ze są śliczne.- powiedziałam i dalej przyglądałam się pokemonom. Zamyślona zerknęłam na Ingo. Te pokemony były bardzo ładne, ale było ich tez dużo tutaj. Ciekawe jak bym mogła w ogóle jakiegoś złapać?

Kiedy tak stałaś i patrzyłaś się na te pokemony to niezauważyłaś , że jeden z nich podpełzł do ciebie i owinął się wokół twoich nóg.
- Nawet nie musiałaś szukać sobie pokemona - powiedział rozbawiony tym Ingo.
Wyjął z kieszeni aparat cyfrowy i zrobił wam zzdjęcie.

-Hm.. może chce mnie zjeść?- powiedziałam rozbawiona patrząc się na owiniętego wokół moich nóg Milotica. Zamyślona wyjęłam pokedex i przeskanowałam pokemona. -No chyba nie chcesz mnie zjeść?- spytałam się zaciekawiona pokemona. -Ale ślicznym pokemonem jesteś.- Mruknęłam.

Skan: Samica, 17 lv., ataki jak na lv, charakter :bardzo radosna i towarzyska. Stara się zawsze wykazać. Do tegoma manię na punkcie słodyczy.
- Miiiii-milotic była bardzo zadowolona.
Ingo z rozbawieniem patrzył sięna tą scenę. Pokemonica się dalej przymilała.

Rozbawiona pogłaskałam Milotic po łbie. -Skoro się tak przymilasz to chcesz pójść ze mną?- Spytałam się morskiego węża. Zerknęłam na Igo. Ten to miał teraz ubaw i mógł sobie fotki pstrykać. Poklepałam jeszcze raz wężyce. -To jak?- Czekałam na jej odpowiedź.

- Mii- ta kiwnęła łbem.
Ingo już kilka zdjęć zrobił.
- Dobra, to łap ją, a ja sobie czegoś poszukam - uśmiechął się zadowolony.
Po chwili go nie było.

-No, dobrze.- Mruknęłam i wyjęłam pokeball. Stuknęłam nim morskiego węża i czekałam czy uda się ją złapać czy nie. Rozejrzałam się i tylko westchnęłam gdy Ingo poszedł sobie poszukać jakiegoś stwora. No cóż, przynajmniej sobie zdjęcia porobił. Tylko po co mu one?

Milotic po chwili była w pokeballu. Ingo nie było jak na razie i zostałaś sama . Miałaś teraz czas porozmyślać o tym wszystkim, co się działo. Pogoda była bardzo ładna i to dodawało uroku temu miejscu. Po około pół godziny chłopak wrócił.

Gdy tylko wężyca się złapała od razu ją wypuściłam, by dotrzymywała mi towarzystwa skoro nie ma Ingo. Zamyślona pogłaskałam Milotic i wpatrywałam się w jeziorko. -I jak?- Spytałam się gdy chłopak wrócił. Pogłaskałam morskiego węża i zerknęłam na Ingo.

- Średnio, złapałem Zebstrike a elektrycznych mam dużo - powiedział Ingo.
Milotic natychmiast się owinęła wokół twoich nóg i co zabawniejsze - nie dopuszczała do ciebie Ingo. Ledwo początek, a ona już zazdrosna.

-No masz. Zazdrośnice sobie złapałam.- powiedziałam i pogłaskałam Milotic po łbie. -Teraz to masz konkurentkę.- wyszczerzyłam się i próbowałam przekonać wężyce, ze nie ma powodów do zazdrości, bo i tak dla mnie ona jest najładniejszym moim wodnym pokemonem.

Milotic w końcu odpuściła. Ingo mógłteraz cciebie spokojnie objąć. Było południ , a ty czułaś głód. Aż zaburczało ci w brzuchu.
- O, ktoś nam tu zgłodniał - powiedział Ingo.
Cmoknął cie w policzek i po tym ruszyliście w drogę.

Schowałam Milotic do pokeballa i ruszyłam z Ingo. -No może trochę.- przyznałam rozbawiona. Zamyślona się rozejrzałam. No cóż, udało mi się złapać dzisiaj Milotica to dzień można zaliczyć do udanych. Zerknęłam na Ingo.

Ten był ogólnie zadowolon , wkrótce byliście w zjeździe, gdzie chłopak zamówił wam coś do jedzenia. Za ten czas cie zagadywał widocznie chcąc jak najwięcej dowiedzieć się o tobie. Powiedział też, że on nie ma przed tobą nic do ukrycia i możesz śmiało pytać.

Zamyśliłam się. -No to mam kilka pytań.- Powiedziałam rozbawiona. -Miałeś już kiedyś dziewczynę? Ile masz lat? i który w końcu jest z was starszy? Ty czy Emmet?- zadałam mu od razu kilka pytań. No cóż, w końcu za jego pozwoleniem.

- Miałem, ale po niedługim czasie zerwalismy, bo jak się okazało, byładdość wredna itp... Jak co nie doszłommiędzy nami do niczego więcej - to ostatnie zdanie powiedział po zobaczeniu twojej miny przy skojarzeniach. - Mam 22 lata, no prawie bo mi tydzień brakuje... Ja jestem starszy - odpowiadał po kolei na twoje pytania.
Wkrótce dostaliście wasze zamówienia.

Pokiwałam głową. -Czyli jesteś tylko o dwa lata starszy ode mnie.- powiedziałam i zabrałam się za swoje danie. Już nie drążyłam więcej tematu jego byłej dziewczyny. Zamyślona rozejrzałam się za zegarem, by zobaczyć która jest godzina. Zerknęłam na Ingo. -Skoro ja popytałam to może ty teraz chcesz się czegoś dowiedzieć?- spytałam się chłopaka.

Ten się zamyśli .
- No dobra, to może powiedz mi czy ty kogoś miałaś, jaki jestttwój ulubiony kolor? Do tego też może powiedz mi... Czym się interesujesz poza pokemonami? - wypytywał się o takie i inne rzeczy.

-Jeszcze z nikim się nie spotykałam i takie tam. Najbardziej podoba mi się niebieski i poza trenowaniem lubię czytać oraz interesuje mnie archeologią i różne opowieści o legendach.- Odpowiedziałam na jego pytania. Popatrzyłam na chłopaka i kończyłam jeść swoje danie.

Ten się uśmiechnął i także kończył jeść. Po tym zapłacił i wstał.
- Może i policja się wszystkim zajmuj , ale i tak coś podejrzanie - mruknął sam do siebie, ale ty to i tak usłyszałaś.
Wkrótce zaczęliście dalszy spacer.