Coś tam, coś tam było - Lau

Dziewczynka uśmiechnęła się szeroko.
- I tak miałam ruszyć w podróż.
Powiedziała i złapała cię za dłoń. następnie pokazała jakiś budynek, pewnie komisariat policji.

tak sie sklada ze ja na wlasna reke nie bardzo mam jak podrozowac samej. choc, zalatwimy sprawe pokeballi i zadzwonie do swojego szefa. ruszylam w kierunku co mnie ciagnela dziewczynka.

W końcu oddałyście policjantce pokeballe a ta w nagrodę wręczyła wam po paczuszce jagód na oparzenie, zatrucie, zamrożenie i sen.
- No a teraz?
Pytała dalej błagalnie.

podziekowalam policjantce po czym wyszlysmy na zewnatrz. Szukalam jakies laweczki. Jak tam dotrzemy moglam z nia porozmawiac.

W końcu dotarłyście do ogrodu miejskiego. Właściwie niczym od parku się nie różnił, miał tylko ładniejsze ławki fontannę i multum krzewów różanych. Wszędzie było czuć zapach tego kwiecia.

Szukalam jakies pobliskiej lawki i na niej usiadlam. Gdy dziewczynka usiadla obok mnie wyciagnelam Poke Nav i przedzwonilam do sklepikarza.

W końcu się dodzwoniłaś.
- Ach... lodówka mi się popsuła w sklepie. Właśnie ją wymienili.
Usłyszałaś głos starca, w małym urządzeniu.

Ja nie o tym szefie. Dostawa wykonana ale jest maly problem. usmiechnelam sie do dziewczynki i czekalam na starca co powie.

Starzec coś tam zaczął gmerać, pewnie przy lodówce po czym usłyszałaś jego głos.
- A co to za problem?
Spytał wyraźnie zaciekawiony.

Mala dziewczynka bez domu. spagladam na mala. Nie chcialam jej urazic mowiac o niej jako w osobie trzeciej no ale coz innego mi zostalo.

Starzec poprosił cię o przekazanie urządzenia dziewczynce. Zaczęła się długa nudna rozmowa, jednak w końcu była zgoda zwierzchnika.

Gdy dziewczynka dala mi urzadzenie sprawdzilam czy sklepikarz jest jeszcze na lini. teraz musialam mala zaprowadzic do agencji. A wogole jak sie nazywasz?

Dziewczynka spojrzała na ciebie i zaczęła ryć nogą w ziemi.
- Nazywam się Agatha.
Powiedziała trochę nieśmiało. Tragiczne imię, jak dla dziecka.

To moze inaczej. Jak chceszbym do ciebie mowila? spytalam sie wstajac z lawki. chodz na jakies lody i wracamy do bazy. Co ty na to?

Dziewczynka się zgodziła po czym poszła z tobą na jakieś lody.
- Na pewno nie będę ci przeszkadzać. Mój togepi jest silny.
Powiedziała w końcu zaglądając do torby.

Seviper pewnie tez. usmiechnelam sie do niej przypominajac sobie jak mnie obronila nim. To jak mam do ciebie mowic? Angi? skierowalysmy sie do lodziarni.

Dziewczynka uśmiechnęła się, gdy usłyszała pochwałę.
- Byle jak tylko nie Aghata.
Powiedziała z uśmiechem kończąc swojego loda.
- To gdzie teraz idziemy?
Spytała.

Wracamy do bazy. spojrzalam na nia wyciagajac ku niej reke. Zacznie sie nowy rozdzial w twoim zyciu.

Dziewczynka spojrzała na ciebie pytająco.
- A czy czasem nie masz tu czegoś do zrobienia?
Spytała podskakując radośnie.

Mysle ze moje zadanie sie na dzis skonczylo. mialam wysledzic team a ze zabralysmy mu pokemony to jestesmy na teraz wolne. usmiechnelam sie widzac radosc dziewczynki.

Wyruszyłyście w drogę idąc dziarsko przez las.
- Mam nadzieję, że złapię dużo pokemonów.
Powiedziała idąc przy tobie, nie puszczając twej dłoni.

Tam gdzie idziemy nie liczy sie tylko pokemon. kierowalam mala lrzez las. Nie puszczalam jej raczki, brakuje tego by sie zgubila, nawet nie wiem ile ma lat.

Na oko tak z 12, ale wydawała się być samodzielną.
- A właściwie jak masz na imię?
Spytała nie wiedząc nawet tego.

Laureline od jakiegos czasu, jednakze mozesz mowic Lau. mila dziewczynka, miala przeszlosc podobna do mojej, lubilam ja.

Szłyście tak razem aż dotarłyście do miasteczka w którym znajdowała się centrala.
- To tutaj? Wygląda niepozornie.
Powiedziała dziewczynka.