Gra Głuchego... halo...?

W końcu przeciwnik padł a twój podopieczny zyskał 0,6lv. Aż dziwne, że był tak słaby.
- A już myślałam, że ktoś z dobrymi pokemonami.
Właściwie to przypał, że jedyną osobą jaka jak na razie z tobą wygrała jest Vanessa.

Nie mogę jakoś przeżyć, że Venessa jako jedyna ze mną wygrała a nikt inny nie potrafi. Rozglądam się dalej po tej arenie a potem ruszam dalej w stronę motoru. Zastanawiam się czy też gdzieś w pobliżu nie zrobić sobie obozu i odpocząć od dzisiejszego dnia. Chowam Bulbe do pokeballa.

Ruszyliście w dalszą drogę. Nie można zaprzeczyć, że starcie tego uśmieszku było najlepszą rzeczą jaka was dzisiaj spotkała. Po dłuższej chwili znaleźliście się na wzniesieniu. Doskonale bylo z niego widać miasto oraz długą drogę do niego. Akurat do wieczora dojdziecie.

Ruszamy dalej i rezygnujemy z robienia postoju. Idziemy spokojnie i się rozglądam czy nie ma nic ciekawego w okolicy. Myślałem, że silniejszy będzie ten trener. Na razie ty mnie tylko pokonałaś i pewnie jesteś z siebie dumna co ?Łapie dziewczynę za rękę i zerkam na nią. Ciekawe ile jeszcze km nam zostało do miasta.

Dziewczyna była zachwycona swoim zwycięstwem.
- No po prostu miałeś szczęście że na takich cieniasów trafiasz.
Powiedziała zadowolona z całej tej sytuacji. Szliście sobie tak dalej, aż zauważyłeś, że nie masz pokeballa z aerodactylem a coś spiernicza w krzakach.

Wypuszczam szybko Weavile i Bulbasaura. Gonimy tego złodzieja. Biegnę ze wszystkich sił by tylko dorwać złodzieja i odzyskać przyjaciela. Bulbasaur poślij w kierunku złodzieja Energy Ball a ty Weavile Ice Punch, może któreś z was trafi w niego.Nawet nie chce wiedzieć złodziej co z nim zrobię jak go dorwę.

Ice punch to atak kontaktowy ale mniejsza. W końcu dobiegliście do jakiegoś krzaka, który trząsł się zabawnie. Co tam mogło być?
Gdy tylko was zauważył to wlazł na drzewo i schował się w jego liściach.

Ale słodziak, pewnie uznał, że pokeball to zabawka. Jak tylko dam radę to go skanuje by się więcej o nim dowiedzieć. Chowam swoim pupili. Chodź mały nie jestem zły już na ciebie, nic ci nie grozi. Wyjmuję jakiś smakołyk i kładę niedaleko drzewa. Mam nadzieję, że maluch zejdzie.

Pokemon był lekko nieufny, w końcu ledwo uniknąl energy balla. Siedział na drzewie, przez co pokedex nie mógł go namierzyć.
- Wreszcie cię dogoniłam.
Powiedziała Vanessa gdy tylko dotarła na miejsce.

Mały wiem, że ten atak od mojego przyjaciela był nie potrzebny ale zabrałeś mojego przyjaciela, nie mówię, że celowo ale jednak. Nie jestem zły i proszę zejdź do mnie i do Venessy. Pokazuje dziewczynie tego słodkiego pokemona. Robię krok w tył by pokazać misiowi, że nie mam złych zamiarów wobec niego. Jak tylko będę mógł go skanować to skanuje.

Cytat :

Nr w Dexie: #216
Nazwa: Teddiursa
Płeć:
Charakter: Jest to płaczliwy pokemon, który doskonale wie jak wykorzystać swoją "słodycz". Kocha on wszelkiego rodzaju piłki i kule.
Typ: Normalny
Lvl: 10
Ataki: Scratch, Leer, Lick, Fake Tears, Covet, Fury Swipes
Zdolność: Quick Feet

Pokemon ześlizgnął się po pniu i zrobił te swoje duże słodkie oczka. Dziewczyna aż miała nogi z waty a gdy po policzku miśka spłynęła łza to już w ogóle. Teddiursa spojrzał na ciebie tymi błyszczącymi ślepkami i... przytulił się do pokeballa.
-On jest taki śliczny...
Tylko pisnęła dziewczyna.

Jest śliczny i nie ma co się na niego złościć ponieważ nie zrobił tego celowo. Kucam przy małym pokemonie. Chcesz może mały dołączyć do nas ? Głaszczę małego misia po główce, mając nadzieje, że do nas dołączy bez żadnych problemów. Kładę jeszcze więcej karmy. Teddiursa może mi oddasz pokeballa z Aerodactylem ? Chciałbym odzyskać przyjaciela i daje ci słowo, że kupie ci taką samą piłkę.

Pokemon przymknął oczka i zaczął wcinać karmę. Po chwili kiwnął głową na znak że się zgadza po czym odwrócił się na chwilę i zrobił złowrogą minę. Jaka szkoda, że tego nie widzieliście.
- No to weźmy go jest taki słodki.
Powiedziała Vanessa a misio się odwrócił i oddał ci pokeball.

Biorę od misia pokeballa. Dziękuje.Dotykam pokeballem misia i czekam aż się zapali światełko a potem ruszam do miasta. Pewnie już na daleko nie zostało.Wypuszczam Teddiursa a potem go biorę na barana jeśli chce a potem Aerodactyla. Witaj ponownie stary, to jest sprawca twojego porwania ale już jest okey i nie miej do niego urazy.Mam nadzieję, że Aero nie będzie miał pretensji do miśka.

Misio z chęcią dal się ponieść. Gdy tylko wziąłeś go na barana zrobił minę typu "a tachaj mnie głupcze". Jaka szkoda, że tego też nie widziałeś. Po chwili wypuściłeś aerodactyla, który nie wiedział zbytnio o co chodzi. W końcu był w pokeballu i nie widział co się dzieje na zewnątrz.
- Jest tak słodki jak Lucario przed ewolucją.
A ta przeżywa... jak stonka wykopki.

Wiem, że jest słodki. Idziemy i idziemy a ja widzę jak się zbliżamy do miasta. Jak tylko dojdziemy to idziemy do pokoju a potem tylko szykuję się do snu. Chowam Aerodactyla. Venessa może chcesz ponieść Teddiursa ? Zresztą głupie pytanie zadałem. Daję dziewczynie małego misia i zaraz pewnie się zacznie paplanie typowo damskie.

Dziewczyna wzięła pokemona i zaczęła się rozczulać nad tym jaki to on fajny nie jest. W końcu dotarliście do miasta, i tak jak chciałeś szykowaliście się do snu. W końcu usnęliście, lecz coś nie dawało ci spokoju. W środku nocy obudziłeś się zlany potem, nie było ani pokeballi ani teddiursa.

Rozglądam się uważnie i szukam swoich pupili. Przeszukam całe miasto by tylko odszukać swoich towarzyszy, ciekawe co się z nimi stało. Venessa obudź się, nie ma moich pokeballi, sprawdź czy twoje są. Pewnie Teddiursa wziął je do zabawy. Jeśli go nie ma w pokoju to przeszukuje dokładnie całe pokecenter a potem całe miasto.

Pokeballi Vanessy także nie było... Wredny miś... Dziewczyna szybko się ogarnęła i wybiegła za tobą z pokecenter, gdy tylko się okazało, że jest tam pusto.
- Powyrywam mu te słodziutkie łapki...
Chyba nic z jej groźby nie będzie.

Nawet nie wiemy gdzie go szukać. Fuck fuck fuck. Idę do motoru i sprawdzam stan paliwa a potem szukam tego misia, nie mógł daleko odejść, przecież ma tak małe łapki. Nogi z tyłka mu wyrwę jak go dorwę, raz rozumiem ale drugi raz to za dużo. Jeżdżę motorem po całym mieście z nadzieją, że znajdę tego złodziejaszka.

Jeździliście dość długo aż w końcu zobaczyliście coś w parku. Ten teddiursa gra sobie w kulki waszymi pokeballami. Jakiś walnięty, pewnie tylko dlatego przyłączył sie do was.
- Widzę go.
Powiedziała Vanessa tak abyś ją usłyszał.

Schodzę powoli z motoru i ruszam w stronę miśka stanowczym krokiem. Niech ja go dostanę.Jak już będę bliżej pokemona to zaczynam biec w jego stronę. Venessa zajmij się pokeballami a ja się zajmę łobuzem. Łapie misia w obie ręce. Słuchaj nie możesz tak znikać i to jeszcze z naszymi pokemonami. Mam ochotę cię ze skóry obedrzeć.

Dziewczyna pozbierała pokeballe a mały misio zrobił te swoje duże oczy i znów zaczął płakać. Jego oczy tak błyszczały a on zakrywał się łapkami. Aż nawet dziewczyna nie mogla się na niego gniewać.
- Ale... ale one jest taki...
Zacinała się wpół zdania.

Nie ma ja przebacz. Mały nie rozklejaj się tylko zrobiłeś źle. Mówiłem, że ci kupie podobne kulki do naszych, mówiłem prawda ? To kupie ale więcej nie tykaj naszych pokeballi, jasne ? Jestem bardzo poważny dla małego nicponia, jeśli nie będę to może się więcej takich rzeczy zdarzyć. Jak już sobie wszystko wyjaśnimy to wsiadamy na motor i ruszamy z powrotem do pokecenter.

W końcu wróciliście, słońce już wschodziło a wy tacy wyczerpani... Misiek chyba wziął sobie do serca twoje słowa albo jest bardzo dobrym aktorem. W każdym razie przysporzy jeszcze niejednego problemu.
- No to dobranoc.
Powiedziała Vanessa i padła na łóżko.