Czas na zemstę - Gra Yomi

Zerknęłam na Ingo i usiadłam. -Dziękuje.- Odpowiedziałam. No cóż, śniadanie zapowiadało się całkiem dobrze. Miałam nadzieje, ze Deino czasem nie zechce się wygrzebać jakiegoś kabla z metra. Albo jeszcze lepiej dokopie się do wiertła lub do odwróconego świata. Po niej z reszta wszystkiego mogłam się spodziewać.

Deino jednak zajęła się wcinaniem ciastek, jakie dostały pokemony. Więc raczej nie masz się czego obawiać. Ingo i Emmet po chwili jak już byliście przy stole zabrali się za jedzenie śniadania. Było naprawdę pyszne z tego co zauważyłaś.

Też zaczęłam jeść. Ponakładałam sobie wszystkiego po trochu. Jednak jedzenie było bardzo dobre. Nie zdziwię się jak przez to przybiorę parę kilogramów. Jedzenie było aż za dobre. Zerknęłam na braci, a potem na swoje pokemony. Moze jednak nie będą rozrabiały.

Pokemony jadły i nic nie rozrabiały. Wkrótce zjadłas tyle, że już nie mogłaś nic więcejwepchać . Pokemonom bardzo ciacha posmakowały. Ingo co jakiś czas na ciebie zerkał.

Odsunęłam talerz. Nie ma co. Jedzenie była bardzo pyszne. -Dziękuje za śniadanie. Jedzenie było na prawdę pyszne.- Powiedziałam i zerknęłam na Ingo. To było nawet miło ze tak cały czas na mnie spoglądał. Wolałam też mieć Deino na oku. Jej nietypowe hobby może się odezwać w każdej chwili.

Emmet się wyszczerzył.
- Nooo Ingo bardzo się starał - powiedział rozbawiony chłopak.
Czarny po chwili zabrał się za zmywanie. W końcu było posprzątane.
- To przejdziemy się gdzie ? - spytał.

To Ingo potrafił gotować? Świetnie, przynajmniej nikt znowu nie będzie próbował przeprowadzać eksperymentów kulinarnych na moich pokemonach. Zerknęłam na Ingo gdy usłyszałam jego propozycję. -Dobrze.- Odpowiedziałam. W sumie mogłam się rozejrzeć z Ingo po mieście. W końcu Rocketsi i tak już wiedzieli z kim mają do czynienia.

Po chwili ruszyliśćie. Ingo oprowadzał cie po mieście. W twoje oczy rzucił się murkrow, prawdopodobnie z wiadomością. Chłopak był zadowolony z tego. Po chwili pociągnął ciebie do restauracji.

Znowu Murkrow? Czyli pewnie i tutaj Rocketsu sobie balują. Zerknęłam na Ingo i dałam w końcu się pociągnąć do restauracji. Zaczęłam się trochę martwić biegającą po Nimbasie bandą psycholi w uniformach z literką R, ale nie chciałam się dzielić swoimi podejrzeniami z chłopakiem.

- Coś nie tak? - spytał, widząc Twoją minę.
Po chwili byliście w restauracji i kelner podał wam karty dań. Chłopak siedział na wprost od ciebie. Byłaśzzaniepokojona, ale masz cza .

-Nie, nic takiego. Chyba coś mi się tylko zdawało.- wykręciłam się i zerknęłam do karty dań. Przez chwile popatrzyłam zamyślona na Ingo. Nie będę mu akurat o Rocketsach mówić. Westchnęłam i wróciłam do przeglądania proponowanych dań. Sama nie wiedziałam czy w ogóle mam ochotę coś zjeść czy nie.

W końcu chłopak pomógł Ci co śwybrać, co byś być może chętnie zjadła. Po kilkunastu minutach dostaliscie swoje dania.
- Smacznego - powiedział Ingo.

-Dziękuje i nawzajem.- Odpowiedziałam i wzięłam się za jedzenie. Co jakiś czas zerkałam na Ingo. Cały czas jednak nie dawał mi spokoju ten Murkrow i Rocketsi. Z tego co wiedziałam to już skapnęli się z kim mają do czynienia i nie mogłam ot tak sobie pchać się do ich bazy. Tak czy siak coś trzeba będzie zrobić z tym wiertłem, bo wkurzona Giratina nie wchodziła w grę.

Po niedługim czasie zjedliście. Chłopak znowu wziął cię pod ramię i byliście w parku. Wykorzystał okazję i cię pocałował bardzo zadowolony.
- Hm, i jak? - spytał.

-Dobrze.- Odpowiedziałam tylko. Nawet podobało mi się to wszystko, ale i tak tym razem martwiłam się Rocketsami. Zerknęłam na Ingo i trochę sztywno się do niego przytuliłam. Miałam nadzieje, że byłam teraz jak jakiś kawałek drewna.

Chłopak cię objął. Po chwili jednak puścił.
- No dobra, ja niestety mamkkilka rzeczy do zrobienia - podrapał się po karku.
Pocałował Cię czule i poszedł.

-Pa.- Pomachałam mu. Popatrzyłam przez chwile jak odchodzi i sama ruszyłam się rozejrzeć a Rocketsami. Westchnęłam. To wszystko było nawet bardzo miłe, ale i tak teraz miałam co innego na głowie. jak by tu dostać się do bazy tych psycholi skoro wiedzą oni, że mogę węszyć? Do Skiro nie zamierzałam zwracać się o pomoc, bo to nie była jego sprawa. Zamyślona ruszyłam na miasto.

Wkrótce znalazłaś podejrzanego chłopca, który zniknął w... Delikatnie mówiąc domu uciech celesnych. No i mignęła ci czerwona literka R. Niezbyt fajne miejsce... No i wleciał tu golbat. Więc odnalazłaś iejsce .

O, to w Nimbasie jest burdel. No ciekawe, ciekawe. Nie miałam zamiaru tam wchodzić. Zaczaiłam się, by poczekać aż wyjdzie jakiś podejrzany gościu albo wyleci pokemon z wiadomością. Przynajmniej teraz wiedziałam gdzie prawdopodobnie mają bazę. Musiałam być ostrożna, by aż tak szybko nie dać się zdemaskować.

Po chwili wszedł tu facet, także rozpoznałaś w nim rocketsa. No i potem wyleciał Ducklett z wiadomością, wylatywał on z Nimbasy prawdopodobnie do innego miejsca. Miałaś wrażenie, że niedaleko był Emmet, a z góry słyszałaś co nieco.

Zerknęłam na Duckleta i na faceta. Zaczęłam nasłuchiwać. Jeśli jednak nic nie uda się ciekawego usłyszeć to próbuje ruszyć za facetem. Emmet miałby tutaj być? Ciekawe po co. Może też szukał informacji o Rocketsach? Albo po prostu przyszedł tutaj na baby. Pokręciłam głową. Równie dobrze on może z nimi współpracować.

Niczego nie wiesz. Pochwili jednak Emmet tu wszedł. W dość dobrym przebraniu bo ledwo go pozmałaś. No i minyachwyconej nie miał. No i tu zdziwko. Po nim wwszedł inaczej przebrany Ingo. Był raczej niepewny tego co robi. Jednak wkrótce już go nie widziałaś.

Podrapałam się po głowie. Czyli jednak i oni też przyszli tutaj po to samo co ja. Rozejrzałam się i znowu zaczaiłam na jakiegoś Rocketsa, chyba że tamten jeszcze sobie nie poszedł zbyt daleko. Zamyśliłam się na chwile. Było bardzo prawdopodobne, ze bracia mogli wiedzieć to co ja i to, że Rocketsi się skapnęli kto im za sabotował kilka planów. Skrzywiłam się.

Nie byo tu nikogo więcej z rocketsów. Nie miałaś innej możliwości jak wejść albo porzucić zamiary ich ścigania. Niezbyt fajne to wyglądało. Tylko wleciał zubat z wiadomością.

W końcu dałam sobie spokój i ostrożnie wycofałam się z tego miejsca. Może spróbuje jutro się czegoś dowiedzieć albo skombinować komputer i pozwolić popracować Mewtwo. Westchnęłam i ostrożnie skierowałam się w stronę centrum miasta jak najdalej od burdelu. Przy okazji wstąpiłam też do sklepu i kupiłam jakieś jedzenie dla Mewtwo.