Pogoń Azyla za ojcem.

Operacja trwała kilka godzin ponieważ Latias trochę się szarpał jak alkoholem czyścił ranę staruszek. Staruszek musiał być jakimś lekarzem bo miał specjalistyczny sprzęt. Po operacji załadowaliście Latiasa na pakę auta i akurat znalazła się Poochyena z resztą ekipy.

-Poochyena mówiłem że masz nie uciekać. - wściekłem się trochę, lecz to z nerwów przez operację. Schowałem wszystkie swoje pokemony oprócz Latiosa, i wsiadłem do wozu.
-Daleko jest miasto ? - spytałem się.

Staruszek odpalił samochód za drugim razem i ruszył bardzo gwałtownie. Spojrzał na ciebie i powiedział ... Pietnaścię lub dwadzieścia kilometrów ode mnie. Staruszek dość szybko jechał jak na taki wóz a Latias miał zamknięte oczy. Spokojnie młody, będzie dobrze tam jemu lepiej opatrzą skrzydło.

-Wiem że będzie dobrze. Latios to nie jest jakiś tam zwykły pokemon. To legenda. Da sobie radę. - powiedziałem podnosząc sam siebie na duchu, i rozluźniłem się czekając aż dotrzemy na miejsce.

Docieracie na miejsce a staruszek zatrąbił i nagle wybiegła siostra a po kilku sekundach dwa Chansey z łóżkiem operacyjnym. Staruszek powiedział jak się zajął legendą a siostra na to ... Dobrze doktorze.Siostra ze swoimi pokemona pognała na blok zabiegowy by jeszcze raz wszystko sprawdzić. Po godzinie siostra wyszła. Będzie dobrze chłopcze.Dobrze doktorze, że go pan przywiózł, mógł stracić skrzydło.

-Doktorze... - pomyślałem.
-Dziekuje za pomoc doktorze - powiedziałem sarkastycznie do staruszka, i czekałem.
-Mam nadzieję że szybko wyzdrowieje. - rzekłem gdy Siostra Joy wyszła z sali operacyjnej.

Musi u nas poleżeć 3 dni na obserwacji rany i powiedz mi jak kto się stało ?Nie mów do mnie doktorze już od dawna nie jestem w zawodzie, jestem już na emeryturze. Mów mi Jon a ty jak się nazywasz mały ?Możesz te 3 dni zaczekać u mnie w domu wiem, że będziesz chciał być blisko pokemona ale nie wejdziesz do niego a ja będę mieć rękę na pulsie. Jon ruszył do w stronę samochodu czekając na twoją decyzje.

Niechętnie zgodziłem się opuścić szpital, i wrócić do domu staruszka.
-Dobrze Jon, pójdę z tobą. Ja jestem Azyl. - powiedziałem, i ruszyliśmy z powrotem. Myślałem tylko o tym, że jak tam dotrzemy to robię trening.

Wsiedliście do samochodu i ruszyliście powoli drogą do domu Jona. Azyl nie martw się o Latiasa, zadzwonię do kolegi by go jeszcze raz obejrzał. Powiedz mi jak to się w ogóle stało, wyszliście ode mnie z domu a po 20 minutach wracasz z rannym pokemonem. Jon spojrzał się na ciebie dziwnie bo mu się nic do kupy nie skleja.

-Właśnie. Zapomniałem. Moje pokemony szukały tego czegoś ale widocznie nic nie znalazły jak wrócili bez szwanku. - opowiedziałem jak ledwo co ruszyliśmy i jakaś siła cisnęła Latiosem jak zabawką.
-Nie wiem co to było.

Ja też nie wiem co ma taką moc ale ci powiem, że co jakiś czas słyszę silniki samochodowe a nawet ciężarowe które gdzieś zmierzają w las. Jeśli chcesz to możemy razem poszukać bo mnie też oni na odcisk na depnęli. Staruszek skręcił w jakąś leśną drogą i powoli jechał ponieważ były straszne dziury.

-Chodzi ci o Team G ? Jeżeli tak, to ruszamy z miejsca. - powiedziałem czując chęć zemsty za ojca a teraz i za Latiosa.
-Nie wybaczę im. Cały czas kogoś krzywdzą. Jeżeli rana Latiosa to również ich sprawka to nie podaruje im tego.

Nie wiem czy to o nich chodzi ale ciągle coś tam ciężkiego wożą. Jedzie już dobre 30 minut i nagle zauważasz jakąś ruinę z dziurą w dachu i to nie mała dziurą. Wysiadacie a staruszek wypuszcza Marowaka. Bądź ciągle przy mnie i nie oddalaj się.

-Spokojnie. Poradzę sobie. - powiedziałem nie tracąc czujności. Wysiadłem z wozu i wypuściłem Charmandera.
-Pilnuj się mały. Sprawdzimy to otoczenie. - rzekłem do swojego pokemona.

Staruszek poszedł w lewo a ty poszedłeś w prawo. Idziecie spokojnie i nic nie widać, okna były zabite deskami ale za to były ślady opon tira którego nie widać jak na razie. Spotykasz się ze staruszkiem tyłu budynku i tradycyjnie z tyłu budynku było zejście do piwnicy.

-Wchodzimy. - powiedziałem widząc zejście do piwnicy i wlazłem tam.
-Charmander przyświetlaj mi drogę. Nie wiadomo co tu spotkamy.

Masę gratów i strasznie dużo przewodów podłączonych do maszyny. Takim generatorem to można by zasilić pół miasta, ciekawe co oni tu robią. Staruszek podszedł i patrzył na kable a potem na ich podłączenie. Może je odłączymy i zapadnie ciemnia, nie będą wiedzieć o co chodzi a jak któryś tu zejdzie to go złapiemy i przesłuchamy ?

-No lepiej to bym tego nie wymyślił. - powiedziałem i wziąłem się za realizację planu. Odłączyłem zasilanie, i schowałem się za szafkę po czym powiedziałem Charmanderowi aby czyhał koło drzwi i niech podstawi haka, temu kto tu wejdzie.

Światło zgasło w całym budynku i tylko słyszeliście bluzgi a po kilku minutach z szedł po schodach na dół a Jon go trącił kijem w głowę. Po kilku chwilach przywiązaliście zbira do słupka i się okazało, że to zespół G. Facet nie odzyskiwał przytomności. Staruszek zatkał mu gębę wata by nie mógł krzyczeć jak się przebudzi.

Uderzyłem go z liścia w twarz.
-Obudź się gnoju ! - zacząłem dostawać nerwicy.
-Powiedz jak dostać się do waszego głównego budynku i czemu zraniliście mojego Latiosa. Odpowiadaj, masz 4 sekundy. - powiedziałem i włączyłem z powrotem zasilanie, aby nie było przypału.

Facet się ocknął i zrobił straszną minę. Narysował palcem na piasku przybliżony plan budynku. A co do Latiosa to budują coś w stylu lasera by łapać legendy i inne cenne pokemony ale jest niedopracowany i nie zawsze łapie a rzuca nimi czy coś w tym rodzaju. Staruszek ogłuszył ponownie zbira i poszedł schodami na górę.

Skopałem go na do widzenia, i ruszyłem za staruszkiem.
-Musimy być cicho. Co my tu wgl robimy ? - spytałem, czekając aż wyjawi mi swój plan.

Spokojnie Azyl. Trzymaj się mnie jak dojdziemy do głównej sali to będziesz wszystko wiedział a na razie daj mi iść pierwszemu z Maroakiem, on się wszystkim zajmie. Idziecie po cichu przez budynek a Maroak zdejmuje wszystkich swoją bronią, cały budynek obeszliście i nie widać głównej sali. Coś tu jest nie tak.

-W porządku. Wierzę ci na słowo. - powiedziałem i ruszyłem za Marowakiem który po chwili zmiótł wszystkich wrogów swoją kością.
-To co teraz ? Nigdzie nie widać żadnego miejsca, które byłoby czymś w rodzaju głównym gabinetem ich team'u.

Staruszek chodził po głównym pokoju i coś mu nie pasowało. Marowak przywalił w podłogę i była pusta czyli coś tam musi być. Szukaliście dźwigni lub coś w tym rodzaju ale nie było widać, nagle zaczęła się otwierać podłoga i słyszeliście głosy ... Gdzie są te debile, trzeba odpalić laser.