Pogoń Azyla za ojcem.

-Latios spokojnie wariacie, bo spłoszysz pokemony. - powiedziałem do psycho-smoka, uśmiechając się szczerze.
-Wszyscy się rozdzielamy i ruszamy na poszukiwanie. - powiedziałem po chwili gdy znaleźliśmy się w lesie. Rozglądałem się na wszystkie kierunki mając jak na razie jeden cel - stać się dużo silniejszym.

Rozdzielacie się z godnie z planem ale Charmander nie chciał za bardzo tracić z oczu ognistą małpkę, chodzili tak z 5 metrów od siebie. Latios latał jak wariat i płoszył sobie wszystkie znaleziska ale za to Poochyena znalazła stary ośrodek dla psychicznie chorych ludzi i szczekała przy wejściu. Wszystkie pokemony się zebrały przy wejściu czekając na ciebie.

-Co jest ... miejsce jak z horrorów. - powiedziałem, lecz zdecydowałem się wejść do środka. Schowałem do ball'a Latiosa i Phanpy, po wszedłem się rozejrzeć.
-Bądźcie czujni, nie wiadomo co tu się chowa. - powiedziałem do Chimchara, Charmandera i Poochyeny, po czym wszedłem zagłębiając się coraz dalej.

Poochyena pobiegła w głąb psychiatryka zostawiając was z tyłu, zniknął gdzieś w głębi i nie zostawił po sobie śladu. Było strasznie ciemno w ośrodku ale ogień Charmander trochę wam rozjaśniał drogę. Wchodzicie do sali w której odbywały się zabiegi dla umysłowo chorych. Nagle drzwi za wami się zamknęły.

-Ej gdzie biegniesz ?!! Wracaj !!! - krzyczę do mojego poke-psa i biegnę za nim, po czym wbiegam do jakiejś sali.
-Ja jeb*e, ale chory budynek ... dosłownie. - krzyknąłem gdy nagle drzwi się za mną zamknęły.
-Poochyena to ty ?! krzyczę i próbuję się stąd wydostać.

Drzwi były zamknięte i raczej takich ciężkich drzwi nie mógł popchnąć taki drobny pokemon jak Poochyena. Sala była straszna a twoi towarzysze zaczęli mieć obawy i to nie bezpodstawnie bo nagle się jeszcze okno zamknęło i otwierało co chwile. Twoja małpa znalazła wyjście boczne.

-Świetnie Chimchar, wychodzimy. - powiedziałem i przecisnąłem się przez drugie wyjście cały czas obserwując czy czasem nie ma tu jakichś pokemonów, które by sobie robiły z nas żarty. Wyszedłem.

Zauważyłem Gastliego który zaraz zniknął a drzwi w pomieszczeniu obok się otworzyły. Wchodzisz do tak zwanej kanciapy lekarzy i widzisz cały plan budynku i kilka szczegółowych miejsc w tym budynku. Chimchar wlazł ci na ramie i się cały trząsł a Charmander podpalił waszą stara drogę ucieczki.

-Charmander przyglądaj się cały czas wyjściu. Gdy coś zauważysz wal Flamethrower'em, jednak najpierw sprawdź czy to nie nasza Poochyena. - powiedziałem i zająłem się mapą aby sprawdzić którędy się stąd wydostać, jednak wiedziałem że muszę pierw odnaleźć swojego pokemona.
-Nie bój się Chimchar, damy radę. - pocieszyłem swojego pokemona.

Widzisz spory obszar do obejścia ale odkryłeś pomieszczenie ochroniarzy, gdzie na pewno mają kamery i można się dowiedzieć gdzie kto przebywa, tylko że ten pokój jest piętro wyżej. Wasze wyjście było bezpieczne, Charmander nic nie robił i chyba już się rozluźnił. Światło się nagle zapaliło w budynku ale dla twoich towarzyszy nie zrobiło wrażenia.

Przyzwyczajony już powoli do paranormalnych rzeczy dziejących się w tym budynku, ruszyłem w stronę pokoju strażników by odnaleźć na kamerach mojego Poochyene.
-Mam nadzieję że nic mu nie jest. Kiepsko sobie radzi w osamotnieniu. - powiedziałem nagle zmartwiony patrząc się na Charmandera i po chwili oglądając się w około jakby wyczuwając niebezpieczeństwo.
-Musimy go odnaleźć. Ruszajmy ! - powiedziałem czując napływ energii.

Idziecie sobie spokojnie aż tu nagle zaczyna was gonić jakiś wielki duch z kilkoma mniejszymi, Charmander walnął w nich ognistym atakiem który po prostu przeleciał sobie dalej. Małpa zaczęła biec szybciej niż ty i znalazła schody na górę a zaraz po nich był ten pokój, bardzo solidne miał drzwi.

-O ku^#@ ! Uciekamy ! - krzyknąłem i zacząłem biec pilnując by moje pokemony biegły przede mną, lecz widząc jak Chimchar zasuwa niczym Bolt, zacząłem się martwić o siebie. Po chwili zauważyłem drzwi do pokoju strażników.
-Z buta wjeżdżam ! - krzyknąłem i próbowałem się przez nie przedostać, mówiąc Charmanderowi i Chimcharowi by użyli pełni swojej mocy aby otworzyć drzwi.

Drzwi raczej były zamknięte na klamkę i nie było trzeba ich naparzać, wbiegłeś z pokemonami do pokoju ochrony i zamknęliście drzwi na wszystkie spusty. Duchy zaprzestały pościgu za tobą i stały przed pokojem a dokładnie przed veneckim lustrem. Odpalasz kamery, a tam widzisz jak Poochyena pobiegła do piwnicy a tam już kamer nie było ale po kilku minutach zauważyłeś, że kilka duchów za twoim psem poleciało.

-No nie ! POOCHYENA ! - krzyknąłem i nie przejmując się duchami za drzwiami, wyleciałem jak najszybciej i pobiegłem do piwnicy tropem mojego pokemona, by go ocalić.
-Latios, Phanpy wychodźcie ! Musimy uratować Poochyene, kilka duchów prawdopodobnie rzuciło się już na niego, więc walcie z całej siły. - mówiłem ciągle w biegu na najniższe piętro, mknąc z pomocą.

Duchy przestały cię gonić a Latios się nie mieścił w wąskich przejściach i niestety został na 1 piętrze ale zaraz potem wrócił do pokeballa. Schodzicie coraz niżej i jesteście na parterze a tam unosi się młoda dziewczyna, nie dotykała ziemie i wcale nie wyglądała jak pokemon. Stoicie wryci a ona do was rusza powoli, Chimchar walnął ją Ember i nagle przeleciał cały do całkiem innej części korytarza.

-Przepraszam że niepokoję ... Jesteś duchem ? Chcę po prostu znaleźć swojego przyjaciela po czym cały zdrowy się stąd wydostać. Mam nadzieję że nie masz złych zamiarów... - powiedziałem do dziewczynki i czułem że nogi mi same drgają pod wpływem strachu. Pierwszy raz widzę ducha, to chyba normalne. pomyślałem ...

Dziewczyna a raczej duch wysłuchał cię a potem jej głowa zrobiła obrót o 360 stopni w lewo a potem jeszcze raz w prawo tyle samo stopni. Wtargnąłeś do mojego domu ! Dlaczego ? Czy cie nie nauczyli, że się nie wchodzi do czyjegoś domu ? Dziewczyna powyginała się na wszystkie strony świata a ognista małpka raczej nie chciała podchodzić do niej. Duch dziewczyny zniknął a z piwnicy wyleciał twój piesek. Więcej mi się tu nie pokazuj bo będziesz już tu na na zawsze.

-Ok, sorki. - powiedziałem szczerząc zęby, czując że ta agresywna postawa jest tylko na pokaz i nie jest to zły duch.
-Poochyena nareszcie ! Nie uciekaj już nigdy więcej, rozumiesz ? - powiedziałem przytulając swojego pokemona i zawróciłem w kierunku wyjścia.

Wychodząc duch dziewczynki ci pomachał na pożegnanie. Latios wyszedł z pokeballa i chciał się wykąpać po tym zimnym miejscu. Nie daleko było sobie jeziorko, całkiem spore. Chimchar pokazuje ci palcem na słońce które właśnie powoli zachodzi.

-Dobra panowie ... i panie. - dokończyłem zwracając się do Phanpy.
-Wszystko dobrze się skończyło więc chodźmy nad jeziorko, rozbijemy tam obóz i poleniuchujemy trochę lecz ... pierw zrobimy trening nad wodą ! - uśmiechnąłem się i ruszyłem przed siebie, w kierunku jeziora.

Pokemony szalały wokół twojej nogi tylko Phanpy była spokojna bo ona pokazywała klasę, jako jedyna była kobietą i ktoś musiał. Docieracie do jeziorka a twoje pokemony w kilka sekund znalazły się w wodzie i zaczęły zabawę. Usiadłeś na piasku i cieszyłeś się słoneczkiem.

Rozłożyłem koc i zacząłem szperać w plecaku, wyjmując po chwili karmę dla pokemonów i powiedziałem.
-Jeśli chcecie zjeść ... najpierw mały trening. - rzekłem i wydałem komendę by pokemony zaczęły ze sobą walczyć.
-Nie zróbcie sobie krzywdy jednak walcie z najmocniejszych ataków. Macie tak sprecyzować swoje ciosy, by trafić zadając ból, lecz nie robiąc większej krzywdy. Spróbujcie. - namawiałem swoje pokemony.

Latios walnął z powietrza Energy Ballem i wielka fala się zrobiła a twoje pokemony już walczyły na lądzie. Poochyena ugryzła mocno ognistą małpkę a ona oddała mu Shadow Claw inne pokemony nie były wcale gorsze ale nagle z wody wyszło kilka Poliwagów i Wooperów, które strzelały Water Gunem w Charmander, Latios od razu im posłał Energy Balla i połowo się schowała.

-Zmieniamy trening ! Każdy wali w Poliwagi i Wooper'y długodystansowymi atakami, które próbujcie połączyć w jedno i posłać na dno te wszystkie dzikie pokemony.! - powiedziałem szybko do swoich przyjaciół, i wskazałem na grupkę pokemonów, które wyraźnie szukały zaczepki. Sam przypatrywałem się jak radzą sobie pokemony, szukając jakiejkolwiek poprawy w ruchach.