Corvis Corax - stalowa ręka

Karla w końcu się przekonała.
- No dobra - powiedziała.
Jak wypuściłeś pokemona to ta go zeskanowała. Po chwili Karla wzięła sobie poke-ptaka na ręce.

Ale pokeballi dalej brak... Kurcze i kasy brak... trzeba szybko jakiś gym rozłożyć.
- No to czas iść w drogę.
Powiedział Corvis a dopiero później sprawdził godzinę.

Karla dała Ci po chwili dwa pokeballe.
- Masz, za tego Pidgeya - powiedziała. - Mam tylko te dwa, ale w mieście po drodze jest jakiś turniej i za same uczestnictwo kasę się dostaje - wyjaśniła.

O... no to nieźle.
- A jaka jest nagroda główna?
Spytał chłopak i schował dwa pokeballe.
- Na pewno się przyda, trochę kasy.
Dodał po chwili i zaczął szukać zegarka.

- Chyba 10000$ i bardzo rzadki pokemon - powiedziała dziewczyna.
Leo zrobił duże oczy.
- Wow, to nieźle - powiedział chłopak.

Aż tyle... ale zaraz zaraz coś tu nie gra...
- A na czym polega ten konkurs? Bo za pobieganie w kółko raczej nie dają takich nagród.
Powiedział Corvis krocząc dziarsko na przód.

- Turniej, trenerzy ze sobą walczą... Wszystko na dodatek dają w telewizji - wyjaśniła dziewczyna. - Więc dlatego tyle kasy - dodała. - No i można się spodziewać wielu bardzo silnych przeciwników - podrapała się po policzku..

No to pewnie bez szans na wygraną. Ale na początku może trochę doświadczenia się zdobędzie...
- No to dobra, nie ma na co czekać.
Powiedział chłopak.
- A kiedy ten konkurs?

Coś Ci podpowiadało, że za 2 dni.
- Za 2 dni - powiedziała Karla.
Wkrótce ruszyliscie w dalszą drogę.
- Ale nawet jakbyś nie przeszedł zbyt daleko to i tak dostaniesz kasę - zauważył Leo.

Kasa kasą... ale i tak rywalizacja liczy się najbardziej.
- Ale i tak fajnie byłoby dojść daleko. Kilka poziomów dla pokemonów... dawno nie miałem okazji do pojedynku.
Stwierdził Corvis.

- No to będzie coś fajnego - potwierdziła Lily. - Ja ze swoim Venonatem poćwiczę i zrobimy jakąś porządną strategię - powiedziała i zaczęła głaskać swojego pokemona, który nic ino nóżkami przebierał.

Venonat... a tak z samej ciekawości... Corvis wyciągnął pokedex i zeskanował pokemona. Ciekawe jaki on ma poziom.
- Szkoda, że to tak daleko...
W sumie można by polecieć... Chłopak wypuścił swojego trapincha, a niech sobie pohasa luzem.

Okazało się, że Venonat ma 26 poziom, więc nieźle. Reszty Ci ie pokazało bo pokemon zaczął biegać wokoło. Trapinch był zadowolony z luzu, jaki mu dałeś i chodził sobie wokoło. Wy szliście dalej, ąz zaczęło robić się ciemno i byliście już bardzo zmęczeni.

Wreszcie można przenocować... Corvis zabrał się za rozkładanie namiotu, oby ktoś skołował kolację.
- Nie obejdzie się bez treningu przed konkursem. W końcu nie możemy zająć ostatniego miejsca.
Chyba niebieskowłosy ciągle o tym myślał.

- Hah, moze aż tak źle nie będzie - zaśmiał się Leo.
Po chwili nocleg mieliście gotowy. Jednak nie starczy na 4 osoby... Po chwiliKarla użyła sowich mocy i powiększyła namiot tak, że nawet i 5 osób by się zmieściło.
- Hah i co wy na to? - była zadowolona z siebie.

No to dobrze...
- A koc też umiesz powiększyć?
Zapytał Corvis w nadziei na spanie z Leo pod jednym kocem. Fajnie byłoby tak się potulić pod nim.

- Pewnie - powiedziała Karla i po chwili miałeś duży, ciepły koc.
Chyba była zadowolona, że może jakoś pożytecznie użyć swoich zdolności. Dziewczyny pod wieczór jeszcze grały sobie nieco w karty.

Corvis uśmiechnął się szeroko.
- To co Leo, wejdziesz ze mną pod kocyk?
Spytał chłopak po czym się przykrył. Na dodatek było miejsce dla dwóch osób

Leo się uśmiechnął.
- No jasne - powiedział zadowolony i po chwili leżał z Tobą pod jednym kocem.
Dziewczyny dalej grały i poinformowały was, że jeszcze trochę im zejdzie. Leo się do Ciebie przytulił bardzo zadowolony.

No to tulenie smyranie po pleckach i całusy. Nic więcej, w końcu patrzą.
- No to dobranoc.
Powiedział Corvis i spróbował zasnąć.

Chwilke wam zeszło na tych drobnych pieszczotach, a dziewczyny grały dalej w karty. W koncu zasnąłeś z Leo. Obudziłeś się rano i Twój chłopak już nie spał, tylko leżał obok Ciebie. Dziewczyny spały dalej.
- Czesc - Leo przywitał się z Tobą pocałunkiem.

No to było fajne.
- Cześć.
Powiedział Corvis i odwzajemnił pocałunek.
- Jak się spało?
Spytał tuląc się do niego, jak tylko się dało.

Dało się, dało.
- A bardzo dobrze, bo przytulankę miałem - powiedział rozbawiony Leo.
Również Cię do siebie przytulił i pogłaskał po głowie.

To było bardzo fajne. I dziewczyny spały, więc Corrvis mógł sobie pozwolić na bardziej namiętny pocałunek.
- Chcę żeby ta chwila trwała wiecznie.
Stwierdził chłopak uradowany.

Chyba tak się stało. Czas wokół was zdawał się zatrzymać... jakoś...
- Wiesz... Może nie tak dosłownie? - powiedział Leo, rozglądając się wokoło.
No to było dziwne...