Corvis Corax - stalowa ręka

No na pewno nie było normalne. Rusz się no...
- No to było takie dziwne...
Stwierdził niebieskowłosy i wyszedł na dwór. Skoro dziewczyny śpią to może jeszcze jakiś trening?

W koncu czas normalnie zaczął płynąć. Leo się zamyślił bardzo nad czymś.
- Hahah to będziemy mogli wykorzystać to - powiedział w końcu uradowany. - Tak więc na przykłąd kiedyś tam zatrzymujesz czas i porabiamy co chcemy - uśmiechnął się.

No to była ciekawa propozycja nie ma co.
- No nie wiem, czy byłbym w stanie się na tym skusić.
Powiedział Corvis i wypuścił swoje pokemony, jeśli szło.

Wypuściłeś swoje pokemony. Przed chwilą dzięki Twojej sile woli czas znowu płynął, więc nie ma zmartwienia. Leo także wypuścił swoje stworki, by te poćwiczyły. Po chwili zabrał się za robienie śniadania. Poszedł do lasu i wrócił po kilku minutach z grzybami w rękach.

Z grzybem w ręku... wiec śniadanie będzie ciekawe dzisiaj.
- No dobra... Dzisiaj poćwiczymy siłę w tradycyjny sposób.
Zaczął Corvis.
- Podnoszenie ciężarów.
Zarządził po chwili.

Leo tymczasem zabrał się za przygotowywanie wyjątkowo dobrze pachnącego śniadania. Pokemony zabrały się za ćwiczenie w podnoszeniu. Zależnie od rozmiarów były w stanie podnosić różne ciężary. W końcu z balla wyskoczył Venonat i podniósł chyba największy kamień.
- Wow... - powiedział Leo.

Jakiś psychopata...
- No ładnie. A teraz może szybkość poprzez... jak najszybsze przebycie drogi odtąd do tamtego drzewa.
O takie tamto drzewo tam daleko... z kilkaset metrów dalej.

Tak więc pokemony ruszyły do drzewa a Venonat po chwili do nich dołączyli jak one mijały pień to stworek był już na miejscu. Leo skonczył szykować śniadanie i dziewczyny wyszły z namiotu, zapewne zapach je wybudził. Po chwili dostaliście sos grzybowy i po dwie bułki.
- Smacznego - powiedział Leo.

O... już śniadanie. To chyba na razie koniec treningu.
- Chodźcie maluchy czas na wyżerkę.
Zawołał pokemony a później sam zaczął się zajadać sosem grzybowy. A... i oczywiście uprzednio dał te leki co trzeba Arcanine'owi jeśli trzeba.

No trzeba było dać mu te leki. Po chwili zabraliście się za jedzenie i Leo naprawdę świetnie to wyszło, aż braliście dokładki. W koncu zjedliście naprawdę dużo i już więcej nie mogliście. Teraz pokemony postanowiły się nieco zdrzemnąć.

Jakieś drobniutkie exp?
Corvis spojrzał na swoich podopiecznych uradowany. No ładnie, może będzie z tego świetny zespół.
- Musimy dzisiaj dojść do miasta żeby się przyszykować na jutrzejszy konkurs.
Stwierdził niebieskowłosy.

aaa no tak, + 07, do lv.

- Powinniśmy dotrzeć tam przed południem - powiedziała Karla.
Tak więc wkrótce byliście gotowi do dalszej drogi i Twoja siostra zmniejszyła namiot do jego dawnych rozmiarów, by było łatwiej nieść.

Mogła jeszcze zmniejszyć to by się do kieszeni wrzuciło.
- No to świetnie.
Powiedział chłopak, a że mieli rezerwę czasową to pozwolił sobie na trochę relaksu po posiłku. I wygrzewanie...

Tak, to było coś świetnego. Karla także zabrała się za wygrzewanie na słońcu. jedynie Lily przerabiała jakąś kolejną książkę naukową.
- Nie ma to jak takie lenistwo - powiedział Leo.

No było całkiem fajne, ale nic nie może trwać wiecznie.
- Gotowi już?
Spytał Corvis próbując się ogarnąć. Ale tak fajnie się leżało...

- Tak - potwierdziła Karla.
- Em, jeszcze chwilkę - powiedziała Lily, pakujac swoje książki do plecaka.
Po chwili w końcu byliście gotowi do drogi.

No to na przód. Ciekawe jak to miasto będzie wyglądało... deptaki wielka arena i inne... cudowne wyobrażenie.
- Wy też weźmiecie udział?
Spytał w końcu Corvis.

- Tak - potwierdzili wszyscy. - Zawsze coś nawet jak ostatnie miejsce - zaśmiała się Karla.
Wkrótce ujrzeliście miasto. Była to ogromna metropolia z drapaczami chmur i licznymi wieżowcami. W jego centrum dało się ujrzeć coś jak ogromny stadion.

No było lepiej, niż Corvis sobie wyobrażał.
- No łał...
Wymsknęło się chłopakowi.
- Ciężko będzie znaleźć centrum pokemon... może najpierw się zapiszmy?
Powiedział po chwili.

Centrum pokemon znaleźliscie. Ten budynek również był dobrze rozbudowany, by pewnie móc przyjmować w swoje progi dużą ilość trenerów jaka zjawiała się w tym mieście. Jak się okazało: zapisy są prowadzone: w pokecenter, przy arenie i w ratuszu.

No to ładnie. Corvis szybko zapiał się w pokecenter oraz podał pielęgniarce pokeball z Arcanine.
- Mogłaby pani się nim trochę zająć. Czy wszystko jest dobrze?
W końcu fachowa opieka zawsze będzie lepsza.

- Dobrze - powiedziała siostra Joy.
Wyszukała w komputerze informacje, gdzie po chwili widziałeś dane Twojego Arcanine i poszła go zanieść do sali, gdzie pokemon będzie mógł być poddawany dalszemu leczeniu.

No to dobrze. Pewnie nie weźmie udziału w konkursie, ale przynajmniej poczuje się lepiej.
- Może chodźmy się powygrzewać na słońcu puki świeci.

Tak więc po chwili rusyzliście na polanę w pobliżu miasta, żeby tam poleniuchować i się powylegiwać na słońcu. Pogoda była naprawdę przyjemna i słonce miło was grzało. Lily i Karla grały trochę w karty, leżąc na bokach.

Corvis zaczął się wygrzewać. Szkoda takiej pogody marnować.
- Nie mogę się doczekać. Chyba dzisiaj nie zasnę.
Stwierdził chłopak i przymknął oczy aby słońce go nie raziło.