A idź ty mutancie - Klaudia

Dziewczyna spojrzała na was.
- Dziwni jesteście ale spoko.
Rzekła i jeszcze spojrzała na arceusa.
- Te dziadek! Będą dziś goście!
Wrzasnęła staruszkowi do ucha.
- Tia, tylko niech nie hałasują.
Odparł i dalej zaczął drzemać.

Zaśmiałam się lekko.
- Oki to dziękujemy - powiedziałam do dziewczynki.
Sprawdziłam, która jest teraz godzina. Chyba trzeba będzie iść niedługo spać czy coś.

Właściwie nie było tak źle. Dopiero ósma a słońce jeszcze nie miało zamiaru dać wam wytchnienia.
- Idź ty krowo przebrzydła.
Wrzasnął dziadek przez sen.
- To wszystko przez tego wrednego Taurosa.
Powiedziała zasmucona dziewczyna.

Zdziwiłam się nieco.
- Aha, no tak się zdarza - odrapałam się po policzku.
Postanowiłam się jeszcze przejść tutaj z Williamem, po czym poszłam z nim do pokoju, gdzie będziemy spać.

Byliście w małym pokoju gdzie wszystko było zrobione z drewna. Nawet telewizor. Tuż obok była łazienka ze staroświecką wanną.
- Jak sprzed sześćdziesięciu lat.
Stwierdził William i położył się na skrzypiącym materacu.

- Hah no troche - zaśmiałam się.
Położyłam się więc przy Williamie, a raczej częściowo na nim i zaczęłam się tulić do chłopaka. Chciałam z nim przynajmniej poleżeć chwilę.

Leżeliście tak razem... szkoda, że Arceus nie korzysta z łazienki.
- No, pewnie po tym dziadku jeszcze.
Zaśmial się chłopak i ucałował cię namiętnie.

Trochę mi już zaczynało przeszkadzać, że nie możemy robić nic więcej przy Arceusie... Zaczęłam głaskać chłopaka po głowie i zabrałam się za takie ogólne fundowanie mu drobnych pieszczot. Cieszyłam się, że chłopak tutaj był, że go spotkałam, że został akurat do mnie on przydzielony...

Jak to mówią dwustronny fart.
-Dlatego musimy szybko zakończyć misję.
Powiedział mrugając eksponując w ten sposób swe źrenice otoczone błękitną obwódką. To ci przypomniało o jego zdolności wyczuwania ogólnych intencji ludzi w otoczeniu.

Haha, no tak, jego oczy... Wtuliłam się w chłopaka.
- No to dobranoc - powiedziałam i pocałowałam go, po czym jeszcze bardziej się w niego wtuliłam, przez co miałam głowę przełożoną przez jego ramię.
Próbowałam spać.

W końcu wszyscy zasnęliście. A o świcie obudził was... głośne muczenie Taurosa. Przeklęte bydle. William ocknął sięi zaczął przecierać oczy.
- Jeszcze z godzinkę...
Jęknął.

Niezbyt zadowolona oderwałam się od chłopaka. Całą noc się do niego tuliłam z tego co widzę... Pogładziłam Williama po policzku i go pocałowałam. Po chwili zsunęłam się z łóżka.
- Cześć - przywitałam się z Arceusem.

Arceus najwyraźniej już dawno nie spał. Pokemon siedział sobie na dywaniku i coś zajadał... Znów zeżarł wam zapasy...
- Ładny poranek.
Warknął niezadowolony William spoglądając na opakowania po tych twoich żelkach i innych rzeczach.

Westchnęłam i pokręciłam głową.
- Znowu nam wszystko zjadłeś... - mruknęłam.
No i wszystkie żelki mi zjadł. Pociągnęłam sobie Arceusa na kolana.
- Nawet nie zaczekałeś, aż się obudzimy - bąknęłam.

Arceus wgniatał się w twoje łydki.
- Nudziło mi się.
Powiedział pokemon a William zrobił facepalm.
- Musimy nowe zapasy zdobyć.

Westchnęłam.
- No to może... załatwimy ci jakieś książki do czytania? - spytałam się Arceusa.
Poprawiłam się, by Arceus tak mi się w łydki nie wgniatał.

Pokemon spojrzał na ciebie jak na wariatkę.
- A jak ja sobie kartki poprzewracam tymi nogami?
Spytał pokemon i spojrzał na ciebie. W sumie mógłby użyć telekinezy...
- Śniadanie!
Usłyszeliście nagle głos dziewczyny.

- Przecież masz telekinezę - westchnęłam.
Pogłaskałam Arceusa po łbie i po chwili zdjęłam go sobie z kolan. Poszłam do łazienki na szybko się ogarnąć, po czym wyszłam z Williamem i Arceusem z pokoju.

Wyszliście, na śniadanie była jajecznica z boczkiem i szczypiorkiem a wszystko doskonale przyprawione. Do tego jakieś grzanki.
- Jaki głodny jestem.
Rzekł William i zaczął się zajadać.

- Smacznego - powiedziałam nim zabrałam się do jedzenia.
Po tym zaczęłam wcinać i bardzo mi smakowało to co tutaj dali. Takie niby proste danie ale jednak jak pyszne... Rozejrzałam się za jakąś cytryną i jak takowa była to wypuszczam Deino i daję jej ją.

Cytryny mieli, w końcu w domu ze staruszkiem, który co chwile piję herbatę nie może jej zabraknąć.
- Skąd weźmiemy zapasy?
Spytał w końcu William a arceus udawał, że nie umie mówić.
- A możecie sobie na nie zapracować.
Zaproponował staruszek. Chyba coś ze słuchem dziś mu się poprawiło.

Zamyśliłam się.
- No dobra, czemu nie? - powiedziałam.
Cóż taka praca przy gospodarstwie czasem może nie być zbyt przyjemna... Ale w innych przypadkach też może być fajnie.
Zabawiałam nieco Deino i schowałam ją do balla.

Smoczyca bardzo lubiła pieszczoty no ale wszystko się kończy. Schowałaś ją po kilku chwilach do kuli.
- No dobra. To dzisiaj waszym zadaniem będzie nakarmienie i wydojenie miltanków.
Stwierdziła wasza "gospodyni" a gdy skończyliście zaprowadziła was do stodoły, gdzie składowana była karma w ogromnych ilościach.
- Pamiętajcie wiaderko na dwa.
Rzekła i sobie poszła.

Tak więc zabrałam się za robotę. Czyli karma z jednego wiaderka ma być dla dwóch Miltanków... proste. Więc szłam i karmiłam Miltanki, po czym wracałam po kolejne porcje... Chyba że... Jeśli dziewczyny nie ma to mogę się nieco wspomóc swoimi mocami. Na przykład takie pnącza... Uniosę więcej wiaderek.

No uniosłaś kilka wiaderek a miltanków było z kilkadziesiąt i wszystkie się ruszały. Aż nie wiedzieliście, który już dostał jeść a który nie.
- Ym... strasznie ich dużo.
Powiedział William starając się zliczyć poke-krowy.