Odnaleźć ojca - Azyl Dragneel

Niestety go nie widziałeś... Chociaż na skałach po drugiej stronie coś skakało i po chwili zniknęło w dalszej części lasu. Latias bezpiecznie przeniósł Cię dalej. Zawędrowaliście daleko, lecz może czeka tutaj na was jakaś przygoda... Pokemony rozglądały się uważnie. Ten las był bardziej... przyjazny.

Cholernie żałując że nie widziałem tego pokemona dokładniej, poruszałem się już na własnych nogach i poszukiwałem przygód. W tym lesie było już dużo ładniej i nawet lepiej się oddychało więc lepiej się też szło. W pewnym momencie chwyciłem Chimchara na barana i spacerowałem dalej.

Chimchar uradowany siedział Ci "na barana". Spacerowałeś dalej. W końcu po przedzieraniu się przez poprzedni gąszcz czułeś się senny. Akurat znalazłeś dogodną polankę, gdzie mogłeś położyć się spać. Pokemony chyba też chciałyby się zdrzemnąć.

Skierowałem się pod najbliższe drzewo i rozłożyłem koc po czym przygotowałem kolację. Gdy zjedliśmy to tak jak poprzednio oparłem się o Latiosa i szybko zasnąłem ... Czekałem na nową sesje zdarzeń xD

Niestety niezbyt szybko zasnąłeś. Śniło Ci się jak spadałeś w otchłań, gdzie jakieś macki weszły przez każde możliwe miejsce do Twojego ciała a potem rozerwały. Obudziłeś się z krzykiem, przez co obudziłeś nawet Twoje pokemony. Takiego zrypanego snu dawno nie miałeś.

Z rana mając zepsuty humor, dałem moim pokemonom jeśc i na nic nie zwracając uwagi poszedłem dalej. Szedłem, szedłem i szedłem nie wiedząc co teraz robic.

Zobaczyłeś przy miejscu gdzie spałeś jakieś ślady... Był tu pokemon? Chociaż te żlsdy przypominały w pewnym sensie ślady butów to jednak było to czworonożne stworzenie z tego co widziałeś lub dwóch ludzi idących zaraz za sobą.. co byłoby dziwaczne.

Myśląc że to prawdopodobnie pokemon, nie przejąłem się tym zbytnio gdyż mógł tu być 2 albo 4 albo nawet 6 godzin temu. Szedłem dalej wypatrując dzikich stworków i słuchałem muzyki na słuchawkach.

Zwiedzałeś las. Słonce świeciło mile przez korony drzew i nie było takich chaszczy. W końcu... jest! Widzisz jak coś małego buszuje w tutejszych krzakach malin. Dojrzałe owoce, stworek pewnie chciał sobie podjeść.

Podchodzę do krzaków i skanuje malucha pokedexem by sprawdzić co to jest. Powiedziałem pierw Latiosowi by sam szukał pokemonów z powietrza a ja się zajmę tym tutaj z moim Chimcharem.

Był to taki stworek:

Miał pyszczek i trąbę umorusaną w jagodach i poruszał zadowolony swoimi uszkami.

-Haha, ale słodziak. Nie mogę z tobą walczyć, jesteś zbyt uroczy. - powiedziałem do małego pokemona słonia i zeskanowałem go pokedexem. Później zapytałem czy chce do mnie dołączyć.

Phanpy lv. 9 Samica
Charakter: Jagodożerca. Uwielbia wszelkiego rodzaju jagody i ten kto da mu jagody, ten ma nad nim władzę.
Ataki: Odor Sleuth, Tackle, Growl, Defense Curl, Flail,
Zdolność: Sand Veil,

Pokemon popatrzył się na Ciebie zainteresowany. Po chwili machnął trąbą i kiwnął łebkiem na tak. Wskazał jeszcze jednak na krzaki, że chce mieć regularne dostawy jagód.

Oczywiście zgadzając się na warunki postawione przez Phanpy'ego, złapałem go (w sumie ją) w pokeballa i ruszyłem w dalszą drogę. Podziwiałem pogodę i postanowiłem zrobic trening.
-Dobra panowie. Zaczynamy nasz trening. Chimchar uderzaj w Phanpy'ego atakiem Dig, by uodpornic go trochę a przy okazji nie zrobic krzywdy więc użyjemy atak Ziemny. Ty Latios spróbuj podrasowac swój Energy Ball ! Do dzieła !.

Phanpy się złapał. Po chwili jak przeszedłeś już kawałek drogi zarządziłeś trening. Pokemony pilnie się do niego zabrały, a Ty masz teraz trochę czasu by poleniuchować. Zresztą czułeś się nieco połamany po tym śnie.

Dziwny sen odbijał się na mnie cały dzień i położyłem się w cieniu drzewa. Mimo że przez ostatnie dwa dni spałem naprawdę dużo, nie miałem sił by w czymkolwiek pomóc moim pokemonom jeśli chodzi o trening. Patrzyłem się w niebo i wyczekiwałem progresu.

Ten sen chodził Ci wręcz ciągle po głowie. W pewnej chwili poczułeś coś na swoich plecach, twardego. Aż podskoczyłeś i potem już tylko słyszałeś jak coś ucieka z tętentem kopyt. Poczułeś, że w kieszeni Ci czegoś brakuje... No tak batonika, jakiś pokemon się na niego pokusił. Ale na pewno nie Twój, Twoje pokemony grzecznie trenowały.

Postanowiłem samemu przejść się w stronę gdzie uciekał ten pokemon, w czasie gdy moje trenowały.
-Chimchar poćwicz Aerial Ace który dostaliśmy od lidera sali. Jestem pewny że szybko to opanujesz, a wy róbcie swoje. - rzekłem do swoich pokemonów i poszedłem na spacer wiedząc żeby iść cały czas prosto by się nie zgubić.

Pokemony dalej trenowały, a Ty ruszyłeś. Faktycznie były tutaj ślady kopyt. Później ujrzałeś papierek, czyli pozostałość po batoniku. Jednak nie mogłeś ujrzeć co to za pokemon... No i chyba jest już daleko, więc byłeś zmuszony wrócić do swoich pokemonów. Te już ukończyły trening.

+ 0,5 do lv.

Pochwaliłem swoje pokemony. Po spacerku w samotności chyba się lekko ogarnąłem.
-To jak panowie ... i panie - dodałem patrząc na Phanpy.
-Ruszamy dalej ? Tylko najpierw coś zjemy - wszamaliśmy na szybko jedzenie z puszek a dla Phanpy dałem jagody, i ruszyliśmy w drogę szukając pokemonów.

Ruszyłeś drogę. Na drodze ujrzałeś znowu te ślady kopyt... świeżutkie. Chyba to coś co dopiero tędy przechodziło. Kawałek dalej były ślady butopodobne... Phanpy zaczęła węszyć wokoło swoją trąbą jak wytrawny pies myśliwski.

-Brawo Phanpy, szukaj tak dalej a na pewno natrafisz na jakiś trop. - powiedziałem zaskoczony zdolnością nowego przybysza w moim zespole.
-Latios wróc na moment do pokeballa bo jesteś trochę duży i zwracasz uwagę. - powiedziałem sympatycznie do swojego pokemona i schowałem go, po czym wyruszyłem za Phanpym.

Phanpy dalej węszył i w końcu... zbiegły się cztery ślady. Ciekawe... Szedłeś dalej tym tropem, aż usłyszałeś odgłosy... walki pokemonów? Tak, yo na pewno było to. Chimchar wsłuchiwał się w te dźwięki zaintrygowany a Phanpy dalej węszył.

Szedłem za odgłosami walki, po cichu.
-Przygotujcie się. Jak coś nas zaatakuje to wkraczajcie do akcji najlepszymi atakami. Nie atakujcie pierwsi, dopóki się nie dowiemy czy to złe pokemony czy raczej dobre. - podszedłem bliżej trzymając pokeball z Latiosem na wszelki wypadek i z pokedexem w drugiej ręce od razu skanując pokemony.

Ujrzałeś jak walczą dwa takie pokemony:

i

Były tak szybkie, że nie mogłeś ich zeskanować. W cieniu stały jeszcze dwa jakieś. Twoje pokemony patrzyły się zafascynowane na to wszystko.