Odnaleźć ojca - Azyl Dragneel

Spojrzałem na tabliczkę ze zbiegłym więźniem i pomyślałem żeby lepiej trzymał się z dala stąd. W sumie jak tu tyle ludzi jest to ot tak nie wyskoczy ... - pomyślałem sobie, jeszcze bardziej wtulając się w ławkę, lecz przypomniałem że może uda mi się czegoś dowiedzieć na temat Team'u G, więc od razu wstałem i ruszyłem spacerkiem między stoiska.

Było tu dużo atrakcji, lecz co one miały wspólnego z teamem G? Nic... Wkrótce był czas na wyścig, a Ty mogłeś użyć swojego Magikarpia. Taki gościu jak tamten uciekinier z pewnością nie zbliży się do takich miejsc, nie ma szans... A może pod latarnią najciemniej?

Pierwszy raz od dłuższego czasu w cywilizowanym miejscu, miałem nadzieję na zebranie informacji na temat pobytu Team'u G ... no ale teraz czas na zawody!
-Magikarp, mam nadzieję że jest szybki ... - spojrzałem się na swoje pokemony i momentalnie zaczęliśmy się śmiać. Nie wierzyłem w zwycięstwo no ale, może będzie dobra zabawa.
-Ide! - poszedłem xD.

Wkrótce byliście na starcie. Wypuściłeś swojego Magikarpia... Aż Ci szczęka opadła z wrażenia, ta ryba była kolosalna. Tak więc jakoś na niej będziesz w stanie siąść... Chociaż jeden uczestnik miał Sharpedo, będzie ciężko wygrać. Tobie chwilę zajęło wejście na grzbiet Magikarpia, b był śliski, ale w końcu uczepiłeś się jego płetwy grzbietowej.

Złapałem się mocno łusek Magikarpia, w sumie można powiedzieć że się na niego położyłem, i już byłem gotowy do startu.
-Magikarp, współpracujmy to podzielimy wygraną na pół. - próbowałem przekupić Magikarpia by się postarał jak najbardziej - Pewnie dużo jedzenia dostaniesz za wygraną. - powiedziałem i spojrzałem na trybuny gdzie były moje pokemony, które zgodziły się mi kibicować.

O włos i byś oberwał od ryby z płetwy. Chyba nie spodobało mu się, że próbujesz go tak przekupić. Chyba po prostu został nauczony by się starać i tyle. Wkrótce... START! Ryba ruszyła najpóźniej, lecz po chwili byliście już na 3 miejscu. Pozostali byli daleko w przodzie.

Próbowałem trzymać się ryby jak najmocniej, lecz przez śliskie łuski wymykałem się powoli z jej grzbietu.
-Damy radę ! Szybciej, szybciej ! - zacząłem popędzać Magikarpia i trzymałem się jak najmocniej.

Ryba starała się bardzo, lecz chyba postanowiła sama, że utrzyma równe tempo. Potem wiedziałeś dlaczego: przeciwnicy tracili siły, a Twoja ryba cały czas je miała. Ledwo się trzymałeś, ale największy promień na płetwie grzbietowej ryby bardzo Ci pomagał w nie ześlizgnieciu się.

-Dobrze sobie radzisz. - powiedziałem zdziwiony na widok Magikarpia który się nie męczył, widocznie bardzo przygotowany do tego wyścigu. Postanowiłem zostawić los zawodów w jego ręce? płetwy, łuski cokolwiek.

Raczej to był efekt rozłożenia sił przez pokemona. Niektórzy ruszyli jak porypani na swoich pokemonach, a to był wielki błąd bo teraz te traciły siły. Do mety jeszcze było daleko i wkrótce wyprzedziłeś gościa co był na drugim miejscu. Teraz został numer jeden, ale on zdawał się być coraz szybszy... Chyba jego rekin ma umiejętność przyśpieszającą.

-Magikarp gdy już się zbliżymy do niego to spróbuj jednak maksymalną mocą płynąć ok ? Może to coś da, ten Sharpedo jest twardy. - powiedziałem trzymając się poke ryby i wierząc w wygraną.

Ten Sharpedo był coraz szybszy i Twój Magikarp za nic w świecie go nie dogoni. Ten rekin miał chyba umiejętność Speed Boost, coś Ci tak podpowiadało bo inaczej by tak nie pędził... Magikarpia już ledwo się trzymałeś.

Ledwo się trzymałem ale postanowiłem nie spaść choćby nie wiem co mi było.
-Proszę postaraj się ! Wierzę w ciebie Magik ! - powiedziałem czule do wielkiej ryby i z całych sił próbowałem wygrać.

Dotarłeś do mety. Niestety jako drugi, chociaż ryba się bardzo starała i teraz pływała bokiem bo była tak zmęczona. Zwycięzca dostał dużo kasy i pokemona, a Tobie przypadł Great Ball i jajo pokemon.

-No ... Chociaż dobre i to ... - pomyślałem widząc dużo mamony w rękach tego trenera szczęściarza, i myśląc że muszę chyba iść do jakieś pracy, spojrzałem na jajo pokemona.
-Ciekawe co w nim siedzi. No, zobaczymy. - stwierdziłem i poszedłem się przejść.

Po chwili ruszyłeś na spacer, a festiwal dalej trwał w najlepsze. Jajko wyglądało na całkiem świeże i nie mogłeś stwierdzić do jakiego pokemona ono mogłoby należeć. Wkrótce zaczynało się ściemniać, a Ty śmierdziałeś rybą i byłeś bardzo zmęczony.

-Jak w tym jajku jest jakaś ryba ... - zacząłem myśleć o najgorszym lecz po chwili zacząłem się bawić w najlepsze. Po jakimś czasie już byłem zmęczony i poszedłem do poke center gdzie wynająłem wcześniej pokój.
-Witaj Siostro Joy. Mogłabyś dać mi klucz do pokoju który zamawiałem dzisiaj ? - spytałem.

Siostra Joy po chwili dała Ci kluczyk do pokoju. Wkrótce się w nim znalazłeś. Jajko nie wyglądało na takie od ryby... Pokój był nawet duży, z dobrze wyglądającym łóżkiem, szafką i TV. Obok były drzwi do łazienki.

Wbiegłem do środka wraz z moimi pokemonami i od razu wpadłem do łazienki. Po kąpieli czułem się od razu świeższy (nie jak ryba), i wskoczyłem do łóżka w samych spodenkach. Włączyłem TV i się zrelaksowałem.
-Chodźcie tu, nie wstydźcie się. Pooglądamy razem. - powiedziałem do swoich pokemonów gdy rozłożyłem się w wielkim łożu.
-Chimchar przyniósłbyś jakieś przekąski? Powinno coś tutaj być, a jak nie to kupiłem dużo rzeczy. - powiedziałem, a raczej poprosiłem Chimchara i oglądając czułem że powieki same mi opadają.

Przekąski się znalazły i zaczęło się miłe oglądanie telewizji. Wkrótce jednak zaczęły się jakieś nocne głupoty i wyłączyłeś TV. Od razu zasnąłeś. Nic Ci się nie śniło i obudziłeś się około jedenastej. Pokemony spały wtulone w Ciebie. Przynajmniej ciepło miałeś.

Gdy się obudziłem poszedłem od razu do toalety, załatwiłem co trzeba, umyłem się i posegregowałem wszystkie rzeczy.
-Dobra, wszystko jest. Jesteście gotowi ? Zjemy na dole, w stołówce. - poszedłem na dół, zjedliśmy śniadanie i wyszliśmy z Centrum Pokemon.
-No to po leniuchowaniu i zabawach, chyba czeka na nas mały trening. - powiedziałem gdy już wyszliśmy z miasta.

Pokemony ochoczo ruszyły za Tobą. Dzień był bardzo ładny i po mieście sprzątano pozostałości po wczorajszej imprezie. Słyszałeś, że ten homoseksualny zbieg już "zaliczył swoją pierwszą ofiarę". Aż strach się bać kto może być następny. Pokemony po drodze się bawiły i chyba w takiej formie znowu będą chciały trening.

-Lenie, tylko zabawy wam w głowach. - powiedziałem i się uśmiechnąłem lecz gdy po chwili się dowiedziałem że ten zbieg tu dalej grasuje, uśmiech zszedł z twarzy.
-Dobrze że mam swoje pokemony, nic mi więc nie grozi. - stwierdziłem i pomyślałem co by tu zrobić na trening.
-Dobra panowie ... i panie. Pobawimy się w treningowego chowanego. Phanpy liczysz pierwsza, do dwudziestu, a wy się chowajcie. Jednak jak zawsze nie będzie to zwykła zabawa. Gdy ktoś kogoś zauważy to wali w niego atakiem długodystansowym, a gdy trafi to ten jest ''złapany'', jeśli nie trafi to szuka kogoś innego lecz może później wrócić do tej osoby. Mam na celu poprawić tutaj celność i obserwację/poszukiwanie przeciwnika. Skupcie się na tym. - powiedziałem wymyślając na spontanie trening i usiadłem na trawie.

Pokemony uradowane zaczęły się bawić. Było to jak zwykle kontuzjogenne, ale pokemonom to w zupełności nie przeszkadzało w tym, żeby się wyszaleć. Poochyena okazał się być najlepszym szukającym. Po około trzech godzinach wreszcie stworki się zmęczyły i miały dość jak na jeden trening.

Pokemony + 0,7 do lv.

-Dobrze się spisaliście. Teraz możemy odpocząć. - powiedziałem siedząc na kocu który trochę wcześniej rozłożyłem. Wyciągnąłem ciastka i sok, po czym zabraliśmy się za szamanie.
-Zjedzcie ciastka i wtedy ruszamy w dalszą drogę. - powiedziałem pakując rzeczy do plecaka i żując ciastko.