Corvis Corax - stalowa ręka

Corvis zrobił złowieszcza minę.
- Masz aparat i pisak?
Powiedział przeszukując swój plecak. Chociaż pisak powinien tam być.

- No mam obydwa - wyszczerzył się Leo.
Chłopak także zrobił minę w stylu knuwacza. Chyba był zachwycony Twoim pomysłem. Podał Ci po chwili aparat i pisak.

Corvis zaczął delikatnie dorysowywać wąsy Lily a po chwili zrobił jej na czole plansze do sudoku. Żeby tylko się nie obudziła. Następnie sprawdził czy aparat nie ma jakiegoś dźwięku i jeśli się dało to zrobił zdjęcia.
- Łap.
Szepnął podając szybko Leo przedmioty.

udało Ci się narysować te wzory na twarzy Lily i zrobić zdjęcie. Pokemony też spały, więc nie zaalarmowały dziewczyny. Wy tymczasem zaczęliście się wycofywać a Leo nie mógł wytrzymać by nie wybuchnąć śmiechem.

Corvis dla bezpieczeństwa wyrzucił pisak w krzaki.
- Teraz ci... udawajmy, że śpimy.
Zaproponował chłopak po czym położył się na trawie, tak aby widzieć Lily gdy wstanie.

Czekaliście chwilę czasu, aż Lily w końcu się podniosła i spojrzała na swoje pokemony. Te po chwili także się zbudziły i spojrzały na dziewczynę. Chyba wszystkie miały dwukrotnie większe oczy widząc malunki na jej twarzy.
- Hm, co co chodzi? - dziewczyna nieprzytomnie rozejrzała się wokoło.
Ty i Leo juz nie mogliście wytrzymać.

Co robić... co? Corvis szybko zaczął całować Leo aby ten nie parsknął śmiechem.
- Ci...
Potem szepnął mu na ucho, siadając tak aby dziewczyna nie mogła zobaczyć ich min.

Leo kontynuował całowanie. Lily tylko na was spojrzała.
- Ach to przez to taka reakcja jak się obudziłam... - powiedziała tylko i powędrowała do namiotu.
Teraz Leo nie wytrzymał i parsknął śmiechem.

Corvis też już nie wytrzymał.
- Dobra... powaga...
Powiedział i znów parsknął śmiechem.
- Ale teraz to już naprawdę.
Dodał po chwili tuląc się do Leo.

Co chwila jednak jak na siebie spoglądaliście to nie mogliscie wytrzymać ze śmiechu. W końcu jednak się uspokoiliście.
- To było mocne ona myślała, że to dlatego, że my będziemy zaczynać... - i tu urwał, by wytrzymać z powstrzymywaniem się od śmiechu.

Corvis również miał z tym problemy.
- Która w ogóle godzina?
Powiedział chłopak rozglądając się dookoła, a dopiero po chwili zdał sobie sprawę, że na dłoni ma zegarek.

Zobaczyłeś na zegarku, że była już 22.
- No tośmy posiedzieli - stwierdził Leo.
Ciągle był w tej swojej bardziej pokemonowej formie, więc się do Ciebie przytulił, objął dodatkowymi ramionami i ogonem. Innymi słowy byłeś owinięty jak mumia. Taki przyjemny rodzaj owinięcia.

No na pewno fajny.
- Dobra, to może chodźmy spać.
Zaproponował Corvis spoglądając znów na staraptora.
- Zauważyłeś, że podbiera nam ciuchy?
Dodał po chwili.

- Taaa już mi dwoje gaci zarąbała - powiedział. - Twoje zresztą też tam widnieją - zachichotał.
Po chwili Cię puscił i jeszcze pocałował. Staraptor miała się bardzo dobrze. Wkrótce Leo ruszył w kierunku namiotu.

Corvis także ruszył w kierunku namiotu. Wlazł tam tak, aby nie patrzeć na Lily i tak jak zawsze położył się na końcu namiotu.
- Dobranoc
Powiedział z możliwie największą powagą i spróbował zasnąć. A żeby uchronić się przed zemstą zakrył twarz kocem.

Zasnąłeś. Śniła Ci się Lily goniąca Ciebie i Leo z piłą motorową oraz giratinka z sztuczną szczęką w stylu Sharpedo. Obudziłeś się rano lekko wstrząśnięty tym snem, ale Lily jeszcze spała z tymi wzorami na twarzy... Leo już nie było w namiocie tylko siedział na zewnątrz, szykując jakieś... mięsko!
- Byłem z rana na zakupach - powiedział jak zobaczył, że nie śpisz.

No mięsko to będzie coś.
- Dobrze, że się nie zorientowała.
Powiedział Corvis siadając obok Leo. Następnie zaczął się przyglądać gotowaniu. To było bardzo ciekawe.

Leo szykował większą pieczeń, a do niej robił jeszcze jakiś sos. Wszystko pachniało wyśmienicie.
- Nawet bardzo, nawet nie wiesz co mi się śniło - powiedział Leo.

Corvis spojrzał na chłopaka spode łba.
- Lily z piłą motorową?
Zapytał spoglądając na nią ukradkiem.
- Oby tylko do tego nie doszło.
Dodał lekko wystraszony tą wizją.

- Tak i krwiożercza Giratinka... - mruknął. - Mam nadzieję, podsunę jej chyba nawet najlepszy kawałek... emm.. najlepszy po twoim - poprawił się po chwili i uśmiechnął.
Dziewczyna się obudziła. Spojrzała jak to z rana w lusterko...
- CO TO MA BYĆ?! - aż zatrząsnęło okolicami.

Corvis szybko się schował za drzewem i wypuścił trapincha.
- W razie co sand atack i nas nie ma. Ok?
Powiedział chłopak... ale... będzie na niego.
- Odwołuję alarm.
Powiedział i wrócił na miejsce udając głupiego.

Po chwili z namiotu wyszła Lily nieźle wściekła.
- A więc to to wczoraj było... - zasyczała.
Wypuściła Giratinkę.
- Giratinka atak, zżeranie gaci! - krzyknęła, a mała ruszyła na was z pędem... i to jakim!
Leo tylko coś krzyknął i zniknął w odwróconym świecie.

Corvis błyskawicznie przyjął pokemonią formę i poleciał wzwyż.
- Chyba nie chcesz pojedynku.
Powiedział szukając jakiegoś pokeballa po czym spróbował sprawdzić pokedexem poziom malucha.

Pokedex jak zwykle nawalał przy skanowaniu Giratinki. Ta rzuciła się na Ciebie w locie i juz nie miałeś spodni. Lily uśmiechnęła się złowieszczo. Jednak stało się coś dziwnego. Z tego przejecia otworzyłeś jakieś przejście i wraz z Twoją zdjętą garderobą tam wpadłeś. Było tutaj niebieski, tylko w bardzo ciemnym odcieniu... I kryształy, niezwykle się błyszczące...

Wraz z garderobą? To można ją znów założyć.
- To jest pewnie następny przekręcony świat czy coś.
Powiedział i zaczął rozglądać się dookoła. A jak stąd wyjść?