Odnaleźć ojca - Azyl Dragneel

Podszedłem do Charmandera i zapytałem.
-Cześć, jak się miewasz ? Chciałbyś stoczyć walkę z moim pokemonem, czy może wolałbyś przyłączyć się do mnie i razem u boku byśmy walczyli z innymi? - zdeterminowany by złapać Charmandera spytałem go, wyjmując przy tym batona i podając mu.

Charmender zjadł batona, który w pyszczku pod wpływem temperatury się mu rozpływał. W końcu zgodził się dać złapać bez walki. Keldeo tymczasem najadł się tamtych owoców, w których po chwili rozpoznałeś jednak... papryczki chili.

-Yyy .. Keldeo nie mów nic do mnie xD - spojrzałem na legendarnego pokemona któremu z ust aż para leciała a potem zwróciłem się do Charmandera.
-To świetnie, w takim razie witam w zespole. Potem cię zapoznam z innymi. - powiedziałem i złapałem go w pokeball'a.
-Udało się. Złapałem Charmandera. Na pewno bardzo mi pomoże w drużynie. - szczęśliwy z nowego pokemona, wyruszyłem w dalszą drogę ku nieznanemu.
-Keldeo co teraz robisz ? Jeśli możesz to pokaż mi w którą stronę iść do miejsca gdzie żyją smoki a ja powoli będę się tam kierował. - poprosiłem pokemona.

Z pyska Keldeo faktycznie wydobył się płomyk, kiedy dmuchnął. To chili faktycznie było niezwykle ostre... Konik jeszcze kawałek Cię prowadził, aż dotarliście do ogromnego wąwozu.
- Tam są smoki - powiedział krótko, bo znowu dmuchnął płomykiem.

-Dobra czyli ja już mam swój cel ... przynajmniej na najbliższy czas. - dodałem.
-A ty? Co teraz zamierzasz zrobić ? - zapytałem Keldeo i spojrzałem się w stronę wąwozu. Na pewno będzie ciężko. Przed tym jeszcze trochę potrenujemy.

- Ja muszę iść na trening, zaczyna się w południe - powiedział Keldeo.
Po tym konik pogalopował w swoją stronę. Mimo wszystko to było ekscytujące móc porozmawiać z legendarnym pokemonem...

-Mam nadzieję że się jeszcze spotkamy! - krzyknąłem jeszcze w jego stronę i ruszyłem w kierunku wąwozu.
-Zatrzymamy się gdzieś w jakieś miejsce to coś przekąsimy. - pomyślałem i szukałem takiego miejsca.

Po chwili znalazłeś dogodny, równy teren by dać jeść swoim pokemonom i samemu się posilić.Było dość wietrznie, dopiero teraz to odczuwałeś porządniej, bo wiatr się chyba nasilał z czasem.

Rozłożyłem koc i wypuściłem wszystkie swoje pokemony.
-Chimchar, Latios, Phanpy i Poochyena, to jest Charmander. Poznajcie się. - w końcu wydukałem to co miałem na języku, wskazałem na Charmandera i usiadłem by przygotować coś do jedzenia. Patrzyłem przy tym jak dogadują się moje pokemony.

Pokemony zaczęły się zapoznawać, Poochyena znowu nie wiedział do kogo się tak zwracać, ale Latios mu chyba coś po pokemonowemu nabajał, że tak go nazwałeś, bo po tym mały szczeniak się uspokoił. Pokemony zaprzyjaźniły się wkrótce z nowym, a Ty zrobiłeś śniadanie.

-Latios chodź na moment ... Weź coś tej Poochyenie przestaw w głowie żeby nie kazała się do siebie zwracać Skitty. - powiedziałem trochę rozbawiony lecz i zirytowany tą sytuacją.
-Chodźcie jeść a później trening panowie ... i panie ! Tym razem pójdziemy na całość! - wykrzyknąłem z przekonaniem i zabrałem się do jedzenia.

Latios kiwnął łbem i po chwili zaczął sę wgapiać w Poochyenę na co ta osłupiała i także się wniego wpatrywała. Twa psychiczno smocza legenda miała trudno przez typ hieny, lecz chyba wkońcu się udało, bo Twój podopieczny był normalny! Po tym zaczął się trening.

(jutro dam nowy charakter)

[xD ok ]

Zafascynowany siłą umysłu mojego Latiosa, zacząłem razem z moimi przyjaciółmi trening.
-Dobra panowie ... i panie xD, zaczniemy od podstawowych ciosów fizycznych których nauczyliście się na początku. Walczcie między sobą 20 minut a potem zacznijcie od drugiego ciosu i walczcie tylko nim między sobą i tak dalej. Dobierzcie się typami ataków tak, by nikt nie miał zbytnio większej przewagi. - przekazałem mój pomysł pokemonom i czekałem na ich ruch.

//Charakter: Bardzo dumny z tego, że jest Poochyeną i chce ewoluować kiedyś w wspaniałą Mightyenę//

Pokemony dobrały się w pary i zaczęły trenować. Ty gdzieś w oddali słyszałeś dźwięki jakby głazy były kruszone. Odbijały się one echem bardzo daleko.

Widać nie tylko ludzie tak łatwo się zmieniają. - pomyślałem patrząc na Poochyene który dawał z siebie wszystko, i dumnie walczył. Gdy usłyszałem głazy to odwróciłem się do tyłu, i rzuciłem okiem na dalekie horyzonty głośnych odgłosów.
-Ciekawe jak tam to brzmi dopiero głośno. - przypatrywałem się pokemonom.
-To teraz zacznijcie swoimi drugimi atakami walczyć, tak jak to ustaliliśmy. - rzekłem po chwili.

Pokemony zmieniły ataki i teraz nimi w siebie uderzały. Wkrótce były już zmęczone i te dźwięki rozwalanych kamieni nadal rozlegały się po okolicach. Twoi podopieczni zaczęli sobie odpoczywać w cieniu skały kanionu.

+ 0,5 do lv.

-Świetnie przyjaciele. Odpocznijcie sobie, ja przygotuje jakiś deser. Chyba miałem tu akurat 6 serków Danone.xd - powiedziałem i także usiadłem w cieniu przy swoich pokemonach.
-Odpocznijcie i ruszymy w kierunku wąwozu. Zobaczymy co tam ciekawego się dzieje. - powiedziałem myśląc nie tylko o pokemonach.

Pokemony zabrały się za jedzenie tych deserów. Wkrótce zjadły i odzyskały nieco sił. Nie chciały wracać do pokeballi, wolały pokorzystać z wolnej przestrzeni. Wkrótce dotarłeś do wąwozu i według wskazówek Keldeo miałeś podążać nim.

Poszedłem więc razem z moją obstawą w kierunku wąwozu. Po jakimś czasie dotarłem w końcu na miejsce i pamiętając słowa Keldeo, ruszyłem środkiem tego wąwozu rozglądając się za czymkolwiek.
-Uważajcie, coś za cicho tutaj jest. - powiedziałem czując jakieś kłopoty.

Widziałeś tutaj ślady bytowania pokemonów smoków, lecz coś jakby je stąd wypłoszyło. Poczułeś ogromny mróz, jaki tutaj panował. Co to może być? Nie wiedziałeś, lecz Twoje pokemony były jakoś zaniepokojone. Ujrzałeś ogromną jaskinię, z której ział wręcz ten mróz.

-Chimchar, Charmander zostańcie ze mną. Dla was taki mróz to nic. - powiedziałem chowając resztę pokemonów.
-Wchodzimy tam, muszę się dowiedzieć co tu jest grane. - rzekłem zakładając drugą bluzę i wchodząc do jaskini.

Zacząłeś zwiedzać jaskinię i pokrył Cię wręcz szron, lecz jakoś na razie wytrzymywałeś. Usłyszałeś jakby... chrapanie? Zwaliłeś jednak jeden stalagmit tutaj i dźwięk świadczący o czyimś śnie ucichł... Usłyszałeś, że coś ciężkiego idzie w Twoją stronę a w końcu to ujrzałeś:

Spojrzałem na Kyurema z niedowierzaniem.
-Kolejna legenda którą widzę na żywo. Nie wierzę. Mam nadzieję że jest równie przyjazny jak Keldeo. - skierowałem te słowa sam nie wiem do kogo i przywitałem się.
-Cześć jestem Azyl. Nie jestem tu w złym celu i nie chcę cię obrazić, po prostu zauważyłem że wszystkie pokemony smoki pouciekały i chciałem sprawdzić czy coś jest nie tak.

Smok zawarczał coś niezbyt zadowolony, pewnie z tej pobudki.
- W takim razie zbieraj się stąd, trenerze - syknął.
Coś wszystkie legendy za trenerami nie przepadają.

-Dobra ale powiedz mi chociaż gdzie pochowały się wszystkie pokemony. - powiedziałem trochę zniesmaczony tą odpowiedzią wielkiego smoka. Spojrzałem na Chimchara i Charmandera po czym powiedziałem by się nie martwili, nic nam nie grozi.