Odnaleźć ojca - Azyl Dragneel

- Po prostu się wynoś... Wam zależy tylko na jednym - tutaj jego głos już większym echem odbił się od ścian jaskini, wywołując małe zatrzęsienie sopli nad wami.
Raczej od tego smoka niczego się nie dowiesz.

-Łeee, w takim razie to ... nara. - powiedziałem do smoka który zepsuł mi humor u wyszedłem szybko z jaskini.
-Czyli musimy się dowiedzieć na własną rękę co tu się dzieje i czy są tu pokemony. - powiedziałem do Chimchara i Charmandera po czym zaczałem się wszędzie razem z nimi rozglądać.

Wkrótce wyszliście. Zaczęliście iść, kiedy nagle... drugi taki smok! Ten jednak zdawał się być nieco inny. Spojrzał tylko na Ciebie i ruszył w swoją stronę. Ten chyba był nieco mniejszy... Nic tutaj sensownego prócz tego nie widziałeś.

-Kurczę nie wierzę że legendy chodzą sobie ot tak na rejonach gdzie ludzie mogą łatwo wejść. - powiedziałem podziwiając smoka i idąc w dalszą drogę.
-Muszą tu być jakieś smoki. - mówię rozglądając się wszędzie.
-Latios wyjdź ! Rozglądnij się z powietrza za pokemonami. Weź też na siebie Chimchara to będzie wam łatwiej.

Był tu taki chłód, że żaden smok prócz tych lodowych by tutaj nie wytrzymał. A może właśnie trenerzy tu nie przychodzą? Wędrowałeś spory czas nie wiadomo, gdzie mogłeś dojść... Do tego tego miejsca nie znalazłeś na mapie. Coraz dziwniejsze. Twoje pokemony nic nie widziały a Latios szybko sam wskoczył do balla, bo to zimno mu nie odpowiadało.

W takim razie ruszyłem dalej przez ten wąwóz kierując się w stronę wyjścia lecz dalej rozglądując się za pokemonami.
-Charmander, Chimchar jak się czujecie ? - zatroszczyłem się o swojego pokemona i ruszyłem w dalszą drogę.

Nie widziałeś żadnych pokemonów. Wszystkie widać wykurzył stąd ten mróz, a nawet Twoje ogniste pokemony miały dość i wskoczyły do balli. Tobie palce już powoli drętwiały i czułeś, że długo tu nie wytrzymasz.

Szybko kierowałem się w stronę wyjścia z wąwozu i zapamiętałem sobie te miejsce.
-Przyjdę jak się ociepli. - pomyślałem myśląc o smokach które tu mieszkają i ruszyłem szybkim krokiem w stronę wyjścia.
-Szkoda ... wielka szkoda. - powiedziałem odwracając się.

Dotarłeś do wyjścia, a tutaj... lodowa ściana! Po niej raczej nie wejdziesz do góry. Tak więc chyba będziesz musiał się wracać. Ujrzałeś wnękę w ścianie wąwozu, gdzie spał... ten mniejszy Kyurem. A raczej tylko drzemał.

-No to czeka mnie dość długa droga powrotna ... - powiedziałem z żalem patrząc na lodową ścianę.
-Latios wychodź! Dasz radę przelecieć nad tym ze mną na grzbiecie ? - spytałem się swojego smoka.
-Ooo Kyurem ... Lepiej mu nie będę przeszkadzał. - stwierdziłem.

Spojrzałeś na tego Kyurema i miałeś wrażenie, że widzisz pod jego powieką żółtą szparę, jakby tylko udawał, że sobie drzemie a tak naprawdę obserwuje was... Latios kiwnął łbem i po chwili byłeś po drugiej stronie lodowej ściany... o dziwo tam panowała normalna temperatura!

-Niesamowite ... - pomyślałem patrząc na środowisko znajdujące się poza wąwozem.
-Dzięki Latios, wracaj teraz do pokeballa. - powiedziałem i wyruszyłem w dalszą drogę szukając przygody.

Zacząłeś wędrować dalej przez ten wąwóz. Wkrótce dotarłeś do... rzeki! Po drugiej stronie była chata, chyba ktoś ta teraz siedzi, bo z komina leci dym... Tylko musisz się przeprawić... Widzisz na rzece wir, więc płynięcie nią odpada. Znowu musisz polecieć.

W takim razie wezwałem swojego Latiosa, i ruszyłem w kierunku chaty. Gdy znalazłem się przy drzwiach, zapukałem i zawołałem.
-Halo ! Jest tam kto ? Zapłacę za nocleg! - powiedziałem zaglądając go portfela który świecił pustką.

Drzwi otworzył ci taki ktoś:

- Witaj, przybyszu, co cię tu sprowadza? - spytał, nawet nie patrząc na Twój portfel jakby go pieniądze nie interesowały.

Odetchnąłem gdy zrozumiałem że pieniądze go nie interesują, gdyż miałem pusto w kieszeni.
-Przepraszam że niepokoję pana, ale nie mam gdzie się podziać i nie wiem wgl gdzie jestem. Można u pana przenocować ? - zapytałem z przekonaniem.

- Oczywiście, że możesz tutaj przenocować - powiedział mężczyzna.
Wskazał Ci ręką, że możesz wejść.
- Jesteś w miejscu poza mapami... Nie da się go w żaden sposób na jakąkolwiek nanieść, a skoro tu trafiłeś... miałeś niewyobrażalne szczęście - powiedział.

-Noo, tak jakoś się trafiło, spotkałem ... - w porę się opamiętałem. Nie zamierzałem nieznajomym mówić o legendarnych pokemonach mieszkających w pobliżu. Nie chciałem wspomnieć o tym że Keldeo mi pokazał te rejony.
-No .. ten tego ... Dzięki za przenocowanie. - powiedziałem po chwili zamysłu.

- Spotkałeś legendy, domyślam się - zakończył za ciebie mężczyzna. - Dzięki jednej tutaj wciąż żyję... - powiedział.
Wyjął z półki jakiś trunek i Ci go podał. Domowa robota, lecz zdawał się być całkiem dobry.

Bardzo zakłopotany jego słowami, przyjąłem trunek i chlusnąłem z niego porządnie.
-Dziękuje. Domyślam się że na pewno to nie była robota Kyurema ... Spotkałem go i wyraźnie bardzo nie lubił ludzi. Bynajmniej na pewno nie trenerów ... - dokończyłem i spojrzałem na staruszka. Tak jakby czytał mi w myślach ... przynajmniej mi się tak wydawało ...

- To pewnie trafiłeś na starszego - powiedział staruszek, jakby dobrze znając każdego tutaj.
Trunek był całkiem mocny i lepszy niż sądziłeś. Staruszek tymczasem zaczął wędzić jakieś filety.

Wziąłem jeszcze łyka trunku i poczułem już powoli procenty.
-Pomóc panu ? - spytałem widząc jak starszy pan wędzi ryby.
-W ogóle jak do pana mówić? - spytałem szczerząc zęby.

- Po prostu "Pan" - powiedział mężczyzna.
Dziwne.
- Nie potrzeba mi pomocy - odpowiedział Ci i dalej wędził.
Procenty faktycznie odczuwałeś i zaczynało Ci się robić wesoło. Wkrótce dostałeś przyprawioną, dobrze owędzoną rybę.

Zjadłem ze smakiem rybę lecz było mi szkoda swoich pokemonów więc je wypuściłem.
-Ma pan coś dla moich przyjaciół ? - spytałem patrząc do plecaka i zauważając że zapasy już się kończą. Wyjąłem wszystko i dałem swoim przyjaciołom.

Starszy mężczyzna wyjął po chwili jakieś ciastka, które wyglądały na upieczone jeszcze dzisiaj i podał je Twoim pokemonom.
- Interesujące, Latios - powiedział staruszek.
Ryba była natomiast genialna.