Corvis Corax - stalowa ręka

Vepro... Corvis wyjął pokedex i sprawdził czy w ogóle taki pokemon istnieje a jak tak, to ciekawe jak wygląda.
- No coś tu bardzo nie gra.
Stwierdził chłopak po czym zaczął dalej pić swoją czekoladę. Aż by się chciało powiedzieć " a nie mówiłem?"

Takiego pokemona nie ma. To było bardzo dziwne.
- No racja - powiedział Leo.
Tak więc po chwili ruszyliście za dziewczyną... A ona dołapała jakiegoś małego, ognistego kotka, który próbował pożreć ławkę.
http://th07.deviantart.net/fs70/PRE/f/2011/338/d/c/fakemon_smurkat_by_fer_gon-d4i5oil.png

Ten miał apetyt. To może pokedex chociaż lv pokaże.
- No ładnie. A remoraid nie może na lądzie się przemieszczać.
Pomyślał głośno Corvis. A tak byłaby walka, szkoda.

To chyba nawet nie był pokemon... Pokedex żadnego lv nie pokazał. Wkrótce dziewczyna odciągnęła kociaka i wzięła go sobie na ręce. Chyba dopiero teraz was zobaczyła.
- Ups... - powiedziała.

Więc co to mogło być? Mniejsza.
- Widziałeś kiedyś coś takiego?
Spytał niebieskowłosy i spojrzał jeszcze na "coś".

- Nie - pokręcił głową Leo.
- Sorki za zamieszanie, ale... - i tu usłyszeliście kroki. - Ech, wyjaśnię wam w pokoju - powiedziała i poprowadziła was do niedalekich drzwi, w których była przeżarta dziura.

A gdyby tak, gdyby tak cofnąć czas tej dziurze to może pojawiłyby się drzwi. W każdym razie warto spróbować. Wielkie skupienie i... pewnie wielka klapa, ale kto tam wie.
- No to z chęcią posłucham.
Stwierdził po chwili Corvis.

Po chwili jakimś sposobem dziura się cofnęła. Dziewczyna spojrzała na was zdziwiona.
- No, ja chyba też będę się domagać pewnych wyjaśnień... - powiedziała w końcu.
Siadła na łóżku i pokazała wam, żebyście siedli na drugim (po co dwuosobowy wynajmowała?!).
- Tak więc... Pochodzę z innego świata - zaczęła.
Leo zrobił nieduże oczy.
- Tak, to trochę dziwne, ale jakieś potwory ukradły moich rodziców i teraz ich szukam - powiedziała.
Po chwili na jej ręce pokazał się ten ruchomy smok.

No to było naprawdę ciekawe.
- A właściwie czym jest ten tatuaż?
Spytał niebieskowłosy i poprawił swoją grzywkę. Stawała się coraz dłuższa, no ale on ją lubił.
- Potwory?
Dodał po chwili jakby słowa doszły do niego z opóźnieniem.

Dziewczyna spojrzała na swój tatuaż.
- To jest smok, ogólnie to nazwałam go Acnologia. Jest czymś w stanie pasożyta, ale też sporo dzięki niemu zyskuję - wyjaśniła.

- Tak, potwory. Nie takie milusie stworki jakie u was biegają - powiedziała.

No to było całkiem dziwne. Ale w sumie kto to mówił.
- Naprawdę to nie wiem czy to nasza sprawa.
Powiedział po chwili Corvis. Potwory dziwne tatuaże i w ogóle pełno różnych dziwnych rzeczy.

- No cóż Landorus mi powiedział, że coś od was wyczuwa i prawdopodobnie moglibyście pomóc - wyjaśniła wam dziewczyna.
Jej zwierzaczek po chwili wszedł Leo na głowę i tam się ulokował.

No to był fajny obrazek no ale... no się okaże.
- Może i byśmy mogli.
Stwierdził niebieskowłosy i na razie nic więcej nie powiedział. Lepiej uważać i nie ufać wszystkim dookoła.

Dziewczyna westchnęła.
- No nic, na nic nie będę naciskać. Może jak Samuel tu dotrze to coś wymyślimy - powiedziała dziewczyna zamyślona. - Rety, przecież się nie przedstawiłam - nagle powiedziała. - Jestem Klaudia.

Och... Klaudia. Imię nawet fajne.
- A gdybyśmy mieli ci pomóc to jakby to miało wyglądać?
Lepiej się dowiedzieć nim się w coś wpakuje. Jeszcze by musieli napędzać kajak albo inne takie.

- Nie wiem, potrzebowałabym trochę przewodników, więc czasem może się napatoczyć jakiś potwór - wyjaśniła. - Ale raczej w tym świecie nic nie znajdę, chociaż wolę się upewnić - dodała.
Po chwili usłyszeliście pukanie do drzwi. Do pomieszczenia wszedł niemal zupełnie zmrożony i zaśnieżony chłopak.
- Brrr ty to wybierasz miejsca - powiedział i chyba dopiero was zauważył. - O a to kto? - zdziwił się, wskazując na was.

Ojoj, można by go tak zadźgać łyżką hahaha. A tak na poważnie. Corvis poprawił grzywkę i wysłuchał wszystkiego.
- Ja właściwie jestem w tym miejscu pierwszy raz, no ale jak chcesz.
Stwierdził niebieskowłosy i spojrzał na nieznajomego.

Po chwili dziewczyna poszła z chłopakiem do łazienki (żeby o czymś pogadać na osobności). Po chwili stamtąd wyszli i siedli razem na jednym łóżku.
- No dobra to jak w końcu? - spytała.
Leo spojrzał na Ciebie.
- I co o tym myślisz? - teraz on spytał.

W sumie... a co tam niech się dzieje co się chce.
- Mogę zaryzykować, a ty?
Spytał Corvis swojego chłopaka i spojrzał na resztę.

- OK - powiedział Leo.
- No czyli załatwione - ucieszył się Samuel.
Dopiero teraz dostrzegłeś, że on... nie jest do konca ludzki. Tyczyło się to rysów i typowo gadzich oczu.

No to kolejny mutant... ach czy jeszcze na tym świecie są normalni ludzie? A może same potwory i bliźniacy?
- No to do dzieła.
Powiedział Corvis i zdał sobie sprawę z tego, że jest już pewnie noc.
- Może jednak najpierw się wyśpimy.
Dodał po chwili.

- No lepiej tak - powiedział chłopak.
Zwierzak Klaudii zabierał się za zjadanie kołdry na jednym z łóżek.
- Ej no, zostaw - Samuel próbował odciągnąć ognistego kotka od pościeli.

Corvis uśmiechnął się szeroko. Normalnie, wszędzie są istoty pokroju giratinki.
- No to w takim razie ja idę spać.
Powiedział niebieskowłosy i jeśli to wszystko, to poszedł do swojego pokoju.

Po chwili byliście w pokoju. Jeszcze tylko jak wychodziłeś to zobaczyłeś, że dziewczyna pakuje się Samuelowi na kolana.
- W sumie to interesuje mnie bardzo to wszystko - powiedział Leo.

No jak lubi...
- W sumie jest to interesujące ale z naszym szczęściem wpakowaliśmy się w coś dziwnego.
Stwierdził Corvis i pobiegł szybko pod prysznic. Gorąca kąpiel a później kołdra...