Patrix i Saffari

Rzuciłeś się na Venonaty i złapałeś w ręce jednego, lecz nie tego Shiny. Po chwili Snivy się na niego rzucił i chwycił go w swoje łapy.

Jak widać pech mi dopisuje, ale mojemu pokemonowi jednak szczęście. Gdy już go złapał to kazałem mu go przytrzymać abym ja go mógł wziąść w moje ręce i spytać się o dołączenie do teamu. Zaproponowałem mu również jakieś Zawody aby mieć pewność, że do mnie dołączy.

Venonat opluł cię i uciekł na gałąź która znajdowała się 2 metry ponad ziemią. Reszta jego kompanów wskoczyła również i zaczęli rzucać cię szyszkami.

No co za wredne z nich pokemony. Po chwili postanowiłem odpuścić i poszukać innych pokemonów niż te wredne stado Venonat'ów.

Venonaty skakały z drzewa na drzewo i rzucały w ciebie kamieniami wyraźnie mając ubaw. Po chwili połowie z nich zaczęło burczeć w brzuchu i zaczęły jeść jabłka, połowe rzucając w ciebie.

Ile można znosić te denerwujące stworki. Zacząłem z ziemi zbierać kamienie i ciskać nimi w te wredne pokemony.

Venonaty ucieszone omijały każdy kamień i oddawały z podwójną mocą. Jedno jabłko trafiło cię prosto w czoło. Snivy również oberwał. Po chwili Shiny Venonat zeskoczył na ziemię i chyba chciał żarcia.

I ty teraz liczysz na coś do jedzenia?! Nie wiem czy po takiej akcji na coś zasłużyłeś. Patrzyłem na tego pokemona z lekką pogardą.

Pokemon zrobił minę niewiniątka i po chwili patrząc na ciebie, wskoczył ci na głowę i napierdział po czym wszedł z powrotem na gałąź.

Miałem szczęście ze tylko napierdział a nie się zesrał co było bardzo bliskie po tym smrodzie. Postanowiłem zostawić te męczące pokemony w spokoju i ruszyć dalej aby się od nich uwolnić.

Venonaty widać też się tobą znudziły bo zaczęły męczyć jakąś grupkę Seedot'ów które nie zamierzały się poddawać i chyba wyjdzie z tego jakaś ustawka. Wy ruszyliście w dalszą drogę lecz niczego na horyzoncie.

Odetchnąłem z ulgą gdy te wredne Venonat'y wkońcu dały mi spokuj. Szedłem dalej w poszukiwaniu czegoś nowego. Nie podawałem się ani trochę.

Szedłeś dróżką lecz nie widziałeś żadnych pokemonów prócz robaków. Nagle doszedłeś do skrzyżowania . Idziesz w prawo czy lewo ?

Postanowiłem skręcić w lewo. Ruszyłem dalej szukając czegoś czego jeszcze nie widziałem.

Niestety szedłeś tą drogą w lewo dobre z pół godziny, i natrafiłeś na ślepy zaułek. Skarpa, a tam dół w którym nie było widać dna. Musiałeś zawrócić.

Nie miałem zamiaru zawracać i zacząłem szukać jakiegoś obejścia tej skarpy. Powiedziałem Snivy'emu żeby też mi pomógł szukać jakiegoś obejścia.

Niestety nie dało rady zejść z tej skarpy gdyż była to zwykła ściana prowadząca na dół, a do dołu były z dwa kilometry. Snivy stanął nie wiedząc co robić i jak ci pomóc.

No nic. Jak nie ma dalszej drogi to trzeba zawrócić. Z niechęcią zacząłem wracać tą samą drogą do skrzyżowania, z którego straciłem w tą drogę.

Pół godziny minęły i byłeś na skrzyżowaniu z którego skręciłeś w lewo. Teraz miałeś wybór iść prosto, lub skręcać w prawo, skąd szedłeś wcześniej.

Ruszyłem dalej przed siebie bo nie chciałem znowu się cofać do tych wrednych Venonat'ów. Miałem nadzieję, że tu też nie będzie jakieś niespodzianki typu klifu czy czegoś innego.

Jak na razie wszystko szło po twojej myśli gdyż nie widziałeś żadnych skarp, ani co gorsza - Venonatów. Słońce powoli zachodziło i nadszedł wieczór. Nic się nie działo.

Czyżby znowu trafiłem do wymarłej części lasu? Zacząłem się chwilę zastanawiać. Myślałem czy się zatrzymać na noc czy jednak podróżować dalej. Jednak tym razem ruszyłem w dalszą drogę.

Ruszyliście po ciemku w dalszą drogę. Ponownie nie słyszałeś absolutnie żadnych pokemonów które poszły spać. Sprawdziłeś zegarek - była 23:36. Snivy zaczął ziewać lecz szedł dalej. Jak zwykle w nocy, słychać było Hoot-hooty.

Widziałem, że Snivy jest już zmęczony i postanowiłem go włożyć do plecaka. Postanowiłem jednak iść dalej i uważać żeby nie natrafić na żadnego Hoothoot'a. Jedyna szansa żeby tego uniknąć to zejść z drogi głównej na bok.

Szedłeś niczym kameleon schowany przy krzewach na boku drogi, i nagle się o coś przewróciłeś. Snivy wypadł z plecaka lecz nawet się nie obudził. Spał jak zabity. Spojrzałeś o co się przewróciłeś jednak nic nie zauważyłeś. Podszedłeś bliżej i machnąłeś nogą która zatrzymała się na czym twardym ! Tak jak jakbyś kopnął w powietrze. Nagle nabrało to kolorów i jednak był to prawdziwy kameleon który spał nawet nie czując twojego kopnięcia. Ale te pokemony mają twarde sny.