Patrix i Saffari

Snivy wskoczył nagle w krzaki i zaraz wypadł z nich taki pokemon który zaczął udawać że jest martwy.

Co to takiego? Czy to coś myśli, że mnie oszuka? Przecież pokemon nie może umrzeć. Przeglądałem się temu dziwnemu pokemonowi przez dłuższy czas i patrzyłem czy się poruszy.

Pokemon otworzył oko i zaraz znowu zamknął dalej udając że nie żyje. Po dziesięciu minutach twojemu Snivy'emu znudziło się patrzenie na robaka, i ruszył w drogę.

My w sumie też już się znudziło patrzenie na tego pokemona. On naprawdę myślał, że ja myślałem, że zdechł. Ale jak Snivy ruszył dalej to ja poszedłem również z nim i zostawiłem tego robaka w spokoju.

Twój plecak leżał na ziemi, więc zawróciłeś i go podniosłeś, i zauważyłeś że dziwo robaka już nie było. Ruszyliście w dalszą drogę, lecz narazie nic nie było widać.

Ten robak musi być bardzo szybki. Ten las robi się coraz dziwniejszy. Gdy już ruszyłem dalej po podniesieniu plecaka szukałem znowu jakiś ciekawych pokemonów.

Plecak wydawał ci się trochę cięższy. Po chwili Snivy coś wywąchała co dochodziło prosto z plecaka. Gdy tam zajrzałeś był tam Venipide, który sobie smacznie spał.

Przejrzałem się temu pokemonowi czy czasami to nie ten sam co udawał martwego. Jednak ten pokemon był za ciężki i go wywaliłem z plecaka.

Pokemon upadł na ziemię, po czym udając martwego patrzył na ciebie jednym okiem. Chyba myślał że tego nie dostrzeżesz.

Czyli to ten sam pokemon co wcześniej. Ty wiesz, że ja wiem, że ty udajesz? Zadałem mu to pytanie poraz kolejny i wyciągnąłem trochę karmy którą nasypałem sobie na rękę i czekałem na jego reakcje.

Pokemon od razu wstał i zaczął machać ogonkiem? po czym podbiegł do ciebie i zaczął szamać jedzenie. Gdy zjadł skoczył na ciebie i zaczął się przytulać.

Widać, że ty też lubisz jedzenie jak Wurmple. Chociaż jest różnica bo on po jedzeniu zasypia. Chyba tobie brakowało kogoś kto cię dokarmi, biedaku. Spojrzałem jeszcze na niego chwilę zastanawiając się nad jego schwytaniem.

Venipide chyba was polubił, bo biegał tu i z powrotem. Od ciebie do Snivy, i tak w kółko. Wtulał się i chyba nie myślał o tym by się rozdzielać.

Skoro nas tak polubił to go zeskanowałem i rzuciłem w jego stronę SafariBall'a.

Venipide wszedł gładko do Saffariball'a a pokedex wydukał informacje:

Cytat :

Nr w Dexie: #543
Nazwa: Venipide
Płeć:
Charakter: Bardzo miły pokemon, lecz płochliwy i nie bardzo wierzy w swoje umiejętności, choć potrafi wiele.
Typ:
Lvl: 9
Ataki: Poison Sting, Defense Curl, Rollout, Screech, Bug Bite
Zdolność: Poison Point

Po złapaniu nowego pokemona ruszyłem na dalsze poszukiwania.

[Minimum 3 zdania.]

Ruszyłeś w dalszą drogę, lecz jak na razie nic nie zauważyłeś, co by przykuło twoją uwagę. Snivy zaczął zwalniać z tempa, chyba się już zmęczył. Zauważyłeś strumyk.

Mój pokemon się zmęczył. To chyba czas na odpoczynek. Gdy zauważyłem strumyk, postanowiłem tam się doczołgać i tam odpocząć. Z pewnością tam się ochłodzimy chociaż trochę. Widziałem, że Snivy już nie może więc wziąłem go na ręce i gdy doszedłem do strumyka postanowiłem tam wrzucić mojego pokemona.

Wrzuciłeś swojego pokemona do wody który od razu lepiej się poczuł i zaczął cię chlapać wodą. Ty mu nie byłeś dłużny więc także zacząłeś chlapać wodą. Czas wam tak mijał a słońce powoli zachodziło.

Jaka ta woda przyjemna. Widzę, że jesteś już w pełni sił. Co ty na to by gdzieś nie daleko z tąd przenocować?

Snivy się zgodził, więc ruszyliście w dalszą drogę, szukając jakiegoś miejsca do noclegu. Po jakimś czasie noc już zapadła a wy zauważyliście ... szałas !

Jakie szczęście przed nocą udało się znaleźć szałas. Jak go zauważyliśmy odrazu ruszyliśmy w jego stronę. Sprawdziłem czy czegoś lub kogoś w nim nie ma.

Wszedłeś do szałasu a tam ... spał sobie pokemon.

Włożył sobie łapkę w buzię i niczym małe dziecko skulił się i smacznie chrapał.

Gdy zobaczyłem tego pokemona wiedziałem, że może być agresywny. Bardzo przypominał niedźwiedzia. Spróbowałem bardzo delikatnie wyciągnąć pokemona z szałasu bym mógł się w nim położyć razem ze Snivy'm.

Ledwo go dotknąłeś a pokemon obudził się i zaczął płakać. Nie mogłeś go uspokoić i nagle usłyszałeś ciężkie kroki. Wyszedłeś z szałasu i zauważyłeś:

Który nagle stanął, spojrzał się na ciebie i zawarczał po czym przyśpieszył, idąc w twoją stronę.